طواف نساء: تفاوت میان نسخهها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
Rezai.mosavi (بحث | مشارکتها) جز (←مفهومشناسی) |
Rezai.mosavi (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{احکام}} | {{احکام}} | ||
'''طواف نِساء''' از واجبات [[حج]] و [[عمره مفرده]] است که قبل از انجام آن، [[استمتاع]] از همسر | '''طواف نِساء''' از واجبات [[حج]] و [[عمره مفرده]] است. این [[طواف]] مانند سایر طوافها با هفت بار چرخیدن دور [[کعبه]] انجام میشود و تنها [[نیت]] آن متفاوت است. کسی که برای اعمال حج [[احرام|مُحرم]] میشود تا قبل از انجام طواف نساء و نماز آن، [[استمتاع]] از همسر برایش [[حرام]] است. طواف نساء از [[احکام]] اختصاصی [[شیعه]] بوده و در [[فقه]] [[اهل سنت]]، سخنی از آن به میان نیامده است. | ||
==مفهومشناسی== | ==مفهومشناسی== | ||
خط ۲۷: | خط ۲۶: | ||
==کفایت طواف وداع== | ==کفایت طواف وداع== | ||
[[طواف وداع]] که به هنگام بازگشت از مکه انجام میشود نزد شیعیان، [[مستحب]] است. مذاهب فقهی [[حنفی]] و [[حنبلی]] از اهل سنت این طواف را [[واجب]] دانسته و [[مالکیه|مالکی]] آن را مستحب میداند. [[شافعی]] نیز در یکی از دو [[فتوا]]ی خود آن را واجب میداند.<ref>مغنیه، الفقه علی المذاهب الخمسه، ۱۴۲۱ق، ص۲۳۰.</ref> | [[طواف وداع]] که به هنگام بازگشت از [[مکه]] انجام میشود نزد شیعیان، [[مستحب]] است. مذاهب فقهی [[حنفی]] و [[حنبلی]] از اهل سنت این طواف را [[واجب]] دانسته و [[مالکیه|مالکی]] آن را مستحب میداند. [[شافعی]] نیز در یکی از دو [[فتوا]]ی خود آن را واجب میداند.<ref>مغنیه، الفقه علی المذاهب الخمسه، ۱۴۲۱ق، ص۲۳۰.</ref> | ||
در برخی روایات شیعه، این طواف از اهل سنت، بهمنزله طواف نساء دانسته شده که پس از آن، [[استمتاع]] از همسر نیز بر مُحرم حلال میشود.<ref group="یادداشت">عَنْ أَبِی عَبْدِ الله(ع) قَالَ: لَوْ لَا مَا مَنَّ الله بِهِ عَلَی النَّاسِ مِنْ طَوَافِ الْوَدَاعِ لَرَجَعُوا إِلَی مَنَازِلِهِمْ وَ لَا ینْبَغِی لَهُمْ أَنْ یمَسُّوا نِسَاءَهُمْ. (شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۲۵۳، ح۱۶).</ref> | در برخی روایات شیعه، این طواف از اهل سنت، بهمنزله طواف نساء دانسته شده که پس از آن، [[استمتاع]] از همسر نیز بر مُحرم حلال میشود.<ref group="یادداشت">عَنْ أَبِی عَبْدِ الله(ع) قَالَ: لَوْ لَا مَا مَنَّ الله بِهِ عَلَی النَّاسِ مِنْ طَوَافِ الْوَدَاعِ لَرَجَعُوا إِلَی مَنَازِلِهِمْ وَ لَا ینْبَغِی لَهُمْ أَنْ یمَسُّوا نِسَاءَهُمْ. (شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۲۵۳، ح۱۶).</ref> |