confirmed، movedable، protected، templateeditor
۵٬۶۹۱
ویرایش
واقعه فخ: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
'''واقعهٔ فَخّ''' یا '''قیام صاحب فَخّ''' از قیام‌های [[علویان]] علیه [[بنی‌عباس|عباسیان]] در [[سال ۱۶۹ هجری قمری|سال ۱۶۹ق]] که در روایتی از [[امام جواد علیه‌السلام|امام جواد(ع)]] | '''واقعهٔ فَخّ''' یا '''قیام صاحب فَخّ''' از قیام‌های [[علویان]] علیه [[بنی‌عباس|عباسیان]] در [[سال ۱۶۹ هجری قمری|سال ۱۶۹ق]] که در روایتی از [[امام جواد علیه‌السلام|امام جواد(ع)]] بعد از [[واقعه کربلا]]، واقعه فخ به عنوان سخت‌ترین ابتلای [[اهل‌بیت(ع)]] معرفی شده است. این واقعه به رهبری [[صاحب فخ|حسین بن علی بن حسن]] معروف به صاحب فخ از نوادگان [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام حسن(ع)]] در عصر [[امام موسی کاظم علیه‌السلام|امام کاظم(ع)]] و در [[مدینه]] شکل گرفت که به کشته شدن او و بیشتر یارانش انجامید. از آنجا که این واقعه در منطقه فخ در چهار کیلومتری [[مسجد الحرام]] رخ داد به قیام فخ یا قیام صاحب فخ مشهور شده است. | ||
بر اساس برخی روایت‌ها، امام کاظم از بیعت با حسین فخی خود‌داری کرد و از موفق نشدن قیام او خبر داد. اگرچه در گزارش‌هایی از مشورت‌خواهی صاحب فخ از امام و در برخی دیگر از دستور امام به قیام، سخن به میان آمده است، اما در مقابل [[حدیث]] دیگری وجود دارد که امام به مشورت‌خواهی قیام‌کنندگان پاسخ مثبت نداده است. با این حال برخی پژوهشگران بر این باورند که در روایات موضع‌گیری صریحی از امام در تأیید یا رد این قیام دیده نمی‌شود. برخی از محققان نیز با استناد به احادیثی در تأیید شخصیت صاحب فخ، این قیام را مورد تأیید حضرت دانسته‌‌اند، ولی بعضی دیگر این دلیل را ناکافی شمرده‌اند. | بر اساس برخی روایت‌ها، امام کاظم از بیعت با حسین فخی خود‌داری کرد و از موفق نشدن قیام او خبر داد. اگرچه در گزارش‌هایی از مشورت‌خواهی صاحب فخ از امام و در برخی دیگر از دستور امام به قیام، سخن به میان آمده است، اما در مقابل [[حدیث]] دیگری وجود دارد که امام به مشورت‌خواهی قیام‌کنندگان پاسخ مثبت نداده است. با این حال برخی پژوهشگران بر این باورند که در روایات موضع‌گیری صریحی از امام در تأیید یا رد این قیام دیده نمی‌شود. برخی از محققان نیز با استناد به احادیثی در تأیید شخصیت صاحب فخ، این قیام را مورد تأیید حضرت دانسته‌‌اند، ولی بعضی دیگر این دلیل را ناکافی شمرده‌اند. | ||