پرش به محتوا

توبه: تفاوت میان نسخه‌ها

۳۵۲ بایت حذف‌شده ،  ‏۳۱ اوت ۲۰۱۶
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Pourrezaei
imported>Mohamadhaghani
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷: خط ۷:


==واژه شناسی==
==واژه شناسی==
توبه از ریشه «ت و ب»، در لغت به معنای بازگشت یا بازگشت از گناه است.<ref>رجوع کنید به الصحاح جوهری؛ ابن‌منظور، لسان العرب، ذیل «توب»</ref> «تَوّاب» اگر برای خداوند به کار رود به معنای «بسیار توبه‌پذیر»{{یادداشت|{{متن قرآن|فَتَلَقَّی آدَمُ مِنْ رَبِّهِ کلِماتٍ فَتابَ عَلَیهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحیمُ|ترجمه=آنگاه [[حضرت آدم|آدم]] کلماتی را از پروردگارش فرا گرفت و [خداوند] توبۀ او را پذیرفت. به راستی او خود بسیار توبه پذیر مهربان است.|سوره=بقره|آیه=۳۷}}}} و اگر برای انسان به کار رود به معنای «بسیار توبه‌کننده» است.{{یادداشت|{{متن قرآن|...إِنَّ اللَّهَ یحِبُّ التَّوَّابینَ وَ یحِبُّ الْمُتَطَهِّرین|ترجمه=...البتّه خداوند توبه کنندگان و پاکان را دوست دارد.|سوره=بقره|آیه=۲۲۲}}}} ترکیب این واژه با حروف اضافه عربی، معانی خاصی به آن می‌بخشد: «تابَ إلَی اللهِ» به معنای بازگشت بنده از [[گناه]] به سوی خداوند است.<ref>برای نمونه رجوع کنید به مجمع البیان طبرسی؛ محمدحسین طباطبائی، المیزان، ذیل مائده‌: ۷۴؛ اعراف‌: ۱۴۳؛ هود: ۳</ref> و «تابَ اللهُ عَلَیهِ» به معنای غفران و بخشش خداوند نسبت به بنده و دادن توفیق توبه به اوست.<ref>اساس البلاغه زَمَخْشَری‌، ج۱، ص۸۴؛ ابن‌منظور، لسان العرب ذیل توبه؛ تاج العروس مرتضی زَبیدی‌، ذیل «توب»</ref>
توبه به معنای «بازگشت» است.<ref>رجوع کنید به الصحاح جوهری؛ ابن‌منظور، لسان العرب، ذیل «توب»</ref> این کلمه در قرآن گاه برای انسان به کار رفته است و گاه برای خدا که در این موارد با حرف اضافه‌های متفاوت به کار می‌رود. این فعل وقتی برای انسان به کار می‌رود «تابَ إلَی اللهِ» به معنای بازگشت بنده از [[گناه]] به سوی خداوند است.<ref>برای نمونه رجوع کنید به مجمع البیان طبرسی؛ محمدحسین طباطبائی، المیزان، ذیل مائده‌: ۷۴؛ اعراف‌: ۱۴۳؛ هود: ۳</ref> و وقتی درباره خداوند به کار می‌رود («تابَ اللهُ عَلَیهِ») به معنای غفران و بخشش خداوند نسبت به بنده و دادن توفیق توبه به اوست.{{یادداشت|{{متن قرآن|فَتَلَقَّی آدَمُ مِنْ رَبِّهِ کلِماتٍ فَتابَ عَلَیهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحیمُ|ترجمه=آنگاه [[حضرت آدم|آدم]] کلماتی را از پروردگارش فرا گرفت و [خداوند] توبۀ او را پذیرفت. به راستی او خود بسیار توبه پذیر مهربان است.|سوره=بقره|آیه=۳۷}}}}<ref>اساس البلاغه زَمَخْشَری‌، ج۱، ص۸۴؛ ابن‌منظور، لسان العرب ذیل توبه؛ تاج العروس مرتضی زَبیدی‌، ذیل «توب»</ref>


==توبه در قرآن کریم==
==توبه در قرآن کریم==
کاربر ناشناس