Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۰۳۵
ویرایش
جزیرة العرب: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←دوره امویان
جز (←دوره جاهلیت) |
جز (←دوره امویان) |
||
| خط ۱۳۱: | خط ۱۳۱: | ||
در دوره [[امویان]] (۴۱ـ۱۳۲)، با انتخاب [[دمشق]] به عنوان مرکز سیاسی [[بنی‌امیه]] و استقرار حکام اموی در آنجا، نقش سیاسی جزیره العرب و به‌ویژه حجاز کاهش یافت، با این حال خلفای اموی به جزیرة العرب توجه بسیار داشتند و با انتخاب امیرانی از بنی‌امیه برای نواحی مختلف آن، در پی تسلط کامل بر جزیرة العرب بودند. برای نمونه، در زمان [[معاویه بن ابی سفیان|معاویه]] (متوفی۶۰)، ولیدبن عُتبه بن ابوسفیان به حکومت مدینه و یحیی‌بن حکیم‌بن صَفْوان بنی‌امیه به حکومت مکه منصوب شدند یا در زمان ولیدبن عبدالملک (حک : ۸۶ ۹۶)، عمربن عبدالعزیزبن مروان در سالهای ۸۷ تا ۹۳ والی مدینه بود.<ref>دینوری، ص۲۲۷، ۳۲۶؛ ابن‌اثیر، ج ۴، ص۵۲۶ - ۵۲۷</ref> | در دوره [[امویان]] (۴۱ـ۱۳۲)، با انتخاب [[دمشق]] به عنوان مرکز سیاسی [[بنی‌امیه]] و استقرار حکام اموی در آنجا، نقش سیاسی جزیره العرب و به‌ویژه حجاز کاهش یافت، با این حال خلفای اموی به جزیرة العرب توجه بسیار داشتند و با انتخاب امیرانی از بنی‌امیه برای نواحی مختلف آن، در پی تسلط کامل بر جزیرة العرب بودند. برای نمونه، در زمان [[معاویه بن ابی سفیان|معاویه]] (متوفی۶۰)، ولیدبن عُتبه بن ابوسفیان به حکومت مدینه و یحیی‌بن حکیم‌بن صَفْوان بنی‌امیه به حکومت مکه منصوب شدند یا در زمان ولیدبن عبدالملک (حک : ۸۶ ۹۶)، عمربن عبدالعزیزبن مروان در سالهای ۸۷ تا ۹۳ والی مدینه بود.<ref>دینوری، ص۲۲۷، ۳۲۶؛ ابن‌اثیر، ج ۴، ص۵۲۶ - ۵۲۷</ref> | ||
از رویدادهای مهم جزیرة العرب در دوره اموی، رفتن بزرگان [[اباضیه|اِباضیه]]، که از [[خوارج]] بودند،<ref>ر.ک: ابن‌رسته، ص۲۱۷</ref> به نواحی شرقی جزیرة العرب و بصره و انتشار عقاید آنان در آنجا بود که پس از جدا شدنشان از [[ | از رویدادهای مهم جزیرة العرب در دوره اموی، رفتن بزرگان [[اباضیه|اِباضیه]]، که از [[خوارج]] بودند،<ref>ر.ک: ابن‌رسته، ص۲۱۷</ref> به نواحی شرقی جزیرة العرب و بصره و انتشار عقاید آنان در آنجا بود که پس از جدا شدنشان از [[عبدالله بن زبیر]] در سال ۶۴ روی داد.<ref>ابن‌اثیر، ج ۴، ص۱۶۵ـ ۱۶۸</ref> در همین دوره، عبداللّه‌بن زبیر در حجاز قیام کرد که با [[بیعت]] اهالی حجاز و تهامه همراه شد. این قیام، با لشکرکشی [[حجاج بن یوسف ثقفی]] (حاکم اموی) به مکه، در سال ۷۳ پایان یافت.<ref>دینوری، ص۲۶۴؛ ابن‌اثیر، ج ۴، ص۳۴۸ـ ۳۵۹</ref> به‌جز وی، ابویحیی عبداللّه‌بن یحیی‌بن عمربن اسود کندی، از قاضیان اهل حضرموت، در ۱۲۸ شورش کرد و به اتفاق فرستادگان اباضی، بخشی از جنوب جزیرة العرب را تصرف کرد و صنعا را به پایتختی خود برگزید. اینان در ۱۲۹ به فرماندهی ابوحمزه خارجی، از اباضیان بصره، مکه را بدون خونریزی، و در ۱۳۰ مدینه را پس از جنگ سختی در قُدَید تصرف کردند، اما در نهایت سرکوب شدند.<ref>طبری، ج ۷، ص۳۴۸، ۳۷۴ـ۳۷۵، ۳۹۳ـ۳۹۵</ref> | ||
[[پرونده:جزیرة العرب3.jpg|بندانگشتی]] | [[پرونده:جزیرة العرب3.jpg|بندانگشتی]] | ||