فاطمه بنت اسد: تفاوت میان نسخه‌ها

'''فاطمه بنت اسد'''(55 سال قبل هجرت ـ 4ق) بن [[هاشم بن عبدمناف]] مادر [[امام علی(ع)]] و همسر [[ابوطالب]] است، او در حدود 55 سال قبل از هجرت در مکه به دنیا آمد و در [[سال چهارم هجری]] در [[مدینه]] از دنیا رفت. مادرش [[فاطمه بنت هرم بن رواحه]] بود.<ref>مجلسی، ج 35، ص 181</ref>

از آنجا که پیامبر اسلام در کودکی، پدر، مادر و جدش را از دست داد، لذا در سن 8 سالگی تحت سرپرستی عمویش [[ابوطالب]] درآمد.<ref> شهیدی، تاریخ تحلیلی اسلام، صص 37-38.</ref> فاطمه بنت اسد به عنوان همسر ابوطالب در سرپرستی [[محمد|رسول خدا(ص)]] شریک بود. مهربانی فاطمه بنت اسد نسبت به پیامبر(ص) چنان بود که پس از درگذشت وی، پیامبر(ص) فرمود: «امروز مادرم وفات کرد.» و او را در پیراهن خویش کفن کرد و در قبرش فرود آمد و در [[لحد]] او خوابید، و چون به او گفته شد: ای رسول خدا! برای «فاطمه» سخت بی تاب گشته ای؟ گفت: «او به راستی مادرم بود، چه کودکان خود را گرسنه می داشت و مرا سیر می کرد، و آنان را گردآلود می گذاشت، و مرا شسته و آراسته می داشت، راستی که مادرم بود».<ref>ترجمه تاریخ یعقوبی، صص 368-369؛ به نقل آیتی، تاریخ پیامبر اسلام، ص 49.</ref>

{{اصلی|امام علی علیه السلام}}

فاطمه وقتی درد زایمان [[امام علی]](ع) را داشت در کنار [[کعبه]] اقرار به ایمان به خدا کرد و از خدا خواست ولادت نوزادش آسان گردد.<ref>کلینی، ج 3، ص 301.</ref> سپس دیوار کعبه شکافت و او به درون کعبه رفت و روز چهارم یعنی ''[[سیزده رجب]]'' [[سال سی ام عام الفیل]]، در حالی که فرزندش [[امام علی(ع)|علی(ع)]] را در آغوش داشت، از کعبه بیرون آمد.<ref>امینی، ج 6، ص 21 ـ 23.</ref>

او یازدهمین کسی بود که مسلمان شد<ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج 1، ص 14.</ref> و در میان زنان، پس از [[حضرت خدیجه|حضرت خدیجه(س)]] همسر رسول خدا(ص)، فاطمه بنت اسد دومین زنی بود که اسلام آورد.<ref>ابن صباغ مالکی، ص 31.</ref> [[ابن عباس]] می گوید فاطمه بنت اسد بعد از نزول [[آیه]] "اى پیامبر! هنگامى که زنان مؤمن نزد تو آیند و با تو بیعت کنند که چیزى را شریک خدا قرار ندهند، دزدى و زنا نکنند، فرزندان خود را نکشند، [[تهمت]] و افترایى پیش دست و پاى خود نیاورند و در هیچ کار شایسته اى مخالفت فرمان تو نکنند، با آنها [[بیعت]] کن و براى آنان از درگاه خداوند آمرزش بطلب که خداوند آمرزنده و مهربان است."<ref>ممتحنه/60/12.</ref> با رسول خدا(ص) بیعت کرد و این آیه در شان فاطمه بنت اسد، نازل شده است.<ref>ابن جوزی، ص 10</ref> ابن ابی الحدید، سنی معتزلی، می گوید: او نخستین زنی بود که با پیامبر (ص) [[بیعت]] کرد.<ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج 1، ص 14.</ref>

نخستین زنی که با [[علی(ع)]] از [[مکه]] به [[مدینه]] هجرت کرد، فاطمه بنت اسد بود. [[امام صادق]](ع) می ‏فرماید: "فاطمه بنت اسد، مادر امیرالمؤمنین(ع)، نخستین زنی بود که با پای پیاده از مکّه به مدینه به سوی پیامبر(ص) [[هجرت]] کرد. او از نیکوکارترین مردم به پیامبر خدا(ص) بود."<ref>کلینی، ج 1، ص 422.</ref>

فاطمه بنت اسد صاحب چندین فرزند بود به نام های: [[طالب بن ابی طالب|طالب]]، [[عقیلبن ابی طالب|عقیل]]، [[جعفر بن ابی طالب|جعفر]]،[[علی(ع)]]، [[هند]] یا [[ام هانی]]، [[جمانه]]، [[ریطه]] یا [[ام طالب]] و [[اسماء]].<ref>مجلسی، ج 19، ص 57.</ref>

وقتی فاطمه بنت اسد در [[سال چهارم هجری]] از دنیا رفت،<ref>ابن جوزی، ص 6.</ref> [[محمد|رسول خدا(ص)]] با پیراهن خودش او را [[کفن]] کرد <ref>المتقی هندی، ج۶، ص ۲۲۸.</ref> و فرمود: "[[جبرئیل]] به من خبر داد که او اهل [[بهشت]] است و خداوند به هفتاد هزار [[فرشته]] امر کرده که بر او [[نماز]] بخوانند."<ref>حاکم نیشابوری، ج 3، ص 108</ref> سپس پیامبر(ص) بر بدن فاطمه [[نماز میت]] خواند و در [[تشییع جنازه]] او شرکت کرد تا به قبرش در [[قبرستان بقیع]] رسید،<ref>اسکداری، ص ۹۴.</ref> و جنازه اش را در قبر گذاشت و خود داخل قبر شد و در آن دراز کشید، آن‏گاه برخاست و جنازه را با دست خود گرفت و داخل قبر کرد.<ref>ابن شبه، ج 1، ص 124.</ref>

* [http://www.ensani.ir/storage/Files/20100608150334-%D9%81%D8%A7%D8%B7%D9%85%D9%87%20%D8%A8%D9%86%D8%AA%20%D8%A7%D8%B3%D8%AF%28%D8%B9%D9%84%D9%8A%D9%87%D8%A7%20%D8%A7%D9%84%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%29;%20%D9%BE%D9%8A%D8%B4%DA%AF%D8%A7%D9%85%20%D8%AF%D8%B1%20%D8%B9%D8%B1%D8%B5%D9%87%20%D8%A7%D9%8A%D9%85%D8%A7%D9%86%20%D9%88%20%D9%87%D8%AC%D8%B1%D8%AA.pdf فاطمه بنت اسد(علیها السلام)؛ پیشگام در عرصه ایمان و هجرت]

* [[محمدابراهیم آیتی|آیتی، محمدابراهیم]]، تاریخ پیامبر اسلام، تجدید نظر و اضافات از: [[ابوالقاسم گرجی]]، [[تهران]]: انتشارات [[دانشگاه تهران]]، 1378.

*ابن أبي الحديد، شرح نهج البلاغة، ج 1، تحقيق : محمد أبو الفضل إبراهيم، دار إحياء الكتب العربية - عيسى البابي الحلبي وشركاه، 1378- 1959م.

* [[سیدجعفر شهیدی|شهیدی، سیدجعفر]]، تاریخ تحلیلی اسلام، تهران: مرکز نشر دانشگاهی، 1390.