حفص بن سلیمان اسدی: تفاوت میان نسخه‌ها

اکنون در بیشتر سرزمین‌های اسلامی [[قرآن]] را به [[قرائت حفص از عاصم]] تلاوت می‌کنند و غالب قرآن‌های رایج براساس این قرائت نگاشته شده‌است. [[شیخ طوسی]] او را در شمار [[فهرست اصحاب امام باقر(ع)|اصحاب امام باقر (ع)]] و [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق (ع)]] آورده‌است، اما شرح حال نگاران [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]]، عموماً با پذیرش مقام والایش در دانش قرائت، او را [[حدیث متروک|متروک الحدیث]] و [[حدیث ضعیف|ضعیف]] شمرده‌اند.

حفص یکی از دو راوی مشهور عاصم است. حفص را در علم قرائت بر ابوبکربن عیاش (دیگر راوی قرائت عاصم؛ متوفی ۱۹۴) ترجیح داده‌اند<ref>رجوع کنید به دانی، کتاب التیسیر فی القراءات السبع، ۱۹۳۰م، ص۶؛ جزری، غایة النهایة فی طبقات القراء، ۱۴۲۹ق، ج۱، ص۳۸۶.</ref> در میان یاران و شاگردان عاصم از همه به قرائت او داناتر بود.<ref>ابن‌جزری، النشر فی القراءات العشر، مصر، ج۱، ص۱۵۶.</ref>  

ابن‌جزری، محدث شافعی از حفص چنین نقل کرده که استادش عاصم به وی گفت: همان قرائتی که از ابو عبدالرحمن سُلَّمی اخذ کرده و سلَّمی عیناً از امام علی (ع) فراگرفته را به او آموخته‌است.<ref name=":0" /><ref name=":0">برای نمونه نگاه کنید به ابن‌جزری، غایة النهایة فی طبقات القراء، ۱۳۵۱ق، ج۱، ص۳۴۸.</ref>  

طبق گزارشی او از کودکی آیات قرآن را پنج آیه، پنج آیه از عاصم آموخت. برخی این گونه تعلم را دلیل بر اتقان بیشتر او نسبت به سایرین دانسته‌اند.وی قرائت را در کوفه به شیوه تلاوت به مردم آموخت. سپس به بغداد رفت و مدتی در آنجا اقراء کرد. در دوران هارون الرشید به مکه رفت و تا پایان عمر به تعلیم و اقراء قرآن پرداخت.