سوره ناس: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←ناس‌های سه گانه در سوره ناس: وسواس خناس/افزایش/ تکمیل
جز (←ناس‌های سه گانه در سوره ناس: وسواس خناس/افزایش/ تکمیل) |
|||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
برخی از مفسران معتقدند که ناسی که در صدر این سوره آمده است یعنی مطلق مردم، این ناسی که در وسط آمده است( الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ )افرادی که دشمنان جنّ و انس به او حمله می‌کنند، این ناسی که در پایان آمده است(مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ) در ردیف جن، ناسی است که خودش وسوسه‌گر است و این سوره و نیز سوره فلق ضلع‌های سه‌گانه استعاذه را نشان می‌دهند. <ref>http://javadi.esra.ir/-/%D8%AA%D9%81%D8%B3%DB%8C%D8%B1-%D8%B3%D9%88%D8%B1%D9%87-%D9%86%D8%A7%D8%B3-1399-01-29 | برخی از مفسران معتقدند که ناسی که در صدر این سوره آمده است یعنی مطلق مردم، این ناسی که در وسط آمده است( الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ )افرادی که دشمنان جنّ و انس به او حمله می‌کنند، این ناسی که در پایان آمده است(مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ) در ردیف جن، ناسی است که خودش وسوسه‌گر است و این سوره و نیز سوره فلق ضلع‌های سه‌گانه استعاذه را نشان می‌دهند. <ref>http://javadi.esra.ir/-/%D8%AA%D9%81%D8%B3%DB%8C%D8%B1-%D8%B3%D9%88%D8%B1%D9%87-%D9%86%D8%A7%D8%B3-1399-01-29 | ||
</ref> | </ref> | ||
==مأموریت وسواس خناس== | |||
[[شیخ صدوق]] در کتاب امالى صدوق از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق (ع)]] روایت کرده که وقتى آیه (و الذین اذا فعلوا فاحشه او ظلموا انفسهم ذکروا الله فاستغفروا لذنوبهم )، نازل شد [[ابلیس]] به بالاى کوه ثویر در مکه رفت و به بلندترین آوازش عفریت‌هاى (فرزندان وسوسه گر و فریبکار) خود را صدا زد، همه نزدش جمع شدند، پرسیدند اى بزرگ ما مگر چه شده که ما را نزد خود خواندى ؟ گفت : این آیه نازل شده ، کدامیک از شما است که اثر آن را خنثى سازد، عفریتى از شیطان‌ها برخاست و گفت : من از این راه آن را خنثى مى کنم . شیطان گفت : نه ، این کار از تو بر نمى آید. عفریتى دیگر برخاست و مثل همان سخن را گفت ، و مثل آن پاسخ را شنید. وسواس خناس گفت : این کار را به من واگذار، پرسید از چه راهى آن را خنثى خواهى کرد؟ گفت : به آنان وعده مى دهم ، آرزومندشان مى کنم تا مرتکب خطا و گناه شوند، وقتى در گناه واقع شدند، [[استغفار]] را از یادشان مى برم . شیطان گفت : آرى تو، به درد این کار مى خورى ، و این کار را تا روز قیامت به او واگذار کرد. <ref>شیخ صدوق، امالی، ج۱، ص۵۵۱.</ref> {{یادداشت| فقال الوسواس الخناس: أنا لها. قال: بماذا؟ قال: أعدهم وأمنيهم حتى يواقعوا الخطيئة، فإذا واقعوا الخطيئة أنسيتهم الاستغفار، فقال: أنت لها، فوكله بها إلى يوم القيامة. }} | |||
{{سوره ناس}} | {{سوره ناس}} | ||