پرش به محتوا

جن: تفاوت میان نسخه‌ها

۱ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۸ ژانویهٔ ۲۰۲۳
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Elyas-salehi
جزبدون خلاصۀ ویرایش
imported>Elyas-salehi
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{الگو:کتاب‌شناسی ناقص}}
{{الگو:کتاب‌شناسی ناقص}}
'''جن'''، بنابر متون دین [[اسلام]]، موجودی اسرارآمیز است که مانند انسان دارای شعور، [[جبر و اختیار|اختیار]] و [[تکلیف]] است.  بنابر برخی [[آیه|آیات]] و [[حدیث|روایات]]، جن، آفریده شده از آتش و یا آمیخته‌ای از آتش  است. [[قرآن]] در ۲۲ آیه از جن یاد می‌کند و هفتاد و دومین سوره آن نیز [[سوره جن|جن]] نام دارد.
'''جن'''، بنابر متون دین [[اسلام]]، موجودی اسرارآمیز است که مانند انسان دارای شعور، [[جبر و اختیار|اختیار]] و [[تکلیف]] است.  بنابر برخی [[آیه|آیات]] و [[حدیث|روایات]]، جن، از آتش و یا آمیخته‌ای از آتش آفریده شده است. در ۲۲ آیه از [[قرآن]] از جن یاد شده است و هفتاد و دومین سوره آن نیز [[سوره جن|جن]] نام دارد.


جن در عرف قرآن، موجود با شعور و اراده است که به اقتضای طبیعتش از حواس بشر پوشیده است و در شرایط عادی، قابل درک حسی نیست. او مانند انسان، [[تکلیف|مکلف]] است و هدف از خلقت او، همانند انسان، عبادت و بندگی [[خدا]] است. او در [[آخرت]] برانگیخته می‌شود و می‌تواند مطیع یا عاصی، [[مؤمن]] یا [[شرک|مشرک]] و… باشد.
جن در عرف قرآن، موجود با شعور و اراده است که به اقتضای طبیعتش از حواس بشر پوشیده است و در شرایط عادی، قابل درک حسی نیست. او مانند انسان، [[تکلیف|مکلف]] است و هدف از خلقت او، همانند انسان، عبادت و بندگی [[خدا]] است. او در [[آخرت]] برانگیخته می‌شود و می‌تواند مطیع یا عاصی، [[مؤمن]] یا [[شرک|مشرک]] و… باشد.
بسیاری از ویژگی‌ها و موضوعات مرتبط با جن  از جمله بختک و همزاد، ساخته باورهای عامیانه و بدون دلیل است.
بسیاری از ویژگی‌ها و موضوعات مرتبط با جن  از جمله بختک و همزاد، ساخته باورهای عامیانه و بدون دلیل است.
برخی محققان، جنّ در اعتقادات ایرانی را برگرفته از فرهنگ اسلامی و عربی دانسته‌اند و برخی دیگر احتمال می‌دهند باورهای خرافی مربوط به جنّ در میان ایرانیان، بازتاب موجوداتی در اعتقاد ایرانیانِ قبل از [[اسلام]] است که بعداً به جنّ تغییر نام داده‌اند و با اعتقادات عرب‌ها درباره جنّ، که پس از اسلام به [[ایران]] وارد گردیده، آمیخته شده‌اند.<ref> رجوع کنید به د. دین و اخلاق، ج ۱، ص۶۷۰ </ref><ref> نور ملکوت قرآن، ج ۲ ص۳۲۲-۳۲۱ </ref> تازه [[اسلام|مسلمانانی]] که میراث‌بَرِ انبوهی از باورهای عمیق دربارۀ موجودات وهمی همچون غول بودند، با مواجهه با مفهوم جن در قرآن، خود برسازندۀ انبوهی باورها دربارۀ جن شدند.<ref> دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۷، مدخل جن در فرهنگ عامیانه </ref>
بنابر نظر برخی محققان، جنّ در اعتقادات ایرانی برگرفته از فرهنگ اسلامی و عربی است و عده‌ای دیگر احتمال می‌دهند باورهای خرافی مربوط به جنّ در میان ایرانیان، بازتاب موجوداتی در اعتقاد ایرانیانِ قبل از [[اسلام]] است که بعداً به جنّ تغییر نام داده‌اند و با اعتقادات عرب‌ها درباره جنّ، که پس از اسلام به [[ایران]] وارد گردیده، آمیخته شده‌اند.<ref> رجوع کنید به د. دین و اخلاق، ج ۱، ص۶۷۰ </ref><ref> نور ملکوت قرآن، ج ۲ ص۳۲۲-۳۲۱ </ref> تازه [[اسلام|مسلمانانی]] که میراث‌بَرِ انبوهی از باورهای عمیق دربارۀ موجودات وهمی همچون غول بودند، با مواجهه با مفهوم جن در قرآن، خود برسازندۀ انبوهی باورها دربارۀ جن شدند.<ref> دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۷، مدخل جن در فرهنگ عامیانه </ref>


==واژه‌شناسی==
==واژه‌شناسی==
این واژه مشتق از ریشه «ج ن ن» به معنای پوشش و استتار است<ref> خلیل بن احمد؛ جوهری ؛ ابن فارِس ؛ راغب اصفهانی ؛ ابن منظور، ذیل «جنن» </ref> و برخی<ref> ابن فارس ؛ راغب اصفهانی، همانجاها </ref> معتقدند معنای اصلی پوشش و استتار در بیشتر مشتقات این ریشه وجود دارد مانند جَنین که در رحم مادر پنهان است. برخی واژۀ «الجانّ» را که در قرآن به همراه انس به کار رفته است<ref> رحمان : ۳۹، ۷۴ </ref> اسمِ جمعِ جنّ دانسته‌اند.<ref> مرتضی زبیدی، ذیل واژه </ref> ابن قُتیبه<ref> ج ۲، ص۱۰۹ </ref> شیاطین را جنّیان سرکش و جانّ را جنّ‌های ضعیف دانسته است.
این واژه مشتق از ریشه «ج ن ن» به معنای پوشش و استتار است<ref> خلیل بن احمد، جوهری ؛ ابن فارِس، راغب اصفهانی، ابن منظور، ذیل «جنن» </ref> و برخی<ref> ابن فارس، راغب اصفهانی، همانجاها </ref> معتقدند معنای اصلی پوشش و استتار در بیشتر مشتقات این ریشه وجود دارد مانند جَنین که در رحم مادر پنهان است. برخی واژۀ «الجانّ» را که در قرآن به همراه انس به کار رفته است<ref> رحمان: ۳۹، ۷۴ </ref> اسمِ جمعِ جنّ دانسته‌اند.<ref> مرتضی زبیدی، ذیل واژه </ref> ابن قُتیبه<ref> ج ۲، ص۱۰۹ </ref> شیاطین را جنّیان سرکش و جانّ را جنّ‌های ضعیف دانسته است.


معادل واژه جنّ در فارسی، پری و دیو است.<ref> لسان التنزیل، ص۲؛ محمد مروزی، ص۳؛ زنجی سجزی، ص۶۵، ۷۸ </ref>
معادل واژه جنّ در فارسی، پری و دیو است.<ref>لسان التنزیل، ص۲؛ محمد مروزی، ص۳؛ زنجی سجزی، ص۶۵، ۷۸</ref>


==کاربرد در قرآن==
==کاربرد در قرآن==
واژه جنّ ۲۲ بار در [[قرآن]] به کار رفته است؛<ref> رجوع کنید به عبدالباقی،، المعجم المفهرس لالفاظ القرآن الکریم، ذیل واژه </ref> یک بار در [[سوره‌های مکی و مدنی|سوره مدنی]] الرحمان<ref>آیه ۳۳</ref> و بقیه در [[سوره‌های مکی و مدنی|سوره‌های مکی]]. واژه جانّ نیز پنج بار به کار رفته که چهار بار آن در [[سوره الرحمن]] است. واژه «جِنّه» نیز ده بار در قرآن به کار رفته، که پنج بار آن قطعاً به معنای جنّ است.<ref> هود: ۱۱۹؛ سجده : ۱۳؛ صافات : ۱۵۸ دو بار؛ ناس : ۶ </ref> واژه‌های دیگری نیز مرتبط یا گاهی مرادف با واژه یا معنای جنّ است، مانند شیطان و شیاطین و ابلیس<ref> عبدالباقی، المعجم المفهرس لالفاظ القرآن الکریم، ذیل واژه‌های مذکور </ref> و عفریت.<ref> نمل : ۳۹ </ref>
واژه جنّ ۲۲ بار در [[قرآن]] به کار رفته است؛ <ref> رجوع کنید به عبدالباقی، المعجم المفهرس لالفاظ القرآن الکریم، ذیل واژه </ref> یک بار در [[سوره‌های مکی و مدنی|سوره مدنی]] الرحمن<ref>آیه ۳۳</ref> و بقیه در [[سوره‌های مکی و مدنی|سوره‌های مکی]]. واژه جانّ نیز پنج بار به کار رفته که چهار بار آن در [[سوره الرحمن]] است. واژه «جِنّه» نیز ده بار در قرآن به کار رفته، که پنج بار آن قطعاً به معنای جنّ است.<ref> هود: ۱۱۹؛ سجده : ۱۳؛ صافات : ۱۵۸ دو بار؛ ناس: ۶ </ref> واژه‌های دیگری نیز مرتبط یا گاهی مرادف با واژه یا معنای جنّ است، مانند شیطان و شیاطین و ابلیس<ref> عبدالباقی، المعجم المفهرس لالفاظ القرآن الکریم، ذیل واژه‌های مذکور </ref> و عفریت.<ref> نمل : ۳۹ </ref>


در قرآن [[سوره|سوره‌ای]] نیز به نام [[سوره جن]] وجود دارد. این سوره هفتاد و دومین سوره [[قرآن]] است و موضوع اصلی آن، [[ایمان]] آوردن گروهی از جنّیان به [[اسلام]] است.
در قرآن [[سوره|سوره‌ای]] نیز به نام [[سوره جن]] وجود دارد. این سوره هفتاد و دومین سوره [[قرآن]] است و موضوع اصلی آن، [[ایمان]] آوردن گروهی از جنّیان به [[اسلام]] است.
کاربر ناشناس