پرش به محتوا

مرقد حر بن یزید ریاحی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mahboobi
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mahboobi
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۳: خط ۳۳:
| ویژگی‌های دیگر =
| ویژگی‌های دیگر =
| پانویس = }}
| پانویس = }}
'''مرقد حرّ بن یزید ریاحی''' در ۹ کیلومتری شهر [[کربلا]] در نزدیک منطقه‌ای به نام کمالیه. حرّ بن یزید از یاران [[امام حسین(ع)]]، در [[روز عاشورا|دهم محرم سال ۶۱ ق]] در مواجهه با سپاهیان [[عبیدالله بن زیاد]] به [[شهادت]] رسید.  
'''مرقد حرّ بن یزید ریاحی''' در ۹ کیلومتری شهر [[کربلا]] در نزدیک منطقه‌ای به نام کمالیه. حرّ بن یزید از یاران [[امام حسین(ع)]]، در [[روز عاشورا|دهم محرم سال ۶۱ ق]] در مواجهه با سپاهیان [[عبیدالله بن زیاد]] به [[شهادت]] رسید.


==پیشینه==
==پیشینه==
{{اصلی|حر بن یزید ریاحی}}
{{اصلی|حر بن یزید ریاحی}}
پس از [[واقعه عاشورا]]، قومی از [[بنی اسد]]، [[امام حسین(ع)]] را دفن کردند. سپس علی بن الحسین(ع) را در پایین پای پدر و حضرت ابوالفضل(ع) را در محل شهادتش در کنار رودخانه فرات به خاک سپردند. سپس قبری بزرگ کندند و سایر شهدا را در آن به خاک سپردند. بستگان حربن یزید ریاحی، وی را در محلی که در آنجا به شهادت رسید، دفن کردند و قبری جداگانه برای او ساختند.<ref>طبری، کامل بهائی، ص ۹۲۲</ref> مرقد حرّ در فاصله ۹ کیلومتری شهر کربلا و نزدیک منطقه‌ای قرار دارد که به کمالیه معروف است.<ref>انصاری، معماری کربلا در گذر تاریخ، ص ۱۲۶</ref>
پس از [[واقعه عاشورا]]، قومی از [[بنی اسد]]، [[امام حسین(ع)]] را [[دفن]] کردند. سپس [[علی اکبر]] را در پایین پای پدر و [[حضرت ابوالفضل]] را در محل شهادتش در کنار رودخانه [[فرات]] به خاک سپردند. سپس قبری بزرگ کندند و سایر شهدا را در آن به خاک سپردند. حربن یزید ریاحی را بستگانش در محلی که در آنجا به [[شهادت]] رسید، دفن کردند و قبری جداگانه برای او ساختند.<ref>طبری، کامل بهائی، ص ۹۲۲</ref> مرقد حرّ در فاصله ۹ کیلومتری شهر کربلا و نزدیک منطقه‌ای قرار دارد که به کمالیه معروف است.<ref>انصاری، معماری کربلا در گذر تاریخ، ص ۱۲۶</ref>


==تاریخچه مرقد==
==تاریخچه مرقد==
* مرقد حر در ۳۷۰ق به دستور [[عضدالدوله دیلمی]] ساخته شد.<ref>قائدان،عتبات عالیات عراق، ص ۱۴۷ـ۱۴۶</ref>
* مرقد حر در ۳۷۰ق به دستور [[عضدالدوله دیلمی]] ساخته شد.<ref>قائدان،عتبات عالیات عراق، ص ۱۴۷ـ۱۴۶</ref>
* در ۹۱۴ق [[شاه اسماعیل صفوی]]، که به زیارت مرقد حرّ رفته بود، به تجدید بنای آن پرداخت.<ref>قائدان،عتبات عالیات عراق، ص ۱۴۷ ۱۴۶</ref>
* در ۹۱۴ق [[شاه اسماعیل صفوی]]، که به زیارت مرقد حرّ رفته بود، به تجدید بنای آن پرداخت.<ref>قائدان،عتبات عالیات عراق، ص ۱۴۷ـ۱۴۶</ref>
* در دوره [[قاجار]]، مادر آقاخان محلاتی اقدام به تعمیر بقعه نمود و نیز صحنی قلعه مانند برای آن بنا نهاد تا در مقابل خطر راهزنان، مأمنی برای زائران باشد.<ref>[http://lib.eshia.ir/23019/1/6011 دانشنامه جهان اسلام]</ref>
* در دوره [[قاجار]]، مادر آقاخان محلاتی اقدام به تعمیر بقعه نمود و نیز صحنی قلعه مانند برای آن بنا نهاد تا در مقابل خطر راهزنان، مأمنی برای زائران باشد.<ref>[http://lib.eshia.ir/23019/1/6011 دانشنامه جهان اسلام]</ref>
*در ۱۳۲۵ حسین خان شجاع السلطنه مرقد حرّ را بازسازی کرد و در ۱۳۳۰ سیدعبدالحسین کلیددار، ایوان آرامگاه او را مرمت کرد.<ref>[http://lib.eshia.ir/23019/1/6011 دانشنامه جهان اسلام]</ref>
*در ۱۳۲۵ حسین خان شجاع السلطنه مرقد حرّ را بازسازی کرد و در ۱۳۳۰ سیدعبدالحسین کلیددار، ایوان آرامگاه او را مرمت کرد.<ref>[http://lib.eshia.ir/23019/1/6011 دانشنامه جهان اسلام]</ref>
خط ۵۴: خط ۵۴:


==نبش قبر حرّ توسط شاه اسماعیل==
==نبش قبر حرّ توسط شاه اسماعیل==
[[شاه اسماعیل صفوی|شاه اسماعیل]] روزی که به قصد زیارت [[حرم امام‌حسین (ع)]] به کربلا رفته بود، شنید که برخی از شیعیان در مورد حرّ بدگمان‌اند. به سوی قبر حرّ رفت و دستور داد تا قبر وی را باز کنند. جنازه تازه حر را در قبر دید و گویی هم‌اکنون کشته شده است. بر سر او دستمالی بسته شده بود که امام‌حسین(ع) با دست خود بر روی پیشانی حرّ بسته بود. شاه اسماعیل خواست تا آن را برای تبرک بردارد. دستور داد آن دستمال را باز کردند؛ خون از زخم پیشانی حرّ سرازیر شد. زخم را با دستمال دیگری بستند، ولی نتوانستند جلوی خون‌ریزی را بگیرند. آنان متوجه شدند که خون‌ریزی را فقط با دستمال قبلی می‌توان متوقف کرد. پس شاه اسماعیل برای تبرک، تکه‌ای از آن را برداشت و باقی آن را بر روی زخم پیشانی حرّ بستند و خون‌ریزی متوقف شد. با این حادثه اعتقاد شاه اسماعیل و آنها که این ماجرا را دیدند، درباره حر فزونی گرفت. جسد حرّ را به قبر بازگرداندند و شاه اسماعیل دستور داد که قبر او را بازسازی کنند و خادمی برای آن تعیین نمود و موقوفاتی را نیز به آن اختصاص داد.<ref>جزائری، الانوار النعمانیة، ج ۳، ص ۲۶۶ـ۲۶۵</ref>
[[شاه اسماعیل صفوی|شاه اسماعیل]] روزی که به قصد زیارت [[حرم امام‌حسین (ع)]] به کربلا رفته بود، شنید که برخی از شیعیان در مورد حرّ بدگمان‌اند. به سوی قبر حرّ رفت و دستور داد تا قبر وی را باز کنند. جنازه تازه حر را در قبر دید گویی که هم‌اکنون کشته شده است. بر سر او دستمالی بسته شده بود که امام‌حسین(ع) با دست خود بر روی پیشانی حرّ بسته بود. شاه اسماعیل خواست تا آن را برای [[تبرک]] بردارد. دستور داد آن دستمال را باز کردند؛ خون از زخم پیشانی حرّ سرازیر شد. زخم را با دستمال دیگری بستند، ولی نتوانستند جلوی خون‌ریزی را بگیرند. آنان متوجه شدند که خون‌ریزی را فقط با دستمال قبلی می‌توان متوقف کرد. پس شاه اسماعیل برای تبرک، تکه‌ای از آن را برداشت و باقی آن را بر روی زخم پیشانی حرّ بستند و خون‌ریزی متوقف شد. با این حادثه اعتقاد شاه اسماعیل و آنها که این ماجرا را دیدند، درباره حر فزونی گرفت. جسد حرّ را به قبر بازگرداندند و شاه اسماعیل دستور داد که قبر او را بازسازی کنند و خادمی برای آن تعیین نمود و موقوفاتی را نیز به آن اختصاص داد.<ref>جزائری، الانوار النعمانیة، ج ۳، ص ۲۶۶ـ۲۶۵</ref>


==تردید در محل دفن حرّ==
==تردید در محل دفن حرّ==


[[شیخ مفید]] و [[میرزا حسین نوری]] معتقدند که حرّ با سایر اصحاب دفن شده است و میرزا حسین نوری می‌گوید که روایتی در مورد دفن حرّ در مرقد فعلی وجود ندارد.<ref>نوری، لؤلؤ و مرجان، ص ۱۵۴؛ مفید، ج۲، ص۱۱۴</ref> از دیدگاه [[شیخ عباس قمی]] کتب مزاریه و کتاب‌های دیگر به محل دفن حرّ متعرض نشده‌اند. او و میرزا حسین نوری با ذکر عبارت [[الدروس الشرعیة فی فقه الامامیة|دروس]] که در آن به [[زیارت]] [[حضرت عباس]] و حرّ سفارش شده است آورده‌اند که قبر حرّ در عصر [[شهید اول]]، در مکان فعلی معروف بوده و همین مقدار برای اعتبار این مرقد کافی است.<ref>قمی، هدیة الزائرین و بهجة الناظرین، ص ۱۳۷ ۱۳۶؛ نوری، لؤلؤ و مرجان، ص ۱۵۴؛ همچنین رجوع کنید به: قمی، منتهی الامال، ج ۱، ص ۷۴۸</ref> همچنین از دیدگاه [[سید محسن امین]] شهرت این مزار و تقید مردم به زیارت آن، غیرمستند نیست.<ref>امین، اعیان الشیعه، جلد ۲، ص ۴۴۰ـ۴۳۹</ref>
[[شیخ مفید]] و [[میرزا حسین نوری]] معتقدند که حرّ با سایر اصحاب دفن شده است و میرزا حسین نوری می‌گوید که روایتی در مورد دفن حرّ در مرقد فعلی وجود ندارد.<ref>نوری، لؤلؤ و مرجان، ص ۱۵۴؛ مفید، ج۲، ص۱۱۴</ref> از دیدگاه [[شیخ عباس قمی]] کتب مزاریه و کتاب‌های دیگر به محل دفن حرّ متعرض نشده‌اند. او و میرزا حسین نوری با ذکر عبارت [[الدروس الشرعیة فی فقه الامامیة|دروس]] که در آن به [[زیارت]] [[حضرت عباس]] و حرّ سفارش شده است، آورده‌اند که قبر حرّ در عصر [[شهید اول]]، در مکان فعلی معروف بوده و همین مقدار برای اعتبار این مرقد کافی است.<ref>قمی، هدیة الزائرین و بهجة الناظرین، ص ۱۳۷ـ۱۳۶؛ نوری، لؤلؤ و مرجان، ص ۱۵۴؛ همچنین رجوع کنید به: قمی، منتهی الامال، ج ۱، ص ۷۴۸</ref> همچنین از دیدگاه [[سید محسن امین]] شهرت این مزار و تقید مردم به زیارت آن، غیرمستند نیست.<ref>امین، اعیان الشیعه، جلد ۲، ص ۴۴۰ـ۴۳۹</ref>




کاربر ناشناس