محمد حرزالدین: تفاوت میان نسخه‌ها

محمد در چهار سالگی پدرش را از دست داد و تحت سرپرستی و تربیت برادرانش، عبدالحسین و حسن، قرار گرفت. وی تحصیل علوم دینی را از نوجوانی آغاز کرد و به کمک هوش زیاد و حافظه قوی و پشتکار خود در مدتی کوتاه دروس مقدماتی را به پایان رساند.<ref>حرزالدین، معارف الرجال، ج۱، ص۲۳۲؛ خاقانی، شعراء الغری، ج۱۰، ص۵۰۵.</ref>

فرزندان محمد حرزالدین، عبدالکریم و علی بودند. عبدالکریم را ادیب دانسته‌اند.<ref>رجوع کنید به آل محبوبه، ماضی النجف و حاضرها، ج۲، ص۱۶۸؛ تمیمی، مشهد الامام، ج۳، ص۱۰۷.</ref> شیخ علی از عالمان دینی و فردی فاضل و نیکوسیرت وصف شده است. وی که از پدرش [[اجازه روایت]] داشت، در ۱۳۷۲ یا ۱۳۷۳ق درگذشت.<ref>حرزالدین، معارف الرجال، ج۱، همان مقدمه، ص۸؛ خاقانی، شعراء الغری، ج۱۰، ص۵۰۵؛ تمیمی، مشهد الامام، ج۳، ص۱۰۷.</ref>

محمدحسین حرزالدین، فرزندعلی، نیز عالم دینی بود. وی در ۱۳۳۳ق متولد شد. علاوه بر پدرش و [[سید محمد باقر احسائی]]، نزد [[سید محسن حکیم]] و [[سیدابوالقاسم خویی]] درس خواند.<ref>آقابزرگ طهرانی، مصفی المقال، ستون ۴۵۰؛ عواد، معجم المؤلفین العراقیین، ج۳، ص۱۵۰؛ حرزالدین، معارف الرجال، ج۲، ص۲۰۱ـ۲۰۲، پانویس ۱؛ قس امینی، معجم رجال الفکر و الادب، ج۱، ص۴۰۷ که او را متولد ۱۳۴۹ دانسته است.</ref> وی در ۱۴۱۹ق در [[نجف]] وفات کرد.<ref>ابوحمزه ثمالی، تفسیر القرآن الکریم، مقدمه عبدالرزاق حرزالدین، ص۳.</ref> النجف فی التاریخ اثر اوست. از وی همچنین تقریرات درسهای فقه و اصول استادانش و تحقیق و حاشیه نویسی بر معارف الرجال جد خود محمد حرزالدین به جامانده است.<ref>عواد، معجم المؤلفین العراقیین، ج۳، ص۱۵۰؛ امینی، معجم رجال الفکر و الادب، ج۱، ص۴۰۷.</ref>

{{شجره نامه آل حرزالدین}}

===وفات===

محمد حرزالدین در ۱۳۶۵ق وفات کرد و در کنار خانه‌اش و مسجدی که در آن اقامه جماعت می‌کرد، در محله عماره نجف به خاک سپرده شد.<ref>آل محبوبه، ماضی النجف و حاضرها، ج۲، ص۱۶۸؛ خاقانی، شعراء الغری، ج۱۰، ص۵۰۷.</ref>