Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۲۱۵
ویرایش
جز (←آثار) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
وی در ۱۲۷۳ق در [[نجف]] متولد شد. پدرش، [[خاندان حرزالدین#علی|علی بن عبدالله حرزالدین]]، از شاگردان شیخ [[موسی کاشف الغطاء]]، شیخ [[علی کاشف الغطاء]] و [[صاحب جواهر]] و از نزدیکان و خاصان علی کاشف الغطاء به شمار میرفت.<ref>حرزالدین، معارف الرجال، ج۲، ص۹۶ـ۹۸.</ref> | وی در ۱۲۷۳ق در [[نجف]] متولد شد. پدرش، [[خاندان حرزالدین#علی|علی بن عبدالله حرزالدین]]، از شاگردان شیخ [[موسی کاشف الغطاء]]، شیخ [[علی کاشف الغطاء]] و [[صاحب جواهر]] و از نزدیکان و خاصان علی کاشف الغطاء به شمار میرفت.<ref>حرزالدین، معارف الرجال، ج۲، ص۹۶ـ۹۸.</ref> | ||
محمد در چهار سالگی پدرش را از دست داد و تحت سرپرستی و تربیت برادرانش، عبدالحسین و حسن، قرار گرفت. وی تحصیل علوم دینی را از نوجوانی آغاز کرد و به کمک هوش زیاد و حافظه قوی و پشتکار خود در مدتی کوتاه دروس مقدماتی را به پایان رساند.<ref>حرزالدین، معارف الرجال، ج۱، ص۲۳۲؛ خاقانی، شعراء الغری، ج۱۰، ص۵۰۵.</ref> | محمد در چهار سالگی پدرش را از دست داد و تحت سرپرستی و تربیت برادرانش، عبدالحسین و حسن، قرار گرفت. وی تحصیل علوم دینی را از نوجوانی آغاز کرد و به کمک هوش زیاد و حافظه قوی و پشتکار خود در مدتی کوتاه دروس مقدماتی را به پایان رساند.<ref>حرزالدین، معارف الرجال، ج۱، ص۲۳۲؛ خاقانی، شعراء الغری، ج۱۰، ص۵۰۵.</ref> | ||
===اعقاب=== | |||
فرزندان محمد حرزالدین، عبدالکریم و علی بودند. عبدالکریم را ادیب دانستهاند.<ref>رجوع کنید به آل محبوبه، ماضی النجف و حاضرها، ج۲، ص۱۶۸؛ تمیمی، مشهد الامام، ج۳، ص۱۰۷.</ref> شیخ علی از عالمان دینی و فردی فاضل و نیکوسیرت وصف شده است. وی که از پدرش [[اجازه روایت]] داشت، در ۱۳۷۲ یا ۱۳۷۳ق درگذشت.<ref>حرزالدین، معارف الرجال، ج۱، همان مقدمه، ص۸؛ خاقانی، شعراء الغری، ج۱۰، ص۵۰۵؛ تمیمی، مشهد الامام، ج۳، ص۱۰۷.</ref> | |||
محمدحسین حرزالدین، فرزندعلی، نیز عالم دینی بود. وی در ۱۳۳۳ق متولد شد. علاوه بر پدرش و [[سید محمد باقر احسائی]]، نزد [[سید محسن حکیم]] و [[سیدابوالقاسم خویی]] درس خواند.<ref>آقابزرگ طهرانی، مصفی المقال، ستون ۴۵۰؛ عواد، معجم المؤلفین العراقیین، ج۳، ص۱۵۰؛ حرزالدین، معارف الرجال، ج۲، ص۲۰۱ـ۲۰۲، پانویس ۱؛ قس امینی، معجم رجال الفکر و الادب، ج۱، ص۴۰۷ که او را متولد ۱۳۴۹ دانسته است.</ref> وی در ۱۴۱۹ق در [[نجف]] وفات کرد.<ref>ابوحمزه ثمالی، تفسیر القرآن الکریم، مقدمه عبدالرزاق حرزالدین، ص۳.</ref> النجف فی التاریخ اثر اوست. از وی همچنین تقریرات درسهای فقه و اصول استادانش و تحقیق و حاشیه نویسی بر معارف الرجال جد خود محمد حرزالدین به جامانده است.<ref>عواد، معجم المؤلفین العراقیین، ج۳، ص۱۵۰؛ امینی، معجم رجال الفکر و الادب، ج۱، ص۴۰۷.</ref> | |||
{{شجره نامه آل حرزالدین}} | |||
==اساتید== | ==اساتید== | ||
وی نزد استادان متعددی فقه و اصول و کلام و دیگر علوم را فرا گرفت و از عالمان بسیاری اجازه روایت و گواهی [[اجتهاد]] دریافت کرد، که از آن جملهاند:<ref>رجوع کنید به بحرالعلوم، الفوائد الرجالیة، ج۱، ص۱۴۲؛ حرزالدین، معارف الرجال،ج۱، ص۱۲۸، ۲۴۳، ۲۵۵ـ۲۵۶، ۲۷۴، مقدمه محمدحسین حرزالدین، معارف الرجال، ص۶ـ۸، ج۲، ص۲۰ـ۲۱، ۲۲۲، ۳۲۸، ۳۶۱ـ۳۶۴؛ آل محبوبه، ماضی النجف و حاضرها، ج۲، ص۱۶۷؛ خاقانی، شعراء الغری، ج۱۰، ص۵۰۵.</ref> | وی نزد استادان متعددی فقه و اصول و کلام و دیگر علوم را فرا گرفت و از عالمان بسیاری اجازه روایت و گواهی [[اجتهاد]] دریافت کرد، که از آن جملهاند:<ref>رجوع کنید به بحرالعلوم، الفوائد الرجالیة، ج۱، ص۱۴۲؛ حرزالدین، معارف الرجال،ج۱، ص۱۲۸، ۲۴۳، ۲۵۵ـ۲۵۶، ۲۷۴، مقدمه محمدحسین حرزالدین، معارف الرجال، ص۶ـ۸، ج۲، ص۲۰ـ۲۱، ۲۲۲، ۳۲۸، ۳۶۱ـ۳۶۴؛ آل محبوبه، ماضی النجف و حاضرها، ج۲، ص۱۶۷؛ خاقانی، شعراء الغری، ج۱۰، ص۵۰۵.</ref> | ||
خط ۷۳: | خط ۷۷: | ||
شیخ محمد حرزالدین آثار و تألیفات بسیاری در علوم گوناگون داشت که به گفته نوهاش، محمدحسین حرزالدین،<ref>رجوع کنید به حرزالدین، معارف الرجال، ج۱، مقدمه، ص۹.</ref> بالغ بر هفتاد اثر است. | شیخ محمد حرزالدین آثار و تألیفات بسیاری در علوم گوناگون داشت که به گفته نوهاش، محمدحسین حرزالدین،<ref>رجوع کنید به حرزالدین، معارف الرجال، ج۱، مقدمه، ص۹.</ref> بالغ بر هفتاد اثر است. | ||
[[معارف الرجال]]، مشهورترین اثر رجالی و تراجمی شیخ محمد حرزالدین است. این کتاب به زبان عربی است و شرح حال ۵۵۶ تن از عالمان و ادیبان حدود نیمه قرن دوازدهم تا نیمه قرن چهاردهم را دربر دارد. این اثر در [[سال ۱۳۶۵هجری قمری|۱۳۶۵ق]] در نجف به چاپ رسیده است. دیگر اثر مشهورش، کتاب [[مراقد المعارف]] در معرفی آرامگاه و بارگاه شخصیتهای سرشناس نگاشته شده و مؤلف تلاش کرده تا مرقد، صاحب قبر و ویژگیهای تاریخی و جغرافیایی آن مکان را روشن سازد. | [[معارف الرجال]]، مشهورترین اثر رجالی و تراجمی شیخ محمد حرزالدین است. این کتاب به زبان عربی است و شرح حال ۵۵۶ تن از عالمان و ادیبان حدود نیمه قرن دوازدهم تا نیمه قرن چهاردهم را دربر دارد. این اثر در [[سال ۱۳۶۵هجری قمری|۱۳۶۵ق]] در نجف به چاپ رسیده است. دیگر اثر مشهورش، کتاب [[مراقد المعارف]] در معرفی آرامگاه و بارگاه شخصیتهای سرشناس نگاشته شده و مؤلف تلاش کرده تا مرقد، صاحب قبر و ویژگیهای تاریخی و جغرافیایی آن مکان را روشن سازد. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس2}} | |||
{{ | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{منابع}} | {{منابع}} |