Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۰۷۳
ویرایش
جز (←جایگاه و اهمیت) |
|||
خط ۱۱۷: | خط ۱۱۷: | ||
[[آیه مودت]] «قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَیهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی؛ به ازاى آن [رسالت] پاداشى از شما خواستار نيستم، مگر دوستى در باره خويشاوندان.»<ref>سوره شوری، آیه ۲۳.</ref> از دلایل وجوب محبت اهلبیت شمرده شده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: فاضل مقداد، اللوامع الالهیه، ۱۴۲۲ق، ص۴۰۰؛ مظفر، عقائد الامامیه، ۱۳۸۷ش، ص۷۲؛ موسوی زنجانی، عقائد الامامیه، الاثنی عشریة، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۱۸۱؛ فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۲۷، ص۵۹۵.</ref> به گفته [[ناصر مکارم شیرازی]]، از مفسران و مراجع تقلید شیعه، تمام مفسران شیعه آیه را به اهلبیت تفسیر کرده و محبت آنان را وسیلهای برای پذیرش امامت و رهبری ائمه(ع) دانستهاند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه،۱۳۷۲ش، ج۲۰، ص۴۰۷.</ref> | [[آیه مودت]] «قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَیهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی؛ به ازاى آن [رسالت] پاداشى از شما خواستار نيستم، مگر دوستى در باره خويشاوندان.»<ref>سوره شوری، آیه ۲۳.</ref> از دلایل وجوب محبت اهلبیت شمرده شده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: فاضل مقداد، اللوامع الالهیه، ۱۴۲۲ق، ص۴۰۰؛ مظفر، عقائد الامامیه، ۱۳۸۷ش، ص۷۲؛ موسوی زنجانی، عقائد الامامیه، الاثنی عشریة، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۱۸۱؛ فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۲۷، ص۵۹۵.</ref> به گفته [[ناصر مکارم شیرازی]]، از مفسران و مراجع تقلید شیعه، تمام مفسران شیعه آیه را به اهلبیت تفسیر کرده و محبت آنان را وسیلهای برای پذیرش امامت و رهبری ائمه(ع) دانستهاند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه،۱۳۷۲ش، ج۲۰، ص۴۰۷.</ref> | ||
به گفته علمائی چون [[محمدرضا مظفر]] از طریق [[حدیث متواتر|احادیث متواتر]] از پیامبر(ص) نقل شده که محبت اهلبیت نشانه [[ایمان]] و بغض آنها علامت [[منافق|نفاق]] و دوستدار آنها دوستدار خدا و پیامبر(ص) و دشمن آنها دشمن خدا و رسولش است.<ref>مظفر، عقائد الامامیه، ۱۳۸۷ش، ص۷۲؛ موسوی زنجانی، عقائد الامامیه، الاثنی عشریة، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۱۸۱.</ref> برپایه برخی روایات، محبت اهلبیت، اساس و پایه دین شمرده شده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۴۶؛ شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۴، | به گفته علمائی چون [[محمدرضا مظفر]] از طریق [[حدیث متواتر|احادیث متواتر]] از پیامبر(ص) نقل شده که محبت اهلبیت نشانه [[ایمان]] و بغض آنها علامت [[منافق|نفاق]] و دوستدار آنها دوستدار خدا و پیامبر(ص) و دشمن آنها دشمن خدا و رسولش است.<ref>مظفر، عقائد الامامیه، ۱۳۸۷ش، ص۷۲؛ موسوی زنجانی، عقائد الامامیه، الاثنی عشریة، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۱۸۱.</ref> برپایه برخی روایات، محبت اهلبیت، اساس و پایه دین اسلام شمرده شده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۴۶؛ شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۴، ص۳۶۴.</ref> | ||
از نظر محمدرضا مظفر، بیتردید وجوب محبت و مودت اهل بیت(ع) به جهت قرب آنها به خداوند و جایگاه و منزلت ایشان نزد خداوند است و به خاطر اینکه ایشان از شرک و معاصی و از هر آنچه موجب دوری از خداوند شود، پاک و منزه هستند.<ref>مظفر، عقائد الامامیه، ۱۳۸۷ش، ص۷۳.</ref> | از نظر محمدرضا مظفر، بیتردید وجوب محبت و مودت اهل بیت(ع) به جهت قرب آنها به خداوند و جایگاه و منزلت ایشان نزد خداوند است و به خاطر اینکه ایشان از شرک و معاصی و از هر آنچه موجب دوری از خداوند شود، پاک و منزه هستند.<ref>مظفر، عقائد الامامیه، ۱۳۸۷ش، ص۷۳.</ref> |