بکتاشیه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''بکتاشیه''' از طریقتهای [[صوفیه]]   [[آسیای صغیر]] و منطقه [[بالکان]] که پیروان بسیاری دارد. بکتاشیان خود را [[مسلمان]] و [[شیعه]] می دانند. آنان به [[توحید|وحدانیت]] خدا، [[نبوت]] [[محمد(ص)]] و [[ولایت]] [[علی(ع)]] معتقدند؛ اما این سه را در [[تثلیث|تثلیثی]] شبیه به تثلیث مسیحی می نگرند.

غالب منابع تحقیق درباره بکتاشیان به عدم التزام آنان به احکام [[شریعت]] و ترک [[نماز|نمازهای]] یومیه [[روزه]] [[رمضان]] و سایر عبادات، اشاره کرده اند. این امر، یکی از وجوه اختلاف این طریقت با [[شیعه اثنی عشری]] است.

تاریخ طریقت بکتاشیه به شخصی به نام [[حاجی بکتاش ولی]] باز می‌گردد که زندگی او در منابع مختلف آمیخته با افسانه‌ها و حکایت‌های اغراق آمیز است. وی ظاهرا از جمله [[صوفی|صوفیان]] [[ترکمن]] خراسانی معروف به «‌بابا‌» بوده که از پیروان [[احمد یسوری]] بودند، و در ''[[قرن ششم]]'' [[هجری قمری]] همراه موج مهاجران ترکمنی از شرق به [[آسیای صغیر]] آمدند. حاجی بکتاش پس از سفر به نقاط مختلف این سرزمین، سرانجام در روستایی در نزدیکی [[قیرشهر]] ساکن شد و به تدریج در میان قبایل ترکمن اطراف پیروانی یافت.  با افزوده شدن بر شمار مریدانش، اندک اندک طریقتی با اعتقادات ویژه بنیان نهاد که در ابتدا دارای آئین‌های ساده‌ای چون استفاده از شمع در مراسم، یک وعده غذای آئینی، مجلس سماع و نیز تراشیدن موی سر، پوشیدن کلاه «‌الفی تاج‌» و [[تکبیر]] گفتن در مراسم پذیرش تازه واردان بود.  در قرن های بعد این آئیین‌ها، صورت منسجم‌تر و مفصل تری یافت.