عبدالله بن زبیر: تفاوت میان نسخه‌ها

'''عَبْدُاللّه بْن الزُبَیْر بْن الْعَوام''' مشهور به '''ابن زبیر''' (۱-۷۳ق.)، از داعیه داران خلافت پس از مرگ [[معاویه بن ابی سفیان|معاویه]] که حکومت [[آل زبیر]] را در [[مکه]] پایه‌گذاری کرد. او فرزند صحابی مشهور [[زبیر بن عوام]] است و به علت سن کمش در زمان حیات پیامبر(ص) او را جزو [[صحابه|صحابه صغار]] قرار می‌دهند. او نخستین مولود [[هجرت به مدینه|مهاجران]] در [[مدینه]] بود. شهرت ابن زبیر بیشتر به واسطه [[بیعت]] نکردن با [[یزید بن معاویه]]، ادعای خلافت و پناه بردنش به [[مکه]] است که منجر به حمله سپاه یزید به این شهر شد. ابن زبیر در ۶۴ق. خود را [[خلیفه]] خواند و بسیاری از اهالی [[شام]] و [[حجاز]] از جمله مکه و مدینه با او بیعت کردند. یکی از بازسازی‌های مشهور [[کعبه]] را به او نسبت می‌دهند. ابن زبیر از عوامل موثر در فتنه [[جنگ جمل]] بود و با [[امام علی(ع)]] جنگید ولی پس از شکست [[ناکثین|اصحاب جمل]]، مشمول عفو عمومی امام علی(ع) شد. او در هفتاد دو سالگی در مکه به دست سپاهیان شام به فرماندهی [[حجاج بن یوسف ثقفی]] کشته شد.