Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۱۷۴
ویرایش
خط ۱۱۵: | خط ۱۱۵: | ||
==جایگاه اهلبیت در نگاه اهلسنت== | ==جایگاه اهلبیت در نگاه اهلسنت== | ||
گفته شده به اعتقاد برخی از عالمان [[اهل سنت و جماعت|اهلسنّت]]، تردیدی در عصمت اخلاقی و عملی اهلبیت نیست؛ آنچه مورد اختلاف است، عصمت علمی آنان است<ref>حافظ محمد، النبراس، مکتبة حقانیه، ص۵۳۲، حاشیه بحرالعلوم: به نقل از ربانی گلپایگانی، «اهلبیت»، ص۵۵۶.</ref> که آن از طریق [[حدیث ثقلین]] که تمسک به اهلبیت در حوزه دین را مانع از ضلالت میداند، ثابت میشود.<ref>ربانی گلپایگانی، «اهلبیت»، ص۵۵۶.</ref> | |||
[[زمخشری]]، از مفسران اهل سنت و صاحب [[تفسیر الکشاف|الکشاف]]، آیه مباهله را قویترین دلیل بر فضیلت و برتری اصحاب کساء دانسته است.<ref>زمخشری، الکشاف، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۳۷۰.</ref> | |||
به گفته [[جعفر سبحانی]]، بسیاری از عالمان اهلسنت به برتری علمی و دینشناستر بودن اهلبیت اعتراف کردهاند.<ref>سبحانی، سیمای عقاید شیعه، ۱۳۸۶ش، ص۲۳۴.</ref> به عنوان نمونه از [[ابوحنیفه]]، پایهگذار مذهب حنفی و از فقهای چهارگانه اهلسنت، نقل شده است که احدی فقیهتر از [[امام صادق علیهالسلام|جعفر بن محمد(ع)]] ندیدم.<ref>ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ۱۴۰۵ق، ج۶، ص۲۵۷.</ref> این جمله از محمد بن مسلم بن شهاب زُهْری، از [[تابعین]] و فقیه و محدث اهل سنت قرن اول و دوم هجری، درباره [[امام سجاد علیهالسلام|امام سجاد(ع)]] نیز نقل شده است.<ref>ابوزرعه دمشقی، تاریخ ابیزرعة الدمشقی، مجمع اللغة العربیة، ص۵۳۶.</ref> [[محمد بن ادریس شافعی|شافعی]]، پایهگذار مذهب شافعی، نیز امام سجاد را فقیهترین مردم [[مدینه]] دانسته است.<ref>ابن ابیالحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۴۰۴ق، ج۱۵، ص۲۷۴.</ref> | |||
[[ابن حجر هیتمی]] در این باره گفته است: پیامبر(ص) بدان جهت قرآن و اهلبیتش را ثِقل نامیده است که ثِقل به چیزی که گرانبها و دارای اهمیت است گفته میشود و قرآن و عترت نیز این گونهاند؛ زیرا هر دو معدن علوم دینی و اسرار و حکمتهای عالی و احکام شرعیاند؛ بدین جهت بر تمسک به آن دو و فراگیری معرفت از آن دو تشویق کرده است.<ref>ابن حجر هیتمی، الصواعق المحرقة، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۴۴۲.</ref> | |||
به گفته ابن حجر هیتمی، احادیثی که بر پیروی از اهلبیت دلالت دارند، بر پیروی از آنان تا روز قیامت تأکید دارند؛ چنانکه تمسک به قرآن نیز چنین است.<ref>ابن حجر هیتمی، الصواعق المحرقه، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۴۴۲.</ref> | |||
فخر رازی، از مفسران اهلسنت، با این استدلال که پیامبر(ص)، علی، فاطمه، حسن و حسین(ع) را دوست میداشت و پیروی کردن از پیامبر بر همه امت اسلامی واجب است، محبت اهلبیت را واجب دانسته است.<ref>فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۲۷، ص۵۹۵.</ref> | |||
ابن حجر هیتمی، از عالمان شافی مذهب قرن دهم قمری، نیز گفته است از احادیث، وجوب محبّت اهلبیت و حرمت شدید بغض نسبت به آنان دانسته میشود. به گفته او، عالمانی چون بیهقی و بغوی محبت اهلبیت را از فرايض دین شمردهاند و [[محمد بن ادریس شافعی|شافعی]]، از فقهای چهارگانه اهلسنت، در ابیاتی تصریح کرده است:<ref>ابن حجر، الصواعق المحرقة، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۵۰۶.</ref> | |||
<div class="center" style="width: auto; margin-left: auto; margin-right: auto;"> “''یا أهلَ بیتِ رسولِ الله حُبُّکُم..... فَرضٌ مِنَ الله فِی القرآنِ أنزَلَهُ''“ </div> | |||
'''ترجمه''': ای خاندان رسول خدا، محبت شما، از طرف خداوند واجب و در قرآن نازل شده است. | |||
==کتابشناسی== | ==کتابشناسی== |