پرش به محتوا

بکتاشیه: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۹ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲ مهٔ ۲۰۱۴
جز
imported>Lohrasbi
imported>Lohrasbi
خط ۱۸: خط ۱۸:
===ارتباط با قزلباش ها===
===ارتباط با قزلباش ها===


از جمله موضوعات مهم در تحولات بعدی این طریقه ارتباط آن با [[قزلباش |قزلباش ها]] و [[ینی چری|ینی چریان]] است، در طول سده 10ق/16م قزلباش ها که [[شیعه]] و طرفدار [[صفویه|دولت صفوی]] بودند به تدریج در میان بکتاشیان جای گرفتند و با آن درآمیختند. در این دوره، طریقه بکتاشیه ظاهرا به تشویق [[امپراتوری عثمانی|دولت عثمانی]] نقش واسطه ای میان حکومت و طوایف قزلباش که با قیام های خود، حکومت را دچار مشکل ساخته بودند ایفا می کرد. چون دولت عثمانی با نظارت بر بکتاشیان می توانست قزلباش ها را نیز زیر نظر داشته باشد و از قیام های پی در پی آنان جلوگیری کند. جذب قزلباش ها در طریقه بکتاشیه، خود از جمله عوامل موثر در پذیرش عقاید شیعی در این طریقه بوده است.<ref>اینالجیک، ص 195؛ تریمینگام، ص 83ـ82؛ ایرانیکا، IV/120</ref>
از جمله موضوعات مهم در تحولات بعدی این طریقه ارتباط آن با [[قزلباش |قزلباش ها]] و [[ینی چری|ینی چریان]] است، در طول سده ۱۰ق/۱۶م قزلباش‌ها که [[شیعه]] و طرفدار [[صفویه|دولت صفوی]] بودند به تدریج در میان بکتاشیان جای گرفتند و با آن درآمیختند. در این دوره، طریقه بکتاشیه ظاهرا به تشویق [[امپراتوری عثمانی|دولت عثمانی]] نقش واسطه‌ای میان حکومت و طوایف قزلباش که با قیام‌های خود، حکومت را دچار مشکل ساخته بودند ایفا می‌کرد. چون دولت عثمانی با نظارت بر بکتاشیان می‌توانست قزلباش‌ها را نیز زیر نظر داشته باشد و از قیام‌های پی در پی آنان جلوگیری کند. جذب قزلباش‌ها در طریقه بکتاشیه، خود از جمله عوامل موثر در پذیرش عقاید شیعی در این طریقه بوده است.<ref>اینالجیک، ص۱۹۵؛ تریمینگام، ص۸۳ـ۸۲؛ ایرانیکا، IV/۱۲۰</ref>
 
===ارتباط با ینی چریان===
===ارتباط با ینی چریان===
بکتاشیه از سوی دیگر پیوندی محکم با [[ینی چری|ینی چریان]] داشت که ینی چریان سپاه برگزیده در فتوحات نظامی عثمانی ها بودند. پیوند میان بکتاشیه و سپاه ینی چری از جمله عوامل بسیار مهم در بقای این طریقه در محیط متعصب سنی مذهب بود.<ref>EI2،ایرانیکا، IV/120</ref> اما همین ارتباط با ینی چری ها موجب کاهش فعالیت بکتاشیان گردید زیرا [[سلطان محمود دوم]] که از شورش های ینی چریان به تنگ آمده بود در سال 1241ق/1826م این سپاه را منحل و برخی از بکتاشیان را اعدام کرد و بسیاری را به نقاط سنی نشین که علمای دینی در آنجا نفوذ بسیاری داشتند تبعید کرد، و از آن پس این طریقه را هر چه بیشتر در تنگنا قرار داد.<ref>تریمینگام، ص 125، 81؛ حکمت، ج 3، ص 517؛ EI2؛اصفهانیان، 22ـ21</ref>
بکتاشیه از سوی دیگر پیوندی محکم با [[ینی چری|ینی چریان]] داشت که ینی چریان سپاه برگزیده در فتوحات نظامی عثمانی ها بودند. پیوند میان بکتاشیه و سپاه ینی چری از جمله عوامل بسیار مهم در بقای این طریقه در محیط متعصب سنی مذهب بود.<ref>EI2،ایرانیکا، IV/120</ref> اما همین ارتباط با ینی چری ها موجب کاهش فعالیت بکتاشیان گردید زیرا [[سلطان محمود دوم]] که از شورش های ینی چریان به تنگ آمده بود در سال 1241ق/1826م این سپاه را منحل و برخی از بکتاشیان را اعدام کرد و بسیاری را به نقاط سنی نشین که علمای دینی در آنجا نفوذ بسیاری داشتند تبعید کرد، و از آن پس این طریقه را هر چه بیشتر در تنگنا قرار داد.<ref>تریمینگام، ص 125، 81؛ حکمت، ج 3، ص 517؛ EI2؛اصفهانیان، 22ـ21</ref>
کاربر ناشناس