کشف المراد فی شرح تجرید الاعتقاد (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

حسن بن یوسف بن مطهّر حلّی (۶۴۸-۷۲۶ق) معروف به علامه حلّی، از فقیهان و متکلمان قرن هشتم قمری است. او کتاب‌های بسیاری در علوم مختلف، ازجمله [[فقه]]، [[اصول]]، [[کلام|عقاید]]، فلسفه، منطق و [[دعا]] نوشته است. از جمله  آن‌ها [[تبصرة المتعلمین]]، کشف‌المراد، [[نهج الحق و کشف الصدق]]، [[باب حادی عشر]]، [[خلاصة الاقوال فی معرفة الرجال]]، [[الجوهر النضید]]. او را نخستین کسی می‌دانند که به علت فضل و دانش بسیارش، [[آیت الله]] خوانده شد.<ref>مولوی، «آیت‌الله»، ص۲۶۰.</ref> مناظرات و آثار او موجب گرایش [[اولجایتو|سلطان محمد خدابنده]] به [[تشیع]] و رواج مذهب شیعه در ایران شد.<ref>خوانساری، روضات الجنات، ۱۹۸۶م، ج۲، ص۲۷۹-۲۸۰.</ref>