کاربر ناشناس
بکتاشیه: تفاوت میان نسخهها
جز
←ارتباط با قزلباش ها
imported>Lohrasbi جز (←بنیانگذار) |
imported>Lohrasbi |
||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
===ارتباط با قزلباش ها=== | ===ارتباط با قزلباش ها=== | ||
از جمله موضوعات مهم در تحولات بعدی این طریقه ارتباط آن با [[قزلباش |قزلباش ها]] و [[ینی چری|ینی چریان]] است، در طول سده | از جمله موضوعات مهم در تحولات بعدی این طریقه ارتباط آن با [[قزلباش |قزلباش ها]] و [[ینی چری|ینی چریان]] است، در طول سده ۱۰ق/۱۶م قزلباشها که [[شیعه]] و طرفدار [[صفویه|دولت صفوی]] بودند به تدریج در میان بکتاشیان جای گرفتند و با آن درآمیختند. در این دوره، طریقه بکتاشیه ظاهرا به تشویق [[امپراتوری عثمانی|دولت عثمانی]] نقش واسطهای میان حکومت و طوایف قزلباش که با قیامهای خود، حکومت را دچار مشکل ساخته بودند ایفا میکرد. چون دولت عثمانی با نظارت بر بکتاشیان میتوانست قزلباشها را نیز زیر نظر داشته باشد و از قیامهای پی در پی آنان جلوگیری کند. جذب قزلباشها در طریقه بکتاشیه، خود از جمله عوامل موثر در پذیرش عقاید شیعی در این طریقه بوده است.<ref>اینالجیک، ص۱۹۵؛ تریمینگام، ص۸۳ـ۸۲؛ ایرانیکا، IV/۱۲۰</ref> | ||
===ارتباط با ینی چریان=== | ===ارتباط با ینی چریان=== | ||
بکتاشیه از سوی دیگر پیوندی محکم با [[ینی چری|ینی چریان]] داشت که ینی چریان سپاه برگزیده در فتوحات نظامی عثمانی ها بودند. پیوند میان بکتاشیه و سپاه ینی چری از جمله عوامل بسیار مهم در بقای این طریقه در محیط متعصب سنی مذهب بود.<ref>EI2،ایرانیکا، IV/120</ref> اما همین ارتباط با ینی چری ها موجب کاهش فعالیت بکتاشیان گردید زیرا [[سلطان محمود دوم]] که از شورش های ینی چریان به تنگ آمده بود در سال 1241ق/1826م این سپاه را منحل و برخی از بکتاشیان را اعدام کرد و بسیاری را به نقاط سنی نشین که علمای دینی در آنجا نفوذ بسیاری داشتند تبعید کرد، و از آن پس این طریقه را هر چه بیشتر در تنگنا قرار داد.<ref>تریمینگام، ص 125، 81؛ حکمت، ج 3، ص 517؛ EI2؛اصفهانیان، 22ـ21</ref> | بکتاشیه از سوی دیگر پیوندی محکم با [[ینی چری|ینی چریان]] داشت که ینی چریان سپاه برگزیده در فتوحات نظامی عثمانی ها بودند. پیوند میان بکتاشیه و سپاه ینی چری از جمله عوامل بسیار مهم در بقای این طریقه در محیط متعصب سنی مذهب بود.<ref>EI2،ایرانیکا، IV/120</ref> اما همین ارتباط با ینی چری ها موجب کاهش فعالیت بکتاشیان گردید زیرا [[سلطان محمود دوم]] که از شورش های ینی چریان به تنگ آمده بود در سال 1241ق/1826م این سپاه را منحل و برخی از بکتاشیان را اعدام کرد و بسیاری را به نقاط سنی نشین که علمای دینی در آنجا نفوذ بسیاری داشتند تبعید کرد، و از آن پس این طریقه را هر چه بیشتر در تنگنا قرار داد.<ref>تریمینگام، ص 125، 81؛ حکمت، ج 3، ص 517؛ EI2؛اصفهانیان، 22ـ21</ref> |