confirmed، templateeditor
۱۰٬۹۰۲
ویرایش
جز (ویکی سازی) |
جز (ویکی سازی) |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
| تصویر =ضریح سیده نفیسه.jpg | | تصویر =ضریح سیده نفیسه.jpg | ||
| اندازه تصویر = | | اندازه تصویر = | ||
| عنوان تصویر =ضریح سیده نفیسه در مصر | | عنوان تصویر =ضریح سیده نفیسه در [[مصر]] | ||
| نقش = | | نقش = | ||
| کنیه = | | کنیه = | ||
| زادروز =[[۱۱ ربیعالاول]] سال ۱۴۵ق | | زادروز =[[۱۱ ربیعالاول]] [[سال ۱۴۵ق]] | ||
| زادگاه =[[مکه]] | | زادگاه =[[مکه]] | ||
| درگذشت =[[رمضان]] [[سال ۲۰۸]] | | درگذشت =[[رمضان]] [[سال ۲۰۸]] | ||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
|طول جغرافیایی=31.234788 | |طول جغرافیایی=31.234788 | ||
}} | }} | ||
'''سیده نفیسه''' یا '''نفیسهخاتون''' ([[سال ۱۴۵ هجری قمری|۱۴۵]]-[[سال ۲۰۸ هجری قمری|۲۰۸ق]]) از نوادگان [[امام حسن مجتبی(ع)]] و دختر [[حسن بن زید بن حسن]] است. منابع تاریخی، او را از زنان [[عبادت|عابد]]، [[زهد|زاهد]]، [[حدیث|محدّث]]، نیکوکار و [[حافظ قرآن]] شمردهاند. وی همسر [[اسحاق بن جعفر|اسحاق مؤتمن]] فرزند [[امام صادق(ع)]] بود. سیده نفیسه که برای زیارت قبر حضرت ابراهیم(ع) به مصر سفر کرده بود، با اصرار مردم در مصر اقامت گزید و تا پایان عمر در آنجا ماند. در برخی منابع | '''سیده نفیسه''' یا '''نفیسهخاتون''' ([[سال ۱۴۵ هجری قمری|۱۴۵]]-[[سال ۲۰۸ هجری قمری|۲۰۸ق]]) از نوادگان [[امام حسن مجتبی(ع)]] و دختر [[حسن بن زید بن حسن]] است. منابع تاریخی، او را از زنان [[عبادت|عابد]]، [[زهد|زاهد]]، [[حدیث|محدّث]]، نیکوکار و [[حافظ قرآن]] شمردهاند. وی همسر [[اسحاق بن جعفر|اسحاق مؤتمن]] فرزند [[امام صادق(ع)]] بود. سیده نفیسه که برای زیارت قبر [[حضرت ابراهیم(ع)]] به [[مصر]] سفر کرده بود، با اصرار مردم در مصر اقامت گزید و تا پایان عمر در آنجا ماند. در برخی منابع [[کرامت]]هایی مانند شفای بیمار و رهانیدن مصر و رود نیل از خشکسالی به سیده نفیسه نسبت داده شده است. | ||
سیده نفیسه با [[تفسیر]] و [[حدیث]] آشنا بود به همین دلیل برخی از عالمان حدیث از جمله [[محمد بن ادریس شافعی]] و [[احمد بن حنبل]] در مجالس نقل حدیث او شرکت و از او روایت میکردند. نفیسهخاتون در [[رمضان]] [[سال ۲۰۸ق]] از دنیا رفت. [[اسحاق بن جعفر|اسحاق مؤتمن]] قصد انتقال جنازه همسرش را به [[مدینه]] داشت؛ اما به درخواست اهالی مصر او را در همانجا دفن کرد. مقبره او در [[قاهره]] زیارتگاه [[مسلمانان]] است. | سیده نفیسه با [[تفسیر]] و [[حدیث]] آشنا بود به همین دلیل برخی از عالمان حدیث از جمله [[محمد بن ادریس شافعی]] و [[احمد بن حنبل]] در مجالس نقل حدیث او شرکت و از او روایت میکردند. نفیسهخاتون در [[رمضان]] [[سال ۲۰۸ق]] از دنیا رفت. [[اسحاق بن جعفر|اسحاق مؤتمن]] قصد انتقال جنازه همسرش را به [[مدینه]] داشت؛ اما به درخواست اهالی [[مصر]] او را در همانجا [[دفن]] کرد. مقبره او در [[قاهره]] زیارتگاه [[مسلمانان]] است. | ||
== زندگینامه == | == زندگینامه == | ||
نفیسهخاتون در [[مکه]] به دنیا آمد و در [[مدینه]] بزرگ شد.<ref>زرکلی، الاعلام، ۱۹۸۹م، ج۸، ص۴۴.</ref> گفتهاند خانهای که نفیسه در [[مدینه]] در آن زندگی میکرد، در غرب مدینه و مقابل خانهای بود که به [[امام صادق(ع)]] تعلق داشت.<ref>گلیزواره، بانوی کرامت، ۱۳۸۲ش، ص۳۸.</ref> در کتاب الدر المنثور فی طبقات ربات الخدور، از کتاب اسعاف الراغبین نقل شده که نفیسه در [[سال ۱۴۵ هجری قمری|سال ۱۴۵ق]] متولد شده است.<ref> فوّاز العاملی، الدر المنثور، ۱۳۱۲ق، ص۵۲۱.</ref>[[عزیز الله عطاردی]] تولد او را در [[۱۱ ربیعالاول]] همان سال ذکر کرده است.<ref>عطاردی، گوهر خاندان امامت، ۱۳۷۳ش، ص۷.</ref> | نفیسهخاتون در [[مکه]] به دنیا آمد و در [[مدینه]] بزرگ شد.<ref>زرکلی، الاعلام، ۱۹۸۹م، ج۸، ص۴۴.</ref> گفتهاند خانهای که نفیسه در [[مدینه]] در آن زندگی میکرد، در غرب مدینه و مقابل خانهای بود که به [[امام صادق(ع)]] تعلق داشت.<ref>گلیزواره، بانوی کرامت، ۱۳۸۲ش، ص۳۸.</ref> در کتاب الدر المنثور فی طبقات ربات الخدور، از کتاب اسعاف الراغبین نقل شده که نفیسه در [[سال ۱۴۵ هجری قمری|سال ۱۴۵ق]] متولد شده است.<ref> فوّاز العاملی، الدر المنثور، ۱۳۱۲ق، ص۵۲۱.</ref>[[عزیز الله عطاردی]] تولد او را در [[۱۱ ربیعالاول]] همان سال ذکر کرده است.<ref>عطاردی، گوهر خاندان امامت، ۱۳۷۳ش، ص۷.</ref> | ||
نسبش از جانب پدر با سه واسطه به [[امام حسن مجتبی(ع)]] میرسد.<ref>ابن کثیر، البدایه و النهایه، ۱۴۰۷ق، ج۱۰، ص۲۶۲.</ref> پدرش [[حسن بن زید بن حسن|حسن بن زید]] از جانب [[منصور عباسی]] ۵ سال حاکم مدینه بود اما او را عزل و زندانی کرد.<ref>ابن کثیر، البدایه و النهایه، ۱۴۰۷ق، ج۱۰، ص۲۶۲.</ref> مقریزی از کتاب الروضة الانیسه بفضل مشهد السیده نفیسه، نقل کرده که مادرش [[ام ولد]] بود.<ref>مقریزی، الخطط المقریزیه، ۱۹۹۸م، ج۳، ص۶۳۷.</ref> | نسبش از جانب پدر با سه واسطه به [[امام حسن مجتبی(ع)]] میرسد.<ref>ابن کثیر، البدایه و النهایه، ۱۴۰۷ق، ج۱۰، ص۲۶۲.</ref> پدرش [[حسن بن زید بن حسن|حسن بن زید]] از جانب [[منصور عباسی]] ۵ سال حاکم [[مدینه]] بود اما او را عزل و زندانی کرد.<ref>ابن کثیر، البدایه و النهایه، ۱۴۰۷ق، ج۱۰، ص۲۶۲.</ref> مقریزی از کتاب الروضة الانیسه بفضل مشهد السیده نفیسه، نقل کرده که مادرش [[ام ولد]] بود.<ref>مقریزی، الخطط المقریزیه، ۱۹۹۸م، ج۳، ص۶۳۷.</ref> | ||
=== ازدواج === | === ازدواج === | ||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
==مهاجرت به مصر== | ==مهاجرت به مصر== | ||
در کتاب الدر المنثور فی طبقات ربات الخدور از کتاب المزارات سخاوی نقل شده که نفیسه خاتون در سال ۱۹۳ق پس از انجام [[مناسک حج]] با همسرش برای [[زیارت]] قبر [[حضرت ابراهیم(ع)]] به [[بیت المقدس]] رفت سپس به [[مصر]] آمد مردم مصر از او استقبال کردند و او را ابتدا در خانه تاجر بزرگ مصر به نام جمال الدین بن عبدالله بن جَصّاص سکونت دادند گفتهاند مردم زیادی از مصر و اطراف آن به خاطر شفای دختر یهودی به وسیله وی، به قصد [[تبرک]] نزد او میآمدند او قصد کرد که از مصر به [[حجاز]] نقل مکان کند، مردم مصر از حاکم مصر خواستند که وی را از رفتن به [[حجاز]] منصرف کند. وی به حاکم مصر گفت من زنی ضعیف هستم و از عبادت خدا باز ماندهام و محل سکونتم کوچک است و گنجایش این همه جمعیت را ندارد حاکم مصر خانهای را که در درب السباع داشت به وی بخشید و از او خواست دو روز را در هفته برای مردم اختصاص دهد و روزهای دیگر را به [[عبادت]] بپردازد نفیسه روزهای [[شنبه]] و [[چهارشنبه]] را به مردم اختصاص داد و برای همیشه در [[مصر]] ساکن شد.<ref>فوّاز العاملی، الدر المنثور، ۱۳۱۲ق، ص۵۲۲.</ref> | در کتاب الدر المنثور فی طبقات ربات الخدور از کتاب المزارات سخاوی نقل شده که نفیسه خاتون در [[سال ۱۹۳ق]] پس از انجام [[مناسک حج]] با همسرش برای [[زیارت]] قبر [[حضرت ابراهیم(ع)]] به [[بیت المقدس]] رفت سپس به [[مصر]] آمد مردم مصر از او استقبال کردند و او را ابتدا در خانه تاجر بزرگ مصر به نام جمال الدین بن عبدالله بن جَصّاص سکونت دادند گفتهاند مردم زیادی از مصر و اطراف آن به خاطر شفای دختر یهودی به وسیله وی، به قصد [[تبرک]] نزد او میآمدند او قصد کرد که از مصر به [[حجاز]] نقل مکان کند، مردم مصر از حاکم مصر خواستند که وی را از رفتن به [[حجاز]] منصرف کند. وی به حاکم مصر گفت من زنی ضعیف هستم و از عبادت خدا باز ماندهام و محل سکونتم کوچک است و گنجایش این همه جمعیت را ندارد حاکم مصر خانهای را که در درب السباع داشت به وی بخشید و از او خواست دو روز را در هفته برای مردم اختصاص دهد و روزهای دیگر را به [[عبادت]] بپردازد نفیسه روزهای [[شنبه]] و [[چهارشنبه]] را به مردم اختصاص داد و برای همیشه در [[مصر]] ساکن شد.<ref>فوّاز العاملی، الدر المنثور، ۱۳۱۲ق، ص۵۲۲.</ref> | ||
==جایگاه معنوی و علمی== | ==جایگاه معنوی و علمی== |