توبه: تفاوت میان نسخه‌ها

توبه به معنای «بازگشت» است.<ref>رجوع کنید به: جوهری، الصحاح، ذیل واژه «توب»؛ ابن‌منظور، لسان العرب، ذیل واژه «توب».</ref> این کلمه در [[قرآن]] گاه برای انسان به کار رفته است و گاه برای [[خدا]] که در این موارد با حرف اضافه‌های متفاوت به کار می‌رود. این فعل وقتی برای انسان به کار می‌رود «تابَ إلَی اللهِ» به معنای بازگشت بنده از [[گناه]] به سوی خداوند است.<ref>برای نمونه رجوع کنید به مجمع البیان طبرسی؛ محمدحسین طباطبائی، المیزان، ذیل مائده‌: ۷۴؛ اعراف‌: ۱۴۳؛ هود: ۳</ref> و وقتی درباره خداوند به کار می‌رود («تابَ اللهُ عَلَیهِ») به معنای غفران و بخشش خداوند نسبت به بنده و دادن توفیق توبه به اوست.{{یادداشت|{{متن قرآن|فَتَلَقَّی آدَمُ مِنْ رَبِّهِ کلِماتٍ فَتابَ عَلَیهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحیمُ|ترجمه=آنگاه [[حضرت آدم|آدم]] کلماتی را از پروردگارش فرا گرفت و [خداوند] توبۀ او را پذیرفت. به راستی او خود بسیار توبه پذیر مهربان است.|سوره=بقره|آیه=۳۷}}}}<ref>اساس البلاغه زَمَخْشَری‌، ج۱، ص۸۴؛ ابن‌منظور، لسان العرب ذیل واژه «توب»؛ مرتضی زبیدی، تاج العروس، ۱۴۱۴ق، ذیل «توب»</ref>