Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۰۳۵
ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۷۴: | خط ۷۴: | ||
{{ستون-شروع|2}} | {{ستون-شروع|2}} | ||
* زنان: <small> [[ظاهریان]] پرداخت جزیه را بر زنان واجب دانستهاند. <ref> ابنحزم، ج ۷، ص ۳۴۷ </ref> اگر زنی ذمی، به دلیل ناآگاهی از واجب نبودن جزیه برای زنان، به صورت [[تبرعی]] مبلغی بپردازد، میتواند آن را پس بگیرد. <ref> رجوع کنید به ماوردی، همان؛ طوسی، ۱۳۸۷، ج ۲، ص۴۰؛ ابنقیم جوزیه، قسم ۱، ص ۴۵ </ref> </small> | * زنان: <small> [[ظاهریان]] پرداخت جزیه را بر زنان واجب دانستهاند. <ref> ابنحزم، ج ۷، ص ۳۴۷ </ref> اگر زنی ذمی، به دلیل ناآگاهی از واجب نبودن جزیه برای زنان، به صورت [[تبرعی]] مبلغی بپردازد، میتواند آن را پس بگیرد. <ref> رجوع کنید به ماوردی، همان؛ طوسی، ۱۳۸۷، ج ۲، ص۴۰؛ ابنقیم جوزیه، قسم ۱، ص ۴۵ </ref> </small> | ||
* بردگان: <small> به نظر مشهور فقهی، بردگان از پرداخت جزیه معافاند، ولی برخی فقها پرداخت جزیه بردگان را بر عهده مالکان آنها دانستهاند. <ref> رجوع کنید به | * بردگان: <small> به نظر مشهور فقهی، بردگان از پرداخت جزیه معافاند، ولی برخی فقها پرداخت جزیه بردگان را بر عهده مالکان آنها دانستهاند. <ref> رجوع کنید به صدوق، ص ۴۷۰؛ طوسی، ۱۳۸۷، ج ۲، ص۴۰؛ قرطبی، ج ۴، جزء ۸، ص ۱۱۲؛ نجفی، ج ۲۱، ص ۲۳۸؛ خوئی، ج ۱، ص ۳۹۲ـ۳۹۳ </ref> </small> | ||
* مجنون ادواری: <small> به نظر برخی فقها، مجنونان ادواری، در صورتی که غالباً دچار جنون نباشند، باید جزیه بدهند. <ref> رجوع کنید به طوسی، ۱۳۸۷، ج ۲، ص ۴۱؛ ابواسحاق شیرازی، ص ۲۳۸؛ ابنقیم جوزیه، قسم ۱، ص ۴۷؛ نجفی، ج ۲۱، ص ۲۴۳ـ۲۴۴ </ref> </small> | * مجنون ادواری: <small> به نظر برخی فقها، مجنونان ادواری، در صورتی که غالباً دچار جنون نباشند، باید جزیه بدهند. <ref> رجوع کنید به طوسی، ۱۳۸۷، ج ۲، ص ۴۱؛ ابواسحاق شیرازی، ص ۲۳۸؛ ابنقیم جوزیه، قسم ۱، ص ۴۷؛ نجفی، ج ۲۱، ص ۲۴۳ـ۲۴۴ </ref> </small> | ||
* فقیر: <small> [[نعمان بن ثابت|حنفیان]]، [[مالکی|مالکیان]]، [[حنبلی|حنبلیان]] و برخی فقهای شیعه، <ref> رجوع کنید به ابویوسف قاضی، ص ۱۲۲؛ طوسی، ۱۴۰۷ـ۱۴۱۷، ج ۵، ص ۵۴۶؛ عبدالکریم زیدان، ص ۱۴۱ </ref> فقیر را معاف از جزیه میدانند، ولی فقیهان [[امامی]] و [[شافعیان]]، <ref> رجوع کنید به طوسی، ۱۳۸۷، ج ۲، ص ۳۸؛ علامه حلّی، ج ۴، ص۴۵۰؛ نجفی، ج ۲۱، ص ۲۳۹ـ۲۴۰ </ref> جزیه را بر فقیر واجب دانسته و تا زمان دارا شدن برای او مهلت قائل شدهاند. </small> | * فقیر: <small> [[نعمان بن ثابت|حنفیان]]، [[مالکی|مالکیان]]، [[حنبلی|حنبلیان]] و برخی فقهای شیعه، <ref> رجوع کنید به ابویوسف قاضی، ص ۱۲۲؛ طوسی، ۱۴۰۷ـ۱۴۱۷، ج ۵، ص ۵۴۶؛ عبدالکریم زیدان، ص ۱۴۱ </ref> فقیر را معاف از جزیه میدانند، ولی فقیهان [[امامی]] و [[شافعیان]]، <ref> رجوع کنید به طوسی، ۱۳۸۷، ج ۲، ص ۳۸؛ علامه حلّی، ج ۴، ص۴۵۰؛ نجفی، ج ۲۱، ص ۲۳۹ـ۲۴۰ </ref> جزیه را بر فقیر واجب دانسته و تا زمان دارا شدن برای او مهلت قائل شدهاند. </small> | ||
خط ۱۳۳: | خط ۱۳۳: | ||
* ابناثیر، النهایه فی غریب الحدیث والاثر، چاپ محمود محمد طناحی و طاهر احمد زاوی، بیروت ۱۳۸۳/۱۹۶۳، چاپ افست قم، ۱۳۶۴ش. | * ابناثیر، النهایه فی غریب الحدیث والاثر، چاپ محمود محمد طناحی و طاهر احمد زاوی، بیروت ۱۳۸۳/۱۹۶۳، چاپ افست قم، ۱۳۶۴ش. | ||
* ابن ادریس حلّی، کتاب السرائر الحاوی لتحریر الفتاوی، قم، ۱۴۱۰-۱۴۱۱ق. | * ابن ادریس حلّی، کتاب السرائر الحاوی لتحریر الفتاوی، قم، ۱۴۱۰-۱۴۱۱ق. | ||
* | * صدوق، المقنع، قم، ۱۴۱۵ق. | ||
* ابنجزی، القوانینالفقهیه، بیروت: مکتبه الثقافیه، بیتا. | * ابنجزی، القوانینالفقهیه، بیروت: مکتبه الثقافیه، بیتا. | ||
* ابنحزم، المحلّی، چاپ احمد محمدشاکر، بیروت: دارالجیل، بیتا. | * ابنحزم، المحلّی، چاپ احمد محمدشاکر، بیروت: دارالجیل، بیتا. |