اسلام: تفاوت میان نسخه‌ها

واژه اسلام از ماده «س- ل- م» به معنای صحت و عافیت و دوری از هرگونه عیب و نقص و فساد<ref>ابن منظور، لسان العرب، ذیل واژه «سلم»؛ ابن فارس، معجم مقاییس فی اللغة، ذیل واژه «سلم»؛ طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ۱۴۰۶ق، ج ۲، ص۷۱۵؛ مصطفوی، التحقیق فی کلمات قرآن الکریم، ج ۵، ص۱۹۱- ۱۹۲.</ref> است و به معانی انقیاد<ref>ابن منظور، لسان العرب، ذیل واژه «سلم»؛ طریحی، مجمع البحرین «سلم»؛ ابن فارس، معجم مقاییس اللغه، ذیل واژه «سلم».</ref>، اطاعت کلی و بی‌قید و شرط و تسلیم محض بودن<ref>ایزوتسو، خدا و انسان در قرآن، ص۲۵۶.</ref>، اذعان به حکم الهی و اخلاص در عبادت<ref>طریحی، مجمع البحرین، ذیل واژه «سلم».</ref> به کار رفته است.

به گفته [[سید حسین نصر]] مسلمان کسی است که با انتخاب خود پذیرفته است که اراده‌اش را مطیع [[اراده الهی]] سازد.<ref>نصر، آرمانها و واقعیت­های اسلام، ص۳۱.</ref> به گفته [[علامه طباطبایی]] علت نامگذاری این [[دین]] به اسلام این است که در این دین بنده تسلیم اراده خدای سبحان است.<ref>طباطبائی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۱۶، ص۱۹۳</ref>