پرش به محتوا

جزیرة العرب: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۳٬۵۴۷ بایت حذف‌شده ،  ‏۳۰ دسامبر ۲۰۱۸
اصلاح منابع و پانویس‌ها و حذف برخی اضافات
جزبدون خلاصۀ ویرایش
(اصلاح منابع و پانویس‌ها و حذف برخی اضافات)
خط ۷: خط ۷:


== مکان ==
== مکان ==
جزیرة ‌العرب میان آب‌های [[خلیج فارس]]، دریاهای عمان و عرب در مشرق، اقیانوس هند و خلیج عدن در جنوب و دریای سرخ در مغرب قرار دارد. به‌سبب جریان رودها، از جمله فرات در قسمت شمالی این سرزمین، که شبه‌جزیره را تقریباً به‌صورت جزیره در آورده است، اکثر جغرافیانویسان و مورخان قدیم و جدید آن را جزیرة ‌العرب نامیده‌اند.<ref>برای نمونه ر.ک: ابن‌حائک، ۱۴۰۳؛ حمزه، ۱۳۸۸؛ وهبه، ۱۳۷۵؛ کحّاله، ۱۳۸۴.</ref>
جزیرة ‌العرب میان آب‌های [[خلیج فارس]]، دریاهای عمان و عرب در مشرق، اقیانوس هند و خلیج عدن در جنوب و دریای سرخ در مغرب قرار دارد. به‌سبب جریان رودها، از جمله فرات در قسمت شمالی این سرزمین، که شبه‌جزیره را تقریباً به‌صورت جزیره در آورده است، اکثر جغرافیانویسان و مورخان قدیم و جدید آن را جزیرة ‌العرب نامیده‌اند.<ref>ابن‌حائک، ۱۴۰۳؛ حمزه، ۱۳۸۸؛ وهبه، ۱۳۷۵؛ کحّاله، ۱۳۸۴.</ref>
[[پرونده:جزیرة العرب.jpg|بندانگشتی|جزیرة العرب در عصر نبوت؛ منبع تصویر: اطلس تاریخ اسلام، ص۶۱]]
[[پرونده:جزیرة العرب.jpg|بندانگشتی|جزیرة العرب در عصر نبوت؛ منبع تصویر: اطلس تاریخ اسلام، ص۶۱]]
=== اختلاف درباره حد شمالی ===
=== اختلاف درباره حد شمالی ===
خط ۱۳: خط ۱۳:


==== فرات ====
==== فرات ====
به‌نظر ابن‌حائک و [[یاقوت حموی|یاقوت]]، این سرزمین از شمال هم با آب محصور است و به همین دلیل آنجا را جزیره نامیده‌اند. آنها [[فرات]] را مرز شمالی جزیره ‌العرب ذکر کرده و نوشته‌اند فرات از سرزمین روم سرچشمه می‌گیرد و در منطقه [[قنسرین‌|قِنَّسرین]] جریان می‌یابد و به جزیره و [[سواد عراق]] می‌رسد و سپس در ناحیه [[بصره]] و اُبُلَّه به دریا می‌پیوندد و تا آبادان ادامه می‌یابد و بدین‌ترتیب مرز شمالی جزیرة العرب را تشکیل می‌دهد.<ref>ابن‌حائک، ۱۴۰۳، ص۸۴؛ یاقوت حموی، ذیل مادّه‌.</ref>
به‌نظر ابن‌حائک و [[یاقوت حموی|یاقوت]]، این سرزمین از شمال هم با آب محصور است و به همین دلیل آنجا را جزیره نامیده‌اند. آنها [[فرات]] را مرز شمالی جزیره ‌العرب ذکر کرده و نوشته‌اند فرات از سرزمین روم سرچشمه می‌گیرد و در منطقه [[قنسرین‌|قِنَّسرین]] جریان می‌یابد و به جزیره و [[سواد عراق]] می‌رسد و سپس در ناحیه [[بصره]] و اُبُلَّه به دریا می‌پیوندد و تا آبادان ادامه می‌یابد و بدین‌ترتیب مرز شمالی جزیرة العرب را تشکیل می‌دهد.<ref>ابن حائک، صفة جزیرة العرب، ۱۴۰۳ق، ص۸۴؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ذیل مادّه‌.</ref>


==== خطی فرضی از غزه تا خلیج فارس ====
==== خطی فرضی از غزه تا خلیج فارس ====
در گزارش‌هایی، شمال جزیرة ‌العرب به صورت خطی فرضی ذکر شده که از شهر [[غزه|غَزّه]] در [[فلسطین]] آغاز می‌شود و پس از عبور از [[دمشق]] و فرات، به خلیج فارس منتهی می‌گردد<ref>اصمعی، مقدمه آل‌یاسین، صک‌.</ref> یا به صورت خطی فرضی در شمال [[سوریه]] و [[عراق]] است که با امتداد آن، هلال خصیب بخشی از جزیرة ‌العرب می‌شود.<ref>قدوره، ص۱۱.</ref> کحّاله نیز حدشمالی جزیرة ‌العرب را شهر رَقّه در سوریه دانسته است.‌<ref>ص۶، نیز ر.ک: ص۵، پانویس ۱.</ref>
در گزارش‌هایی، شمال جزیرة ‌العرب به صورت خطی فرضی ذکر شده که از شهر [[غزه|غَزّه]] در [[فلسطین]] آغاز می‌شود و پس از عبور از [[دمشق]] و فرات، به خلیج فارس منتهی می‌گردد<ref>اصمعی، مقدمه آل‌یاسین، صک‌.</ref> یا به صورت خطی فرضی در شمال [[سوریه]] و [[عراق]] است که با امتداد آن، هلال خصیب بخشی از جزیرة ‌العرب می‌شود.<ref>قدوره، شبه الجزیرة العربیة، بیروت، ص۱۱.</ref> کحّاله نیز حدشمالی جزیرة ‌العرب را شهر رَقّه در سوریه دانسته است.‌<ref>کحالة، جغرافیة شبه جزیرة العرب، ۱۳۸۴ق، ص۶؛ کحالة، جغرافیة شبه جزیرة العرب، ۱۳۸۴ق، ص۵، پانویس ۱.</ref>


==== خطی فرضی از خلیج عَقَبه تا مصبّ اروندرود ====
==== خطی فرضی از خلیج عَقَبه تا مصبّ اروندرود ====
همچنین، مرز شمالی جزیره ‌العرب را ـ-که بخش اصلی شبه‌جزیره را شامل می‌شود می‌توان خط فرضی دیگری دانست که از [[خلیج عقبه‌|خلیج عَقَبه]] تا مصبّ [[اروندرود]] در خلیج فارس امتداد دارد.<ref>جوادعلی، ج۱، ص۱۴۳؛ برای اطلاع بیشتر درباره حدود جزیرة ‌العرب رجوع کنید به کحّاله، ص۵ ۷؛ حمزه، قلب جزیرة العرب، ۱۳۸۸ق، ص۱۱ـ۱۳.</ref> در این قسمت بخشهایی از کشورهای [[اردن]] و عراق قرار می‌گیرد. همچنین گاهی شبه‌جزیره سینا نیز جزو جزیرة ‌العرب و در قسمت شمالی آن ذکر می‌شود.<ref>جوادعلی، ج۱، ص۱۴۴.</ref>
همچنین، مرز شمالی جزیره ‌العرب را ـ-که بخش اصلی شبه‌جزیره را شامل می‌شود می‌توان خط فرضی دیگری دانست که از [[خلیج عقبه‌|خلیج عَقَبه]] تا مصبّ [[اروندرود]] در خلیج فارس امتداد دارد.<ref>جواد علی، المفصل فی تاریخ العرب قبل الاسلام، بیروت، ج۱، ص۱۴۳؛ کحالة، جغرافیة شبه جزیرة العرب، ۱۳۸۴ق، ص۵-۷؛ حمزه، قلب جزیرة العرب، ۱۳۸۸ق، ص۱۱ـ۱۳.</ref> در این قسمت بخشهایی از کشورهای [[اردن]] و عراق قرار می‌گیرد. همچنین گاهی شبه‌جزیره سینا نیز جزو جزیرة ‌العرب و در قسمت شمالی آن ذکر می‌شود.<ref>جواد علی، المفصل فی تاریخ العرب قبل الاسلام، بیروت، ج۱، ص۱۴۴.</ref>


== کشورهای جزیرة العرب ==
== کشورهای جزیرة العرب ==
جزیرة ‌العرب مشتمل است بر این كشورها: [[عربستان سعودی]] و [[یمن]] در جنوب، [[عمان]] و [[امارات متحده عربی]] در مشرق، [[کویت]] در شمال و [[قطر]] در ساحل جنوبی خلیج‌فارس.‌<ref>گیتاشناسی نوین کشورها، ص۱۱۹، ۲۹۹، ۳۰۱، ۳۲۸، ۳۵۹، ۴۷۳.</ref>
جزیرة ‌العرب مشتمل است بر این كشورها: [[عربستان سعودی]] و [[یمن]] در جنوب، [[عمان]] و [[امارات متحده عربی]] در مشرق، [[کویت]] در شمال و [[قطر]] در ساحل جنوبی خلیج‌فارس.‌<ref>گیتاشناسی نوین کشورها، ۱۳۸۲ش، ص۱۱۹، ۲۹۹، ۳۰۱، ۳۲۸، ۳۵۹، ۴۷۳.</ref>


کشور فعلی [[بحرین]] از نظر طبیعی جزو جزیره ‌العرب نیست‌؛ با این‌حال، در منابع گاهی جایی به نام بحرین بخشی از آن معرفی شده است‌<ref>یاقوت حموی، ذیل مادّه‌؛ قدوره، ص۱۳.</ref> که با بحرین کنونی متفاوت است‌.
کشور فعلی [[بحرین]] از نظر طبیعی جزو جزیره ‌العرب نیست‌؛ با این‌حال، در منابع گاهی جایی به نام بحرین بخشی از آن معرفی شده است‌<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ذیل ماده‌؛ قدوره، شبه الجزیرة العربیة، بیروت، ص۱۳.</ref> که با بحرین کنونی متفاوت است‌.


=== مساحت ===
=== مساحت ===
خط ۳۲: خط ۳۲:
[[ریاض]]، [[مکه]]، [[مدینه]]، [[جده (شهر)|جدّه]]، [[طائف]]، ظهران، [[صنعا]]، [[عدن]]، مسقط، دبی، ابوظبی، کویت و دوحه مهم‌ترین شهرهای کنونی جزیرة ‌العرب‌اند. راه‌هایی که این شهرها را به‌هم مرتبط می‌کنند، مهم‌ترین جاده‌های جزیرة ‌العرب به‌شمار می‌روند.
[[ریاض]]، [[مکه]]، [[مدینه]]، [[جده (شهر)|جدّه]]، [[طائف]]، ظهران، [[صنعا]]، [[عدن]]، مسقط، دبی، ابوظبی، کویت و دوحه مهم‌ترین شهرهای کنونی جزیرة ‌العرب‌اند. راه‌هایی که این شهرها را به‌هم مرتبط می‌کنند، مهم‌ترین جاده‌های جزیرة ‌العرب به‌شمار می‌روند.
[[پرونده:جزیرة العرب2.jpg|بندانگشتی|راه‌های مهم تجارتی در جزیرةالعرب پیش از اسلام؛ منبع تصویر: اطلس تاریخ اسلام، ص۶۵]]
[[پرونده:جزیرة العرب2.jpg|بندانگشتی|راه‌های مهم تجارتی در جزیرةالعرب پیش از اسلام؛ منبع تصویر: اطلس تاریخ اسلام، ص۶۵]]
=== راه‌های بین شهرها ===
* جاده‌های ریاض -کویت، ریاض -دوحه که از شهر سَلْوی می‌گذرد؛
* ریاض -مکه، ریاض -مدینه، مکه -مدینه، مسقط -عدن که از سراسر جنوب جزیرة ‌العرب می‌گذرد؛
* عدن مکه که هم از ساحل غربی و هم از نواحی کوهستانی می‌گذرد.
برخی از این راهها منطبق بر راههای قدیمی و کاروان‌رو دوره جاهلیت و پس از اسلام است که در منابع قدیم به آنها اشاره شده است‌.
* راههای مَعْدِن نَقرَه -مکه‌؛
* بغداد -مکه که بیش از ۲۷۵ فرسخ بود و از بیابان عبور می‌کرد؛
* مکه -مدینه که بیشتر مورد استفاده کاروان‌ها و تجار شمال و جنوب جزیرة ‌العرب بود؛
* راههای یمن -مکه، بصره -مکه‌؛
* یمامه -مکه، عمان -مکه که از سواحل عبور می‌کرد؛
* دمشق -مکه و بصره -یمامه معروف‌ترین مسیرهای جزیرة ‌العرب به‌شمار می‌رفتند و برای دسترسی مردم به مکه، که مرکز دینی و تجاری جزیرة ‌العرب بود، اهمیت فراوان داشتند.<ref>ابن‌خرداذبه، ص۱۲۵ـ۱۳۲، ۱۳۴ـ۱۳۶، ۱۴۶-۱۵۱.</ref>
جغرافیانویسان سده‌های اولیه اسلامی، مانند ابن‌فقیه‌<ref>ص۲۲.</ref>و یعقوبی‌<ref>البلدان، ص۳۱۱ـ۳۱۲، ۳۱۷.</ref> و ابن‌رُسته،<ref>ص۱۷۷-۱۸۴.</ref> به تفصیل و با ذکر مسافات و منازلِ واقع در مسیر، درباره این راه‌ها گزارش داده‌اند.<ref>جوادعلی، ج۷، ص۳۳۱-۳۶۴؛ مهران، ص۱۳۳ـ۱۳۶.</ref>


== آب و هوا ==
== آب و هوا ==
آب و هوای جزیرة ‌العرب خشک و صحرایی (با تبخیر زیاد) است و به‌جز قسمت کوهستانی مشرق و جنوب‌غربی (به‌ویژه مغرب یمن‌)، که بارش سالانه آنجا گاهی به بیش از ۴۰۰ میلیمتر می‌رسد، در بقیه قسمت‌های جزیرة ‌العرب، میانگین بارش سالانه عمدتاً کمتر از ۱۰۰ میلیمتر است‌.<ref>اطلس المملکة العربیة السعودیة، ص۴۸.</ref> عواملی مانند موقعیت جغرافیایی، ناهمواریها، دوری از دریا یا نزدیکی به آن و بادها، در اختلاف آب و هوای مناطق مختلف آن در طول سال تأثیر گذاشته است‌.
آب و هوای جزیرة ‌العرب خشک و صحرایی (با تبخیر زیاد) است و به‌جز قسمت کوهستانی مشرق و جنوب‌غربی (به‌ویژه مغرب یمن‌)، که بارش سالانه آنجا گاهی به بیش از ۴۰۰ میلیمتر می‌رسد، در بقیه قسمت‌های جزیرة ‌العرب، میانگین بارش سالانه عمدتاً کمتر از ۱۰۰ میلیمتر است‌.<ref>اطلس المملکة العربیة السعودیة، ۱۴۲۰ق، ص۴۸.</ref> عواملی مانند موقعیت جغرافیایی، ناهمواریها، دوری از دریا یا نزدیکی به آن و بادها، در اختلاف آب و هوای مناطق مختلف آن در طول سال تأثیر گذاشته است‌.


دما و تبخیر زیاد و رطوبت و بارش اندک در جزیرة ‌العرب سبب کم‌آبی، پوشش گیاهی ضعیف و زراعتِ اندک شده که برای مقابله با آن و تأمین آب، به ویژه آب آشامیدنی، علاوه بر احداث سدها، در شهرهای ساحلی آب شور دریاها به آب شیرین تبدیل و به قسمت‌های داخلی جزیره ‌العرب منتقل گردیده است‌. در [[عربستان سعودی]] بیشتر آب آشامیدنی شهرهای [[ریاض]]، [[مکه]] و [[مدینه]] با همین روش، به‌ترتیب از طریق شهرهای دَمّام، جُبیل، شُعَیبیه‌،(بندرگاه قدیمی مکه‌) وینْبُع، تأمین می‌شود.<ref>اطلس المملکة العربیة السعودیة، ص‌۸۰.</ref>
دما و تبخیر زیاد و رطوبت و بارش اندک در جزیرة ‌العرب سبب کم‌آبی، پوشش گیاهی ضعیف و زراعتِ اندک شده که برای مقابله با آن و تأمین آب، به ویژه آب آشامیدنی، علاوه بر احداث سدها، در شهرهای ساحلی آب شور دریاها به آب شیرین تبدیل و به قسمت‌های داخلی جزیره ‌العرب منتقل گردیده است‌. در [[عربستان سعودی]] بیشتر آب آشامیدنی شهرهای [[ریاض]]، [[مکه]] و [[مدینه]] با همین روش، به‌ترتیب از طریق شهرهای دَمّام، جُبیل، شُعَیبیه‌،(بندرگاه قدیمی مکه‌) وینْبُع، تأمین می‌شود.<ref>اطلس المملکة العربیة السعودیة، ۱۴۲۰ق، ص‌۸۰.</ref>


=== پوشش گیاهی ===
=== پوشش گیاهی ===
پوشش گیاهی در جزیرة ‌العرب اندک است و در آن، تنها گیاهان مقاوم در برابر خشکی رشد و نمو دارند. خرما، بخور، تاک، حنا و بوته‌های صحرایی از مهم‌ترین گونه‌های گیاهی جزیره ‌العرب به شمار می‌آیند. از جمله حیوانات آنجا، علاوه بر شتر که تقریباً در سراسر جزیره ‌العرب بومی شمرده می‌شود، اسب عربی، الاغ، غزال، گرگ، شغال و انواع پرندگان است.‌<ref>قدوره، ص۱۲ـ۱۳؛ قلقشندی، ج۴، ص۲۴۷ـ۲۴۸، ج۵، ص۱۶؛ حتّی، ص۱۸ـ۲۰؛ برای اطلاع بیشتر درباره پوشش گیاهی و جانوران جزیرة ‌العرب رجوع کنید به کحّاله، ص۲۵ـ۲۶؛ برّو، ص۳۵ـ۳۷؛ درباره جغرافیای طبیعی جزیرة ‌العرب رجوع کنید به د. اسلام، چاپ دوم، ج۱، ص۵۳۴-۵۳۹.</ref>
پوشش گیاهی در جزیرة ‌العرب اندک است و در آن، تنها گیاهان مقاوم در برابر خشکی رشد و نمو دارند. خرما، بخور، تاک، حنا و بوته‌های صحرایی از مهم‌ترین گونه‌های گیاهی جزیره ‌العرب به شمار می‌آیند. از جمله حیوانات آنجا، علاوه بر شتر که تقریباً در سراسر جزیره ‌العرب بومی شمرده می‌شود، اسب عربی، الاغ، غزال، گرگ، شغال و انواع پرندگان است.‌<ref>قدوره، شبه الجزیرة العربیة، بیروت، ص۱۲ـ۱۳؛ قلقشندی، صبح الاعشی، بیروت، ج۴، ص۲۵۳-۲۵۴.</ref>
=== تقسیمات آب و هوایی ===
جزیرة ‌العرب را به‌طور کلی می‌توان به سه بخش آب و هوایی تقسیم کرد:
 
# فلات داخلی‌. شامل آن قسمت از مناطق داخلی جزیرة ‌العرب است که میان ارتفاعات غربی در مغرب و سواحل شرقی در مشرق واقع شده است‌. از خصوصیات آب و هوایی این بخش، تابستان‌های گرم و خشک و زمستانهای سرد و مرطوب است‌. میانگین دمای سالانه در قسمت شمالی، بر اساس اطلاعات ایستگاه هواشناسی شهر حائل ۲۲، میزان بارش ۱۲۱ میلیمتر و رطوبت نسبی ۳۰% است‌. در قسمت مرکزی، در ایستگاه ریاض میانگین دمای سالانه ۶ر۲۴، میزان بارش ۸۰ میلیمتر و رطوبت نسبی ۳۵% و در قسمت جنوبی در ایستگاه سُلَیل میانگین دمای سالانه ۲ر۲۶، میزان بارش ۳۶ میلیمتر و رطوبت نسبی ۲۷% ذکر شده است‌.<ref>احیدب، ص‌۵۳۱.</ref>
# سواحل‌. آب و هوای این بخش با اقلیم داخل کشور تفاوت دارد، ولی وجود پستی‌ها و بلندی‌ها و تأثیر موقعیت جغرافیایی موجب شده که آب و هوای سواحل غربی با سواحل شرقی، و حتی آب و هوای نیمه شمالی و جنوبی سواحل غربی مختلف باشد که علت آن دوری سواحل از خط استوا یا نزدیکی آنها به خط استواست‌. میانگین دمای سالانه در سواحل شرقی ۲۵ و در شمال سواحل غربی ۲۲ است و در جنوب سواحل غربی به ۲۸ می‌رسد. میزان بارش سالانه نیز در سواحل شرقی ۸۰ میلیمتر و در ساحل غربی ۵۰ میلیمتر است‌.<ref>احیدب، ص۵۳۲؛ نیز رجوع کنید به واین، ص۱۷۳ـ۱۷۴.</ref>
# نواحی کوهستانی‌. این اقلیم شامل ارتفاعات مغرب و جنوب جزیرة ‌العرب است که با افزایش ارتفاع، از دمای هوای آن کاسته می‌شود. میانگین بارش سالانه در ارتفاعات جنوب‌غربی ۲۵۰ میلیمتر و در ارتفاعات شمال ۵۰ میلیمتر است‌.<ref>احیدب، ص۵۳۵-۵۳۶.</ref>


== جزیرة العرب پیش از اسلام ==
== جزیرة العرب پیش از اسلام ==
=== در نوشته‌های یونانیان باستان ===
=== در نوشته‌های یونانیان باستان ===
جزیرة ‌العرب در نوشته‌های یونانیان باستان به سه قسمت تقسیم شده بود: بلاد سنگی در شمال، بلاد سعیده یا عربستان خوشبخت که شامل سرزمینهای خوش آب و هوا به‌ویژه در جنوب بود، و بلاد صحرایی در بخشهای داخلی جزیرة ‌العرب‌.<ref>جوادعلی، ج۱، ص۱۶۳ـ۱۶۷؛ کحّاله، ص۳۹.</ref>
جزیرة ‌العرب در نوشته‌های یونانیان باستان به سه قسمت تقسیم شده بود: بلاد سنگی در شمال، بلاد سعیده یا عربستان خوشبخت که شامل سرزمینهای خوش آب و هوا به‌ویژه در جنوب بود، و بلاد صحرایی در بخشهای داخلی جزیرة ‌العرب‌.<ref>جواد علی، المفصل فی تاریخ العرب قبل الاسلام، بیروت، ج۱، ص۱۶۳ـ۱۶۷؛ کحّالة، جغرافیة شبه جزیرة العرب، ۱۳۸۴ق، ص۳۹.</ref>


در تقسیم‌بندی بخشهای چهارگانه آباد زمین، که ابن‌خرداذبه‌<ref>ص۱۵۵.</ref> آن را ذکر کرده، جزیرة ‌العرب جزو بخش اِتْیوفیا بوده و در اقالیم هفت‌گانه، جنوب جزیرة ‌العرب (شامل نواحی ظفار، عمان، حضرموت، نجران، عدن و صنعا) در اقلیم اول و بقیه جزیرة ‌العرب (مانند یمامه، بحرین و حجاز) در اقلیم دوم بوده است‌.<ref>ابن رستة، الاعلاق النفیسة، ۱۹۸۲م، ص۹۶؛ مقدسی، ص۵۹ـ۶۰؛ ابن‌خلدون، ج۱، ص۱۰۴ـ۱۰۵.</ref>
در تقسیم‌بندی بخشهای چهارگانه آباد زمین، که ابن خرداذبه‌<ref>ابن خرداذبه، المسالک والممالک، ۱۸۸۹م، ص۱۵۵.</ref> آن را ذکر کرده، جزیرة ‌العرب جزو بخش اِتْیوفیا بوده و در اقالیم هفت‌گانه، جنوب جزیرة ‌العرب (شامل نواحی ظفار، عمان، حضرموت، نجران، عدن و صنعا) در اقلیم اول و بقیه جزیرة ‌العرب (مانند یمامه، بحرین و حجاز) در اقلیم دوم بوده است‌.<ref>ابن رستة، الاعلاق النفیسة، ۱۹۸۲م، ص۹۶؛ مقدسی، احسن التقاسیم فی معرفة الاقالیم، ۱۸۷۷م، ص۵۹ـ۶۰؛ ابن خلدون، تاریخ ابن خلدون، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۱۰۴ـ۱۰۵.</ref>


=== خاستگاه نژاد سامی ===
=== خاستگاه نژاد سامی ===
جزیرة ‌العرب از نخستین سکونتگاههای بشری و خاستگاه [[نژاد سامی]] شمرده می‌شود و اقوامی که بعدها در جزیرة ‌العرب یا [[بین النهرین]] تمدن‌هایی برجا گذاشته‌اند، در آنجا نشو و نما یافته‌اند.<ref>دینوری، الاخبار الطوال، ۱۳۷۹ق، ص۳؛ حتّی، ص۳ـ۴.</ref>
جزیرة ‌العرب از نخستین سکونتگاههای بشری و خاستگاه [[نژاد سامی]] شمرده می‌شود و اقوامی که بعدها در جزیرة ‌العرب یا [[بین النهرین]] تمدن‌هایی برجا گذاشته‌اند، در آنجا نشو و نما یافته‌اند.<ref>دینوری، الاخبار الطوال، ۱۳۷۹ق، ص۳.</ref>


=== تشکیل حکومت‌های قبیله‌ای ===
=== تشکیل حکومت‌های قبیله‌ای ===
تاریخ کهن جزیرة ‌العرب را می‌توان با تشکیل حکومتهای قومی و قبیله‌ای مرتبط دانست‌. شاید قدیم‌ترین حکومتهای قومی تشکیل شده در جزیرة ‌العرب مربوط باشد به [[قوم عاد]] که در جنوب جزیره العرب می‌زیستند، [[قوم ثمود]] که میان حجاز و شام بودند و [[قوم سبأ]] که ساکن جنوب جزیرة ‌العرب بودند. درباره این اقوام در [[قرآن کریم]] مطالبی آمده است‌.<ref>مثلاً درباره قوم عاد رجوع کنید به اعراف‌: ۶۵ـ۷۲، هود: ۵۰ـ۶۰؛ در باره ثمود رجوع کنید به اعراف‌: ۷۳ـ۸۴، هود: ۶۱ ۶۸؛ در باره سبأ رجوع کنید به سبأ: ۱۵-۱۹.</ref>
تاریخ کهن جزیرة ‌العرب را می‌توان با تشکیل حکومتهای قومی و قبیله‌ای مرتبط دانست‌. شاید قدیم‌ترین حکومتهای قومی تشکیل شده در جزیرة ‌العرب مربوط باشد به [[قوم عاد]] که در جنوب جزیره العرب می‌زیستند، [[قوم ثمود]] که میان حجاز و شام بودند و [[قوم سبأ]] که ساکن جنوب جزیرة ‌العرب بوده‌اند.
 
=== عرب بائده و باقیه ===
سه قوم مذکور (عاد، ثمود و سبأ) و نیز قبایل معروف دیگر مانند [[عمالقه‌|عَمالِقه]] که در بخشهای جنوبی و غربی جزیرة ‌العرب به‌سر می‌بردند، مَدْین، طَسْم، جَدیس، عبدضَخم که در [[طائف]] بودند و اَمیم که میان نواحی یمامه و شَحر زندگی می‌کردند، از جمله قبایل کهن عرب بودند که در جزیرة ‌العرب حکومت‌های قبیله‌ای داشتند.<ref>دینوری، همانجا؛ طبری، تاریخ الطبری، بیروت، ج۱، ص۶۲۶؛ بکری، المسالک والممالک، ۱۹۹۲م، ج۱، ص۱۴۸-۱۵۰.</ref>
 
اینان از قبایل عرب بائده یا از بین رفته‌<ref>در مقابل عرب باقیه که اخلافشان تا امروز باقی مانده‌اند.</ref> بودند و در بررسی‌های قوم عرب اهمیت بسیار دارند. قبایل جُرْهُم اول در یمن، جرهم دوم در مکه، خزاعه در حجاز، قُضاعه در تهامه، لَخْم و جذام و غسانیان هر سه در مغرب جزیرة ‌العرب، کنْده در مرکز، [[اوس و خزرج]] در [[یثرب]] از دیگر قبایل مهم و معروف عرب‌اند که در جزیرة ‌العرب حکومت‌های قبیله‌ای داشتند و با نام قبایل عرب باقیه شناسانده می‌شوند.<ref>در باره عرب بائده و باقیه رجوع کنید به ابن‌سعید مغربی، ج۱، ص۴۵ـ۸۴؛ سعد زغلول، فی تاریخ العرب قبل الاسلام، ۱۹۷۶م، ص۱۰۷-۲۰۰؛ مهران، ص۱۵۵ـ۱۹۴.</ref>
 
=== مهاجرت از جزیرة ‌العرب ===
در تاریخ پیش از میلاد و نخستین سده‌های میلادی جزیره ‌العرب، مهاجرت برخی قبایل به شام و [[بین النهرین]] یکی از تحولات مهم به‌شمار می‌آید و از آن به دوره مهاجرت از جزیرة ‌العرب یاد می‌شود. مهاجرت اکدیها و آشوریها در حدود ۳۵۰۰ق م به بین‌النهرین که تمدن‌های مهمی در آنجا پدید آوردند، کوچ کنعانیان و عَموریان از مشرق جزیرة ‌العرب به شام در حدود ۲۵۰۰ق.م، مهاجرت آرامی‌ها از نواحی غربی جزیرة ‌العرب به شام و کوچ بخشی از قبیله نَبَطی به شام در حدود ۵۰۰ق.م از جمله مهاجرت‌های این دوره بوده است‌.<ref>ابوخلیل، ۱۴۲۳ الف، ص۵؛ حتّی، ص‌۱۰ـ۱۱.</ref>
 
تنوخیان نیز از قبایل جزیرة ‌العرب به‌شمار می‌آیند که با مهاجرت به شمال، حکومت مستقلی تشکیل دادند. علاوه بر اینها، دو قبیله معروف قحطان که در یمن زندگی می‌کردند و عدنان که با مهاجرت از جزیرة ‌العرب به بین‌النهرین شمالی، حکومتهای ربیعه و مُضَر را تشکیل دادند، در میان قبایل جزیرة ‌العرب اهمیت بسیار داشتند.<ref>دینوری، الاخبار الطوال، ۱۳۷۹ق، ص۷؛ حمزه، قلب جزیرة العرب، ۱۳۸۸ق، ص۲۴۸ـ۲۴۹.</ref>


=== پیشینۀ دینی ===
=== پیشینۀ دینی ===
خط ۹۲: خط ۶۲:
* کوچ یهودیان به حجاز در پی فتوحات بابلیان و آشوریان در سرزمین شام‌؛
* کوچ یهودیان به حجاز در پی فتوحات بابلیان و آشوریان در سرزمین شام‌؛
* کوچ سایر یهودیان در سده اول میلادی به جزیرة ‌العرب و سکونت آنان در کنار دیگر یهودیان.<ref>حمزه، قلب جزیرة العرب، ۱۳۸۸ق، ص۲۵۸ـ۲۵۹.</ref>
* کوچ سایر یهودیان در سده اول میلادی به جزیرة ‌العرب و سکونت آنان در کنار دیگر یهودیان.<ref>حمزه، قلب جزیرة العرب، ۱۳۸۸ق، ص۲۵۸ـ۲۵۹.</ref>
==== ورود مسیحیان ====
در سده‌های بعد، مبلّغان [[مسیحی]] دین خود را در جزیرة ‌العرب، به‌ویژه در یمن و [[نجران]]، رواج دادند. گسترش مسیحیت و سکونت پیروان این دین در سرزمینهای مجاور یهودیان و نیز در کنار بت‌پرستان بدوی، ترکیب دینی جدیدی در جزیرة ‌العرب در سده‌های پس از میلاد پدید آورده بود که بعضاً به درگیری می‌انجامید. مثلاً، ذونواس‌<ref>پادشاه حِمْیری جنوب جزیرة ‌العرب‌؛ حک : ۵۱۵ـ۵۲۵ میلادی‌.</ref> پس از آنکه در حدود ۵۲۱ میلادی یهودی شد، با مسیحیان نجران جنگید و بسیاری از آنان را کشت‌. وی سپس در جنوب جزیرة ‌العرب به تبلیغ یهودیت پرداخت و در صورت نپذیرفتن مردم، آنان را می‌کشت‌. این اقدامات سریعاً به لشکرکشی حبشی‌ها به جزیرة ‌العرب و تصرف بخش‌هایی از حجاز، تهامه و یمن و نیز پایان دادن به حکومت ذونواس انجامید.<ref>ابن‌حبیب، ص۳۶۸؛ ابن‌حائک، ۱۹۳۱، ج۸، ص۲۹۴؛ دینوری، الاخبار الطوال، ۱۳۷۹ق، ص۶۱ـ۶۳.</ref>


=== دوره جاهلیت ===
=== دوره جاهلیت ===
{{اصلی|دوره جاهلیت}}
{{اصلی|دوره جاهلیت}}
در تاریخ پیش از اسلام جزیرة ‌العرب، [[دوره جاهلیت]] (به خصوصسده منتهی به ظهور [[اسلام]]) و وضع سیاسی و اجتماعی و فرهنگی عرب در این دوره اهمیت بسیار دارد.
در تاریخ پیش از اسلام جزیرة ‌العرب، [[دوره جاهلیت]] (به خصوص سده منتهی به ظهور [[اسلام]]) و وضع سیاسی و اجتماعی و فرهنگی عرب در این دوره اهمیت بسیار دارد.


این دوره که نامش چهار بار با ملامت در قرآن آمده است،<ref>مثلاً: آل‌عمران‌: ۱۵۴؛ مائده‌: ۵۰.</ref> در واقع زمان فترت جزیرة ‌العرب در زمینه‌های اجتماعی، اخلاقی، دینی و شیوه زندگی بود و اعراب در این دوره به قبیله و خویشاوندی [[تعصب]] داشته، به آداب و رسوم بدوی بسیار پایبند بودند.
این دوره که نامش چند بار با ملامت در قرآن آمده است،<ref>سوره آل عمران، آیه ۱۵۴؛ سوره مائده: آیه ۵۰.</ref> در واقع زمان فترت جزیرة ‌العرب در زمینه‌های اجتماعی، اخلاقی، دینی و شیوه زندگی بود و اعراب در این دوره به قبیله و خویشاوندی [[تعصب]] داشته، به آداب و رسوم بدوی بسیار پایبند بودند.


==== فقدان وحدت سیاسی ====
==== فقدان وحدت سیاسی ====
در دوره جاهلیت، جزیرة ‌العرب از وحدت سیاسی یا مذهبی برخوردار نبود و چند حکومت نیرومند و تأثیرگذار<ref>مانند روم در شمال، ایران در شمال و مشرق، و حبشه در مغرب‌.</ref> هریک به نوعی بر بخش‌هایی از آن مسلط بودند. حکومت‌های داخلی جزیرة ‌العرب نیز ـ-به‌جز در جنوب که به‌صورت پادشاهی اداره می‌شد<ref>دینوری، الاخبار الطوال، ۱۳۷۹ق، ص۶۲ـ۶۳؛ یعقوبی، تاریخ، ج۱، ص۱۹۵ـ۲۰۵.</ref> همچنان به‌صورت قبیله‌ای بود و دولت کنده از مهم‌ترین و نیرومندترین آنها در مرکز جزیرة ‌العرب به‌شمار می‌رفت‌.<ref>شامی، ص۴۷، ۵۴.</ref>
در دوره جاهلیت، جزیرة ‌العرب از وحدت سیاسی یا مذهبی برخوردار نبود و چند حکومت نیرومند و تأثیرگذار<ref>مانند روم در شمال، ایران در شمال و مشرق، و حبشه در مغرب‌.</ref> هریک به نوعی بر بخش‌هایی از آن مسلط بودند. حکومت‌های داخلی جزیرة ‌العرب نیز ـ-به‌جز در جنوب که به‌صورت پادشاهی اداره می‌شد<ref>دینوری، الاخبار الطوال، ۱۳۷۹ق، ص۶۲ـ۶۳؛ یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، بیروت، ج۱، ص۱۹۵ـ۲۰۵.</ref> همچنان به‌صورت قبیله‌ای بود و دولت کنده از مهم‌ترین و نیرومندترین آنها در مرکز جزیرة ‌العرب به‌شمار می‌رفت‌.<ref>شامی، تطور تاریخ العرب، ۱۹۹۷م، ص۴۷، ۵۴.</ref>


[[قبیله قریش|قریش]] در حجاز و به‌ویژه مکه سرآمد بقیه قبایل بود. برای این قبیله بازرگانی و بت‌پرستی مهم‌تر از هر امر دیگری بود و بر اساس [[سوره قریش]] در قرآن کریم‌،<ref>طبرسی، ج‌۱۰، ص۸۲۹.</ref> آنان دو کوچ تجاری تابستانه به شام و عراق و زمستانه به یمن و حبشه داشتند. نبطی‌ها نیز با گسترش قلمروشان در جنوب شام، بخشی از شمال‌غربی جزیرة ‌العرب را در اختیار داشتند.<ref>ابوخلیل، ۱۴۲۳ الف، ص۲۵،  ۱۴۲۳ ب، ص۱۵۷.</ref>
[[قبیله قریش|قریش]] در حجاز و به‌ویژه مکه سرآمد بقیه قبایل بود. برای این قبیله بازرگانی و بت‌پرستی مهم‌تر از هر امر دیگری بود و بر اساس [[سوره قریش]] در قرآن کریم‌،<ref>الطبرسی، مجمع البیان، ۱۴۰۶ق، ص۸۲۹.</ref> آنان دو کوچ تجاری تابستانه به شام و عراق و زمستانه به یمن و حبشه داشتند. نبطی‌ها نیز با گسترش قلمروشان در جنوب شام، بخشی از شمال‌غربی جزیرة ‌العرب را در اختیار داشتند.<ref>ابوخلیل، اطلس التاریخ العربی الاسلامی، ۱۴۲۳ق، ص۲۵؛ ابوخلیل، اطلس القرآن، ۱۴۲۳ق، ص۱۵۷.</ref>
 
==== ایام العرب ====
در جزیرة ‌العرب در دوره جاهلیت و نیز پس از ورود [[اسلام]]، جنگ‌های عمده‌ای روی داد که به‌سبب اهمیت آنها، برخی از این جنگها به ایام عرب معروف شدند. این جنگها به دلایلی چون اختلافات قبیله‌ای، دستیابی به آب و چراگاه یا خونخواهی و انتقام صورت می‌گرفت‌.<ref>جوادعلی، ج۴، ص۲۱۴؛ ضیف، ص۶۱ـ۶۲.</ref> برخی مؤلفان ـ-از جمله اصفهانی که عدد ایام عرب در دوره جاهلیت را ۷۰۰، ۱ مورد ذکر کرده است‌<ref>به نقل آلوسی، بلوغ الارب، [۱۳۱۴ق]، ج۲، ص۶۸.</ref> به تحقیق در ایام عرب پرداخته و درباره آن گزارش‌های مفصّلی داده‌اند.<ref>آلوسی، بلوغ الارب، [۱۳۱۴ق]، ج۲، ص۶۸ـ۷۵؛ سعد زغلول، فی تاریخ العرب قبل الاسلام، ۱۹۷۶م، ص۳۱۱ـ۳۱۹.</ref>
 
برخی از معروف‌ترین ایام عرب در دوره جاهلی عبارت بودند از: بَسوس، بُعاث، جَبَله، برگرفته از نام جنگ جبله که در آن قبیله تمیم و متحدانش از قبایل عامربن صَعْصَعه شکست خوردند؛ و یوم فِجار، برگرفته از نام جنگ فجار که میان قریش و کنانه و برخی از قبایل قیس‌بن عیلام (از گروه‌های بزرگ شمال جزیره ‌العرب‌) در سال سی‌ام زندگی [[حضرت محمد (ص)]] روی داد.<ref>یعقوبی، تاریخ‌ الیعقوبی، دار صادر، ج۲، ص۱۵-۱۶؛ ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، بیروت، ج۱، ص۵۸۳-۵۸۵.</ref>


== جزیرة العرب پس از اسلام ==
== جزیرة العرب پس از اسلام ==
خط ۱۱۷: خط ۷۹:


در زمان حضور پیامبر در مدینه، قریش و یهودیان جزیرة ‌العرب به مخالفت با اسلام ادامه دادند و سال‌ها برای مقابله با آن کوشیدند که منجر به غزواتی چون [[جنگ بدر|بدر]]، [[جنگ احد|احد]]، [[بنی قینقاع|بنی‌قَینُقاع]]، [[بنی نضیر|بنی‌نضیر]]، [[جنگ خیبر|خیبر]] و [[جنگ خندق|خندق]] شد.<ref>طبری، تاریخ الطبری، بیروت، ج۳، ص۱۵۲ـ۱۵۴.</ref> به‌سبب اهمیت این غزوات، برخی از آنها و نیز دیگر جنگهای صدر اسلام به عنوان ایام عرب در اسلام شناسانده شدند.<ref>ابراهیم، ایام العرب فی الاسلام، ۱۴۰۸ق، ص۴۷۹ـ۴۸۱.</ref>
در زمان حضور پیامبر در مدینه، قریش و یهودیان جزیرة ‌العرب به مخالفت با اسلام ادامه دادند و سال‌ها برای مقابله با آن کوشیدند که منجر به غزواتی چون [[جنگ بدر|بدر]]، [[جنگ احد|احد]]، [[بنی قینقاع|بنی‌قَینُقاع]]، [[بنی نضیر|بنی‌نضیر]]، [[جنگ خیبر|خیبر]] و [[جنگ خندق|خندق]] شد.<ref>طبری، تاریخ الطبری، بیروت، ج۳، ص۱۵۲ـ۱۵۴.</ref> به‌سبب اهمیت این غزوات، برخی از آنها و نیز دیگر جنگهای صدر اسلام به عنوان ایام عرب در اسلام شناسانده شدند.<ref>ابراهیم، ایام العرب فی الاسلام، ۱۴۰۸ق، ص۴۷۹ـ۴۸۱.</ref>
{{جمع شدن}}
پیامبر پس از شکست دادن دشمنان در این نبردها و با فتح بدون خونریزی مکه در رمضان سال هشتم‌،<ref>ابن قتیبة، المعارف، ۱۴۰۷ق، ص۹۶.</ref>موجبات انتشار بیشتر اسلام را فراهم آورد، به‌طوری که در سال هشتم مردم سراسر [[حجاز]] به اسلام پیوستند. پس از [[فتح مکه]]، دعوت دیگر نواحی جزیره ‌العرب به اسلام با فرستادن نمایندگانی از سوی پیامبر ادامه یافت‌. ابوزید انصاری برای دعوت قوم اَزْد روانه عمان شد، زیادبن لبید بَیاضی به ولایت حضرموت منصوب گردید و با ضمیمه شدن کنده به حضرموت، این نواحی در قلمرو اسلامی قرار گرفت‌.<ref>بلاذری، فتوح البلدان، ۱۴۰۷ق، ص۹۳، ۱۰۳.</ref> اهالی یمامه نیز به دعوت فرستادگان پیامبر، اسلام را قبول کردند و یمنی‌ها با فرستادن هیئت‌هایی نزد پیامبر، دعوت اسلامی را پذیرفتند.<ref>بلاذری، فتوح البلدان، ۱۴۰۷ق، ص۹۲ـ۹۳، ۱۱۸ـ۱۱۹.</ref> بنا بر مطالب مورخان، می‌توان گفت در زمان حیات پیامبر اکرم، اسلام سراسر جزیره ‌العرب را فراگرفت‌. مؤید این نکته آن است که پیامبر اکرم در سال نهم، لشکری از مسلمانان را برای مقابله با رومیان، که در شام به‌سر می‌بردند، به تبوک فرستاد. با این حال، برخی از گروه‌هایی که اسلام را نپذیرفته بودند، مانند مسیحیان و یهودیان و پیروان دیگر ادیان، به صورت پراکنده در جزیرة ‌العرب به‌سر می‌بردند.
{{پایان جمع شدن}}
در زمان حیات پیامبر بود که بسیاری از تعصبات دوره جاهلی اعراب و آداب و رسوم خرافی و شرک‌آلود از بین رفت و امت اسلام، مبتنی بر مناسبات اسلامی و نه روابط سببی و نسبی و قبیله‌ای، شکل گرفت‌. [[مکه]] و [[مدینه]] نیز همچنان به عنوان مهم‌ترین مراکز دینی، فرهنگی و تجاری جزیرة ‌العرب جایگاه ویژه‌ای داشتند.


=== در زمان خلفا ===
=== در زمان خلفا ===
پس از وفات [[پیامبر(ص)]] در صفر سال یازدهم، عده‌ای از اهالی جزیرة ‌العرب، به‌ویژه در نواحی شرقی عمان و یمامه و بحرین، [[مرتد]] شدند و [[ابوبکر]] (حکومت: ۱۱ـ۱۳ق)، طی نبردهایی معروف به [[نبردهای رده‌|رِدَّه]]، آنان را سرکوب کرد؛<ref>بلاذری، فتوح البلدان، ۱۴۰۷ق، ص۱۳۱ـ۱۴۹؛ یعقوبی، تاریخ‌ الیعقوبی، دار صادر، ج۲، ص۱۳۱ـ۱۳۲؛ ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۳۴۹ـ۳۸۳.</ref>ابوبکر، در زمان حکومتش، برای هریک از نواحی جزیرة ‌العرب (مانند مکه، طائف، یمامه و بحرین‌) امیرانی منصوب کرد<ref>یعقوبی، تاریخ‌ الیعقوبی، دار صادر، ج۲، ص۱۳۱ـ۱۳۲؛ باوزیر، معالم تاریخ الجزیرة العربیة، ۱۳۸۵ق، ص۹۶.</ref> و سپس متوجه شام و بین‌النهرین شد. توجه ابوبکر به فتح سرزمین‌های شمالی جزیرة ‌العرب‌<ref>بلاذری، فتوح البلدان، ۱۴۰۷ق، ص۱۴۹ به بعد.</ref> نشان می‌دهد که ساکنان بیشتر نواحی جزیرة ‌العرب در زمان وی مسلمان شده بودند و اقلیتها تهدیدی به شمار نمی‌آمدند.
پس از وفات [[پیامبر(ص)]] در صفر سال یازدهم، عده‌ای از اهالی جزیرة ‌العرب، به‌ویژه در نواحی شرقی عمان و یمامه و بحرین، [[مرتد]] شدند و [[ابوبکر]] (حکومت: ۱۱ـ۱۳ق)، طی نبردهایی معروف به [[نبردهای رده‌|رِدَّه]]، آنان را سرکوب کرد؛<ref>بلاذری، فتوح البلدان، ۱۴۰۷ق، ص۱۳۱ـ۱۴۹؛ یعقوبی، تاریخ‌ الیعقوبی، دار صادر، ج۲، ص۱۳۱ـ۱۳۲؛ ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، بیروت، ج۲، ص۳۴۹ـ۳۸۳.</ref>ابوبکر، در زمان حکومتش، برای هریک از نواحی جزیرة ‌العرب (مانند مکه، طائف، یمامه و بحرین‌) امیرانی منصوب کرد<ref>یعقوبی، تاریخ‌ الیعقوبی، دار صادر، ج۲، ص۱۳۱ـ۱۳۲؛ باوزیر، معالم تاریخ الجزیرة العربیة، ۱۳۸۵ق، ص۹۶.</ref> و سپس متوجه شام و بین‌النهرین شد. توجه ابوبکر به فتح سرزمین‌های شمالی جزیرة ‌العرب‌<ref>بلاذری، فتوح البلدان، ۱۴۰۷ق، ص۱۴۹ به بعد.</ref> نشان می‌دهد که ساکنان بیشتر نواحی جزیرة ‌العرب در زمان وی مسلمان شده بودند و اقلیتها تهدیدی به شمار نمی‌آمدند.


در زمان عمر خطّاب (حکومت: ۱۳ـ۲۳ق) ـ-که مسلمانان، عراق و شام و بیشتر مناطق ایران را فتح کرده بودند-<ref>یعقوبی، تاریخ‌ الیعقوبی، دار صادر، ج۲، ص۱۳۹-۱۶۱.</ref> به‌سبب فتنه‌های غیرمسلمانان، مقرر شد هیچ‌کس در جزیرة ‌العرب دینی به‌جز اسلام نداشته باشد. از این‌رو، تمام پیمان‌ها با ادیان دیگر از بین رفت و یهودیان خیبر به شام و مسیحیان نجران به عراق و شام منتقل شدند.<ref>یعقوبی، تاریخ‌ الیعقوبی، دار صادر، ج۲، ص۱۵۵؛ حتّی، ص۱۶۹.</ref> [[عمر بن خطاب|عُمَر]] پنج والی را حاکم مناطق جزیرة ‌العرب کرد: [[زیاد بن لبید]] در بعضی قسمت‌های یمن، [[ابوهریره|ابوهُرَیرْه]] در عمان، [[نافع بن حارث]] در مکه، [[یعلی بن منیه|یعلی بن مَنیه تمیمی]] در صنعا و [[حارث بن ابی العاصثقفی]] در بحرین حکومت داشتند.<ref>یعقوبی، تاریخ‌ الیعقوبی، دار صادر، ج۲، ص۱۶۱.</ref> در زمان [[خلافت]] [[امام علی (ع)]] (۳۵ـ۴۰ق)، برخی از [[صحابه|صحابیان]] پس از پیمان‌شکنی به بصره رفتند. این امر به همراه فتنه‌های [[معاویه]] در دمشق موجب آشفتگی سیاسی در شام و عراق شد و از این‌رو امام علی، در [[رجب]] سال ۳۶ق، مرکز خلافت را از مدینه به [[کوفه]] در [[عراق]] منتقل کرد که نخستین انتقال مرکز حکومت به خارج از جزیرة ‌العرب به شمار می‌آید. پس از [[شهادت]] حضرت علی و بازگشت [[امام حسن (ع)]] به مدینه، جزیرة ‌العرب مجدداً کانون حکومت اسلامی شد.<ref>دینوری، الاخبار الطوال، ۱۳۷۹ق، ص۱۴۳ـ۱۴۴، ۲۱۶-۲۱۸؛ یعقوبی، تاریخ‌ الیعقوبی، دار صادر، ج۲، ص۱۷۸ـ۱۸۲.</ref>
در زمان عمر خطّاب (حکومت: ۱۳ـ۲۳ق) ـ-که مسلمانان، عراق و شام و بیشتر مناطق ایران را فتح کرده بودند-<ref>یعقوبی، تاریخ‌ الیعقوبی، دار صادر، ج۲، ص۱۳۹-۱۶۱.</ref> به‌سبب فتنه‌های غیرمسلمانان، مقرر شد هیچ‌کس در جزیرة ‌العرب دینی به‌جز اسلام نداشته باشد. از این‌رو، تمام پیمان‌ها با ادیان دیگر از بین رفت و یهودیان خیبر به شام و مسیحیان نجران به عراق و شام منتقل شدند.<ref>یعقوبی، تاریخ‌ الیعقوبی، دار صادر، ج۲، ص۱۵۵.</ref> [[عمر بن خطاب|عُمَر]] پنج والی را حاکم مناطق جزیرة ‌العرب کرد: [[زیاد بن لبید]] در بعضی قسمت‌های یمن، [[ابوهریره|ابوهُرَیرْه]] در عمان، [[نافع بن حارث]] در مکه، [[یعلی بن منیه|یعلی بن مَنیه تمیمی]] در صنعا و [[حارث بن ابی العاصثقفی]] در بحرین حکومت داشتند.<ref>یعقوبی، تاریخ‌ الیعقوبی، دار صادر، ج۲، ص۱۶۱.</ref> در زمان [[خلافت]] [[امام علی (ع)]] (۳۵ـ۴۰ق)، برخی از [[صحابه|صحابیان]] پس از پیمان‌شکنی به بصره رفتند. این امر به همراه فتنه‌های [[معاویه]] در دمشق موجب آشفتگی سیاسی در شام و عراق شد و از این‌رو امام علی، در [[رجب]] سال ۳۶ق، مرکز خلافت را از مدینه به [[کوفه]] در [[عراق]] منتقل کرد که نخستین انتقال مرکز حکومت به خارج از جزیرة ‌العرب به شمار می‌آید. پس از [[شهادت]] حضرت علی و بازگشت [[امام حسن (ع)]] به مدینه، جزیرة ‌العرب مجدداً کانون حکومت اسلامی شد.<ref>دینوری، الاخبار الطوال، ۱۳۷۹ق، ص۱۴۳ـ۱۴۴، ۲۱۶-۲۱۸؛ یعقوبی، تاریخ‌ الیعقوبی، دار صادر، ج۲، ص۱۷۸ـ۱۸۲.</ref>


=== دوره امویان ===
=== دوره امویان ===
خط ۱۶۴: خط ۱۲۱:
* ابن حوقل، صورة الارض، تحقیق کرامرس، لیدن، ۱۹۳۸-۱۹۳۹م.
* ابن حوقل، صورة الارض، تحقیق کرامرس، لیدن، ۱۹۳۸-۱۹۳۹م.
* ابن خرداذبه، المسالک و الممالک، تحقیق دخویه، لیدن، ۱۸۸۹.
* ابن خرداذبه، المسالک و الممالک، تحقیق دخویه، لیدن، ۱۸۸۹.
* ابن خلدون، تاریخ ابن خلدون، المسمّی بدیوان المبتدا و الخبر، تحقیق خلیل شحاده و سهیل زکار، بیروت، ۱۴۰۸ق/۱۹۸۸م.
* ابن خلدون، تاریخ ابن خلدون: المسمّی بدیوان المبتدا و الخبر، تحقیق خلیل شحاده و سهیل زکار، بیروت، ۱۴۰۸ق/۱۹۸۸م.
* ابن رسته، الاعلاق النفیسة، تحقیق دخویه، لیدن، ۱۹۸۲م.
* ابن رسته، الاعلاق النفیسة، تحقیق دخویه، لیدن، ۱۹۸۲م.
* ابن سعید مغربی، نشوة الطرب فی تاریخ جاهلیة العرب، تحقیق نصرت عبدالرحمان، عمان، ۱۴۰۲ق/۱۹۸۲م.
* ابن سعید مغربی، نشوة الطرب فی تاریخ جاهلیة العرب، تحقیق نصرت عبدالرحمان، عمان، ۱۴۰۲ق/۱۹۸۲م.
* ابن قتیبه، المعارف، بیروت ۱۴۰۷/۱۹۸۷؛
* ابن قتیبه، المعارف، بیروت ۱۴۰۷/۱۹۸۷؛
* ابوخلیل، شوقی، اطلس التاریخ العربی الاسلامی، بیروت ۱۴۲۳ الف‌؛
* ابوخلیل، شوقی، اطلس التاریخ العربی الاسلامی، بیروت ۱۴۲۳ الف‌؛
* ابوخلیل، شوقی، اطلس القرآن‌: اماکن، اقوام، اعلام، بیروت ۱۴۲۳ ب‌؛
* ابوخلیل، شوقی، اطلس القرآن: اماکن، اقوام، اعلام، بیروت ۱۴۲۳ ب‌؛
* ابوعبیده، معمر بن مثنی، کتاب ایام العرب قبل الاسلام، تحقیق عادل جاسم بیاتی، بیروت، ۱۴۰۷ق/۱۹۸۷م.
* ابوعبیده، معمر بن مثنی، کتاب ایام العرب قبل الاسلام، تحقیق عادل جاسم بیاتی، بیروت، ۱۴۰۷ق/۱۹۸۷م.
* احیدب، ابراهیم، «المناخ»، در الموسوعة الجغرافیة للعالم الاسلامی، ج۳، قسم ۱، ریاض، وزارة التعالیم العالی، ۱۴۱۹ق/۱۹۹۹م.
* احیدب، ابراهیم، «المناخ»، در الموسوعة الجغرافیة للعالم الاسلامی، ج۳، قسم ۱، ریاض، وزارة التعالیم العالی، ۱۴۱۹ق/۱۹۹۹م.
خط ۱۹۱: خط ۱۴۸:
* حربی، ابراهیم بن اسحاق، کتاب المناسک و اماکن طرق الحج و معالم الجزیرة، تحقیق حمد جاسر، ریاض ۱۴۰۱ق/۱۹۸۱م.
* حربی، ابراهیم بن اسحاق، کتاب المناسک و اماکن طرق الحج و معالم الجزیرة، تحقیق حمد جاسر، ریاض ۱۴۰۱ق/۱۹۸۱م.
* حمزه، فؤاد، قلب جزیرة ‌العرب، ریاض، ۱۳۸۸ق/۱۹۶۸م.
* حمزه، فؤاد، قلب جزیرة ‌العرب، ریاض، ۱۳۸۸ق/۱۹۶۸م.
*‌خوری، یوسف قزما، «جزیره ‌العرب‌: معادنها، حیوانها، اثمارها، نباتها، کما ذکرها الجغرافیون العرب»، در مجله الابحاث، ج۲۱، ش۱، مارس ۱۹۶۸م.
*‌خوری، یوسف قزما، «جزیره ‌العرب: معادنها، حیوانها، اثمارها، نباتها، کما ذکرها الجغرافیون العرب»، در مجله الابحاث، ج۲۱، ش۱، مارس ۱۹۶۸م.
* دلّو، برهان الدین ، جزیرة ‌العرب قبل الاسلام‌: التاریخ الاقتصادی، الاجتماعی، الثقافی و السیاسی، بیروت، ۱۹۸۹م.
* دلّو، برهان الدین ، جزیرة ‌العرب قبل الاسلام: التاریخ الاقتصادی، الاجتماعی، الثقافی و السیاسی، بیروت، ۱۹۸۹م.
* دمشقی، محمد بن ابی‌طالب، نخبة ‌الدهر فی عجائب البر و البحر، بیروت، ۱۴۰۸ق/۱۹۸۸م.
* دمشقی، محمد بن ابی‌طالب، نخبة ‌الدهر فی عجائب البر و البحر، بیروت، ۱۴۰۸ق/۱۹۸۸م.
*‌دینوری، احمد بن داوود، الاخبار الطوال، تحقیق عبدالمنعم عامر، مصر، [ ۱۳۷۹ق/۱۹۵۹م].
*‌دینوری، احمد بن داوود، الاخبار الطوال، تحقیق عبدالمنعم عامر، مصر، [ ۱۳۷۹ق/۱۹۵۹م].
خط ۱۹۹: خط ۱۵۶:
* زغلول عبدالحمید، سعد، فی تاریخ العرب قبل الاسلام، بیروت، ۱۹۷۶م.
* زغلول عبدالحمید، سعد، فی تاریخ العرب قبل الاسلام، بیروت، ۱۹۷۶م.
* شاتولوس، میشل، «تاریخچه مختصر نفت در شبه جزیره عربستان»، در مجله شبه جزیره عربستان در عصر حاضر، زیر نظر پل بون آنفان، ترجمه اسدالله علوی، ج۱، مشهد، ۱۳۷۸ش.
* شاتولوس، میشل، «تاریخچه مختصر نفت در شبه جزیره عربستان»، در مجله شبه جزیره عربستان در عصر حاضر، زیر نظر پل بون آنفان، ترجمه اسدالله علوی، ج۱، مشهد، ۱۳۷۸ش.
* شامی، فاطمه قدوره، تطور تاریخ العرب‌: السیاسی و الحضاری من العصر الجاهلی الی العصر الاموی، بیروت، ۱۹۹۷م.
* شامی، فاطمه قدوره، تطور تاریخ العرب: السیاسی و الحضاری من العصر الجاهلی الی العصر الاموی، بیروت، ۱۹۹۷م.
* صبری‌پاشا، ایوب، مرآة جزیرة ‌العرب، ترجمه و تعلیق احمد فؤاد متولی و صفصافی احمد مرسی، قاهره، ۱۴۱۹ق/۱۹۹۹م.
* صبری‌پاشا، ایوب، مرآة جزیرة ‌العرب، ترجمه و تعلیق احمد فؤاد متولی و صفصافی احمد مرسی، قاهره، ۱۴۱۹ق/۱۹۹۹م.
* ضیف، شوقی، العصر الجاهلی، قاهره، [۱۹۷۷م].
* ضیف، شوقی، العصر الجاهلی، قاهره، [۱۹۷۷م].
* طباطبائی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، ۱۳۹۰-۱۳۹۴ق/۱۹۷۱-۱۹۷۴م.
* طباطبائی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، ۱۳۹۰-۱۳۹۴ق/۱۹۷۱-۱۹۷۴م.
* الطبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تحقیق هاشم رسولی محلاتی و فضل الله یزدی طباطبائی، بیروت، ۱۴۰۸ق/۱۹۸۸م.
* الطبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تحقیق هاشم رسولی محلاتی و فضل الله یزدی طباطبائی، ج۱۰، بیروت، دار المعرفة، ۱۴۰۶ق/۱۹۸۶م.
* طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری: تاریخ الامم و الملوک، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، ۱۳۸۲-۱۳۸۷ق/۱۹۶۲-۱۹۶۷م.
* طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری: تاریخ الامم و الملوک، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، ۱۳۸۲-۱۳۸۷ق/۱۹۶۲-۱۹۶۷م.
* صالح، عبدالعزیز، تاریخ شبه الجزیرة العربیة فی عصورها القدیمة، قاهره، ۱۹۸۸م.
* صالح، عبدالعزیز، تاریخ شبه الجزیرة العربیة فی عصورها القدیمة، قاهره، ۱۹۸۸م.
خط ۲۰۹: خط ۱۶۶:
*‌فارژ، فیلیپ، «وضعیت جمعیتی کشورهای شبه‌جزیره عربستان»، در مجله شبه‌جزیره عربستان در عصر حاضر، زیر نظر پل بون آنفان، ترجمه اسدالله علوی، ج۱، مشهد، ۱۳۷۸ش.
*‌فارژ، فیلیپ، «وضعیت جمعیتی کشورهای شبه‌جزیره عربستان»، در مجله شبه‌جزیره عربستان در عصر حاضر، زیر نظر پل بون آنفان، ترجمه اسدالله علوی، ج۱، مشهد، ۱۳۷۸ش.
* قدوره، زاهیه، شبه الجزیرة العربیة: کیاناتها السیاسیة، بیروت، دار النهضة العربیة، بی‌تا.
* قدوره، زاهیه، شبه الجزیرة العربیة: کیاناتها السیاسیة، بیروت، دار النهضة العربیة، بی‌تا.
* عمر رضا کحّاله، جغرافیه شبه جزیرة ‌العرب، تحقیق احمدعلی، مکه، ۱۳۸۴ق/۱۹۶۴م.
*‌ قلقشندی، احمد بن علی، صبح الاعشی فی صناعة الانشاء، بیروت، دار الکتب العلمیة، بی‌تا.
* کحّالة، عمر رضا، جغرافیه شبه جزیرة ‌العرب، تحقیق احمدعلی، مکه، ۱۳۸۴ق/۱۹۶۴م.
* گیتاشناسی نوین کشورها، گردآوری و ترجمه ‌عباس جعفری، تهران، گیتاشناسی، ۱۳۸۲ش.
* گیتاشناسی نوین کشورها، گردآوری و ترجمه ‌عباس جعفری، تهران، گیتاشناسی، ۱۳۸۲ش.
* مختار، صلاح الدین، تاریخ المملکة العربیة السعودیة فی ماضیها و حاضرها، بیروت، دار مکتبة الحیاة، بی‌تا.
* مختار، صلاح الدین، تاریخ المملکة العربیة السعودیة فی ماضیها و حاضرها، بیروت، دار مکتبة الحیاة، بی‌تا.
۳۸۶

ویرایش