تهجد: تفاوت میان نسخه‌ها

در احادیث نیز واژه تهجّد به معنای نماز شب به کار رفته<ref>رجوع کنید به مجلسی، ج ۸۴، ص ۱۴۰</ref> و بر آن تأکید شده است، به طوری که آورده‌اند پیامبر اکرم(ص) پیش از رحلت، در ضمن وصایایی به  [[امام علی(ع)]]، سه بار فرمود: «علیک بصلاة اللّیل».<ref>برتو باد خواندنِ نماز شب؛ ابن بابویه، همانجا؛ حرّ عاملی، وسائل الشیعه، بی‌تا، ج ۸، ص ۱۴۵</ref>

براساس احادیث، تهجّد زینت [[آخرت]] (در برابر مال و فرزندان که زینت دنیاست) و شرف مؤمن،<ref>رجوع کنید به حرّ عاملی، وسائل الشیعه، بی‌تا، ج ۸، ص ۱۴۵، ۱۵۷</ref> موجب سلامت و صحت بدن،<ref>حرّ عاملی، وسائل الشیعه، بی‌تا، ج ۸، ص ۱۵۰؛ مجلسی، ج ۸۴، ص ۱۴۴</ref> فراخی روزی،<ref>ابن بابویه، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ۱۳۶۴، ص ۴۱</ref> کفاره [[گناه|گناهان]] روز،<ref>حرّعاملی، ج ۸، ص ۱۴۶؛ مجلسی، ج ۸۴، ص ۱۳۶</ref> خشنودی خداوند و چنگ زدن به اخلاق پیامبران<ref>ابن بابویه، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ۱۳۶۴، ص ۴۱</ref> است. در برخی احادیث، کسی که اهل تهجّد نباشد، سرزنش شده است.<ref>رجوع کنید به حرّ عاملی، وسائل الشیعه، بی‌تا، ج ۸، ص ۱۶۲؛ مجلسی، ج ۸۴، ص ۱۶۲</ref>

وقت تهجّد از نیمه شب تا [[طلوع فجر |طلوع فجر صادق]] است و هرچه به [[اذان]] صبح نزدیک‌تر باشد، فضیلت آن بیشتر است.<ref>مجلسی، ج ۸۴، ص ۲۲۷</ref>