confirmed، templateeditor
۱۱٬۰۷۲
ویرایش
سید علی‌خان مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←تحصیلات، سفرها و منصبها
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
سیدعلی پس از مدتی زندگی در مدینه به همراه خانواده‌اش به [[مکه مکرمه|مکه]] مهاجرت کرد و تا سال ۱۰۶۶ق دروس مقدماتی ادبیات عرب و بعضی از [[ابواب فقه]] و ریاضی را از پدش سید احمد نظام الدین، [[شیخ جعفر بحرانی]] و شیخ محمد بن علی شاه فرا گرفت. | سیدعلی پس از مدتی زندگی در مدینه به همراه خانواده‌اش به [[مکه مکرمه|مکه]] مهاجرت کرد و تا سال ۱۰۶۶ق دروس مقدماتی ادبیات عرب و بعضی از [[ابواب فقه]] و ریاضی را از پدش سید احمد نظام الدین، [[شیخ جعفر بحرانی]] و شیخ محمد بن علی شاه فرا گرفت. | ||
در این سال (<small>۱۰۶۶ ق</small>) به همراه پدر و خانواده‌اش به [[حیدرآباد]] از شهرهای [[هند]] رفته و مورد استقبال سلطان عبدالله قطب شاه (<small>متوفای ۱۰۸۳ ق</small>) قرار گرفته و سلطان، اداره امور مملکتی | در این سال (<small>۱۰۶۶ ق</small>) به همراه پدر و خانواده‌اش به [[حیدرآباد]] از شهرهای [[هند]] رفته و مورد استقبال سلطان عبدالله قطب شاه (<small>متوفای ۱۰۸۳ ق</small>) قرار گرفته و سلطان، اداره امور مملکتی [[قطب‌شاهیان|قطب‌شاهی]]ه را به پدرش واگذار می‌کند و پس از این که او را به دامادی برمی‌گزیند به ولیعهدی خود منصوب می‌گرداند. سید صدرالدین که در این هنگام حدود پانزده سال داشت، بین سالهای ۱۰۶۸ تا ۱۰۸۳ق در درس پدرش شرکت می‌کرد. | ||
در سال ۱۰۸۳ق با مرگ سلطان عبدالله، داماد دیگر او میرزا ابوالحسن معروف به «''تاناشاه''» حکومت را غصب نموده و او و پدرش را تبعید یا زندانی کرده تا این که در سال ۱۰۸۵ پدرش وفات می‌کند. سید صدرالدین که متوجه خطر گردیده بود از حیدرآباد به برهانپور که تحت تسلط سلطان محمد بود فرار نموده و سربازان تاناشاه موفق به دستگیری وی نمی‌شوند. پس از رسیدن به برهانپور مورد استقبال سلطان محمد واقع شد و حدود ۱۳۰۰ سوارکار در اختیار او گذاشته شده و به «''سید علی خان''» ملقب می‌گردد. پس از شکست تاناشاه، سلطان محمد وی را والی نواحی لاهور و توابع آن که از سرزمینهای مسلمان نشین هند بوده است قرار داده و بعدها ریاست دیوان حکومتیش را در برهانپور به او می‌سپارد. پس از این بین سلطان محمد و وی رابطه مستحکمی ایجاد می‌شود و تا سال ۱۱۱۳ق حدود ۲۵ سال در این منصبها باقی می‌ماند. | در سال ۱۰۸۳ق با مرگ سلطان عبدالله، داماد دیگر او میرزا ابوالحسن معروف به «''تاناشاه''» حکومت را غصب نموده و او و پدرش را تبعید یا زندانی کرده تا این که در سال ۱۰۸۵ پدرش وفات می‌کند. سید صدرالدین که متوجه خطر گردیده بود از حیدرآباد به برهانپور که تحت تسلط سلطان محمد بود فرار نموده و سربازان تاناشاه موفق به دستگیری وی نمی‌شوند. پس از رسیدن به برهانپور مورد استقبال سلطان محمد واقع شد و حدود ۱۳۰۰ سوارکار در اختیار او گذاشته شده و به «''سید علی خان''» ملقب می‌گردد. پس از شکست تاناشاه، سلطان محمد وی را والی نواحی لاهور و توابع آن که از سرزمینهای مسلمان نشین هند بوده است قرار داده و بعدها ریاست دیوان حکومتیش را در برهانپور به او می‌سپارد. پس از این بین سلطان محمد و وی رابطه مستحکمی ایجاد می‌شود و تا سال ۱۱۱۳ق حدود ۲۵ سال در این منصبها باقی می‌ماند. | ||