کاربر ناشناس
جزیه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Naqavi بدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Naqavi بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
به نظر برخی فقها، حكمِ جزیه تنها شامل افرادی می‌شود كه پیش از اسلام به یكی از ادیان سه‌گانه ایمان آورده‌اند و كسانی كه پس از اسلام به یكی از این ادیان بپیوندند، مشمول حكم جزیه نیستند، زیرا آن ادیان منسوخ شده‌اند.<ref>رجوع کنید به ماوردی، ص 227؛ نجفی، ج 21، ص 232؛ قس كلانتری، ص 63</ref> همچنین از مرتد جزیه گرفته نمی‌شود.<ref>ابویوسف قاضی، ص 67؛ كاسانی، ج 7، ص 100</ref> به نظر برخی فقهای اهل سنّت، از كسانی كه مذهبشان معلوم نیست، می‌توان جزیه گرفت،<ref>رجوع کنید به ماوردی؛ ابن‌فراء، همان</ref> و به نظر برخی حنفیان،<ref>برای نمونه رجوع کنید به ابویوسف قاضی، ص128ـ129</ref> از هر كافری غیر از بت‌پرستان عرب می‌توان جزیه گرفت. ابوحنیفه گرفتن جزیه از بت‌پرستان عجم را نیز جایز دانسته است.<ref>رجوع کنید به ماوردی، همانجا؛ كاسانی، ج 7، ص 110؛ ابن‌قیم جوزیه، قسم 1، ص 3؛ برای نقد رجوع کنید به منتظری، ج 3، ص 368</ref> | به نظر برخی فقها، حكمِ جزیه تنها شامل افرادی می‌شود كه پیش از اسلام به یكی از ادیان سه‌گانه ایمان آورده‌اند و كسانی كه پس از اسلام به یكی از این ادیان بپیوندند، مشمول حكم جزیه نیستند، زیرا آن ادیان منسوخ شده‌اند.<ref>رجوع کنید به ماوردی، ص 227؛ نجفی، ج 21، ص 232؛ قس كلانتری، ص 63</ref> همچنین از مرتد جزیه گرفته نمی‌شود.<ref>ابویوسف قاضی، ص 67؛ كاسانی، ج 7، ص 100</ref> به نظر برخی فقهای اهل سنّت، از كسانی كه مذهبشان معلوم نیست، می‌توان جزیه گرفت،<ref>رجوع کنید به ماوردی؛ ابن‌فراء، همان</ref> و به نظر برخی حنفیان،<ref>برای نمونه رجوع کنید به ابویوسف قاضی، ص128ـ129</ref> از هر كافری غیر از بت‌پرستان عرب می‌توان جزیه گرفت. ابوحنیفه گرفتن جزیه از بت‌پرستان عجم را نیز جایز دانسته است.<ref>رجوع کنید به ماوردی، همانجا؛ كاسانی، ج 7، ص 110؛ ابن‌قیم جوزیه، قسم 1، ص 3؛ برای نقد رجوع کنید به منتظری، ج 3، ص 368</ref> | ||
==حکم غیر اهل کتاب== | |||
برخی فقهای اهل‌سنّت، مانند مالك‌بن انس، اوزاعی و ثوری، معتقدند كه جزیه گرفتن از هر كافری جایز است. مستند این فقها، احادیثی مانند روایت بُرَیده است كه به طور مطلق عقد قرارداد با مشركان را جایز دانسته است ( رجوع کنید به بیهقی، ج 9، ص 184ـ189؛ ابن‌قیم جوزیه، قسم 1، ص 6؛ محمد صنعانی، ج 4، ص 46ـ47؛ قس عمید زنجانی، ص 72)، البته حاكم اسلامی می‌تواند در قبال دریافت عوض، با غیر اهل كتاب هم قرارداد صلح ببندد ( رجوع کنید به منتظری، ج 3، ص 389؛ شریعتی، ص 205). | |||
==مقدار جزیه== | ==مقدار جزیه== | ||
فقهای شیعه و برخی از فقهای اهل سنّت با تمسك به احادیث،<ref>رجوع کنید به كلینی، ج3، ص566؛ زین، ص 231</ref> تعیین مقدار جزیه را بر عهده حاكم و ولی امر گذاشته‌اند.<ref>رجوع کنید به ابوعبید، ص51؛ مفید، ص272؛ ماوردی، ص228؛ طوسی، 1407ـ1417، ج 5، ص 545؛ خوئی، ج 1، ص 392</ref> شافعیان حداقل جزیه را یك دینار و بیشتر مالكیان حداكثر آن را چهار دینار دانسته‌اند.<ref>طوسی، 1407ـ1417، همانجا؛ ابن‌قیم جوزیه، قسم 1، ص 26؛ رحاحله، ص 56</ref> حنفیان مقدار جزیه را، با توجه به توانایی مالی افراد، متفاوت دانسته و جزیه را برای سه طبقه(فقیر، متوسط و غنی) معین كرده‌اند.<ref>رجوع کنید به ابویوسف قاضی، ص 122؛ مَرغینانی، ج 2، ص 159؛ ابن‌قیم جوزیه، همانجا</ref> | فقهای شیعه و برخی از فقهای اهل سنّت با تمسك به احادیث،<ref>رجوع کنید به كلینی، ج3، ص566؛ زین، ص 231</ref> تعیین مقدار جزیه را بر عهده حاكم و ولی امر گذاشته‌اند.<ref>رجوع کنید به ابوعبید، ص51؛ مفید، ص272؛ ماوردی، ص228؛ طوسی، 1407ـ1417، ج 5، ص 545؛ خوئی، ج 1، ص 392</ref> شافعیان حداقل جزیه را یك دینار و بیشتر مالكیان حداكثر آن را چهار دینار دانسته‌اند.<ref>طوسی، 1407ـ1417، همانجا؛ ابن‌قیم جوزیه، قسم 1، ص 26؛ رحاحله، ص 56</ref> حنفیان مقدار جزیه را، با توجه به توانایی مالی افراد، متفاوت دانسته و جزیه را برای سه طبقه(فقیر، متوسط و غنی) معین كرده‌اند.<ref>رجوع کنید به ابویوسف قاضی، ص 122؛ مَرغینانی، ج 2، ص 159؛ ابن‌قیم جوزیه، همانجا</ref> | ||