واقعه فخ: تفاوت میان نسخه‌ها

به گفته [[احمد بن ابی‌یعقوب|یعقوبی]]، مورخ سده سوم قمری، وقتی [[هادی عباسی]] در سال ۱۶۹ق به حکومت رسید، فشار بر علویان را شدت داد و در تعقیب [[آل ابی‌طالب|طالبیان]] اصرار ورزید.<ref>یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، دار صادر، ج۲، ص۴۰۴.</ref> او به ایجاد رعب و وحشت علیه علوی‌ها پرداخت و مقرّری‌ها و بخشش‌هایی را که پدرش [[مهدی عباسی]] به آنان داده بود، همه را قطع کرد.<ref>یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، دار صادر، ج۲، ص۴۰۴.</ref> وی همچنین به مأمورانش در نقاط مختلف دستور داد که آنان را دستگیر کرده، نزدش بفرستند.<ref>یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، دار صادر، ج۲، ص۴۰۴.</ref>  

از برخی گزارش‌ها استفاده کرده‌اند که شهید فخ از زمان حکومت [[مهدی عباسی]] در فکر قیام بوده‌ است؛<ref>رازی، اخبار فخ، تحقیق ماهر جرّار، ۱۹۹۵م، ص۵۲</ref> چراکه براساس گزارش رازی، نزدیک به سی هزار نفر، از شهر‌های مختلف، با حسین بیعت و با او عهد کرده بودند که در موسم [[حج]]، در [[عرفات]] قیام کنند.<ref>رازی، اخبار فخ، تحقیق ماهر جرّار، ۱۹۹۵م، ص۱۴۲ و ۲۸۴.</ref> آنان همچنین در نامه‌هایی، افراد مورداعتمادشان در [[خراسان بزرگ|خراسان]] و ناحیه‌های دیگر را از تصمیم خود باخبر کرده بودند.<ref>رازی، اخبار فخ، تحقیق ماهر جرّار، ۱۹۹۵م، ص۲۸۴.</ref> پس از تهدیدهای فرماندار مدینه و دستگیری تعدادی از یاران حسین، آنها تصمیم گرفتند قیام را زودتر آغاز کنند.<ref>الهی‌زاده، جنبش حسنیان، ۱۳۸۵ش، ص۲۰۴؛ پیشوایی، سیره پیشوایان، ۱۳۹۷ش، ص۴۴۳.</ref>