دفن میت: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
Ahmadnazem (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:دفن میت.jpg|250px|بندانگشتی|تصویری از دفن میت]] | [[پرونده:دفن میت.jpg|250px|بندانگشتی|تصویری از دفن میت]] | ||
'''دَفْنْ''' در [[فقه]] به معنای به خاک‌سپردن میت (''شخصِ درگذشته'') است. دفن میت پس از [[غسل|غُسل]]، [[کفن]] و خواندن [[نماز میت]]، مطابق با [[احکام شرعی]] | '''دَفْنْ''' در [[فقه]] به معنای به خاک‌سپردن میت (''شخصِ درگذشته'') است. دفن میت پس از [[غسل|غُسل]]، [[کفن]] و خواندن [[نماز میت]]، مطابق با [[احکام شرعی]] انجام می‌شود. این عمل، [[وجوب|واجب کفایی]] است. | ||
==در منابع فقهی== | ==در منابع فقهی== | ||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
==مقدمات دفن میت== | ==مقدمات دفن میت== | ||
فقهای [[امامیه|امامی]] [[غسل | فقهای [[امامیه|امامی]] [[غسل میت|غسل]] دادن میت را شامل سه بار شستن او به ترتیب با آب مخلوط با سدر، آب مخلوط با کافور و آب خالص (''قَراح'') دانسته‌اند. پس از آن، [[حنوط|تحنیط]] یعنی مالیدن کافور بر مواضع هفتگانه سجود میت (''پیشانی، کفِ دو دست، دو زانو و سَرِ انگشت ِبزرگ پا‌ها'') واجب است. [[کفن]] کردن میت مسلمان نیز [[واجب]] است و با سه قطعه کفن تمام بدن او پوشانده می‌شود. هریک از مراحلِ آماده سازی میت برای خاکسپاری، شرایط و آداب و اَحکام مفصّلی دارد.<ref> برای نمونه رجوع کنید به نراقی، ج ۳، ص ۸۶۲۵۰؛ نجفی، ج ۴، ص ۱۱۸۲۶۳ </ref> در [[فقه]] [[اهل سنّت]] هم غسل دادن و کفن کردن میت (<small>با وجود تفاوت‌هایی در جزئیات با فقه امامی</small>) واجب به شمار می‌رود، ولی تحنیط واجب نیست.<ref> رجوع کنید به زحیلی، ج ۲، ص ۱۴۸۳۱۵۰۷ </ref> | ||
بنابر فقه امامی و فقه اهل سنّت، غسل دادن و تکفین [[شهید]]، در صورت تحقق شروطی، ضروری به شمار نمی‌رود.<ref> رجوع کنید به طوسی، ۱۳۸۷، ج ۱، ص ۱۸۱ ۱۸۲؛ نجفی، ج۴، ص۸۶۹۳؛ زحیلی، ج۲، ص۱۵۸۳۱۵۸۸ </ref> | بنابر فقه امامی و فقه اهل سنّت، غسل دادن و تکفین [[شهید]]، در صورت تحقق شروطی، ضروری به شمار نمی‌رود.<ref> رجوع کنید به طوسی، ۱۳۸۷، ج ۱، ص ۱۸۱ ۱۸۲؛ نجفی، ج۴، ص۸۶۹۳؛ زحیلی، ج۲، ص۱۵۸۳۱۵۸۸ </ref> | ||