حسین وارث آدم (کتاب): تفاوت میان نسخهها
جز
←نقد شهید مطهری بر کتاب
Hasanejraei (بحث | مشارکتها) جز (اضافه کردن پانویسها) |
Hasanejraei (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
# انسان منتظر، هم از نظر فکری و هم از نظر عملی و مادی، یک انسان آماده است که هر لحظه منتظر حضور در انقلاب نهایی است و خودش را در برابر آن مسئول میداند.<ref>شریعتی، حسین وارث آدم، ۱۳۸۰ش، ص ۲۷۹.</ref> | # انسان منتظر، هم از نظر فکری و هم از نظر عملی و مادی، یک انسان آماده است که هر لحظه منتظر حضور در انقلاب نهایی است و خودش را در برابر آن مسئول میداند.<ref>شریعتی، حسین وارث آدم، ۱۳۸۰ش، ص ۲۷۹.</ref> | ||
==نقد | ==نقد مرتضی مطهری بر کتاب حسین وارث آدم== | ||
متن سخنرانی حسین وارث آدم که بلافاصله پس از ایراد آن در حسینیه ارشاد، تبدیل به جزوه شد، در تحلیل وقایع تاریخی از جمله [[واقعه کربلا]] رویکردی ویژهای دارد که [[مرتضی مطهری]]، برخی از محورهای اساسی آن را مورد نقد قرار داده است. مهمترین نقدهای مطهری بر آن جزوه که اکنون بخشی از کتاب «حسین وارث آدم» است، عبارتند از: | |||
* ترویج مکتب مارکسیستی | * ترویج مکتب مارکسیستی | ||
مطهری معتقد است که این کتاب نوعی توجیه تاریخ بر اساس مکتب مارکسیستی است و نوعی روضه مارکسیستی برای [[امام حسین]](ع) است که تازگی دارد. طبق این کتاب، آغاز تاریخ بشر اشتراکیت و برابری است، سپس نابرابری و حق و باطل یعنی مالکیت آغاز میگردد و از اینجا جامعه بشر دو بخش میشود؛ آنچنانکه [[دجله]] و [[فرات]] از یک سرچشمه میجوشند و سپس دو بخش میگردند و از یکدیگر جدا میشوند. سرنوشت دجله و فرات این است که در نهایت به دریا بریزند و آرامش یابند. سرنوشت بشریت و پایان تاریخ بشر نیز اشتراکیت و سوسیالیسم است و تنها در آن وقت است که بشر از بلای مالکیت و نظام طبقاتی نجات مییابد. | مطهری معتقد است که این کتاب نوعی توجیه تاریخ بر اساس مکتب مارکسیستی است و نوعی روضه مارکسیستی برای [[امام حسین]](ع) است که تازگی دارد. طبق این کتاب، آغاز تاریخ بشر اشتراکیت و برابری است، سپس نابرابری و حق و باطل یعنی مالکیت آغاز میگردد و از اینجا جامعه بشر دو بخش میشود؛ آنچنانکه [[دجله]] و [[فرات]] از یک سرچشمه میجوشند و سپس دو بخش میگردند و از یکدیگر جدا میشوند. سرنوشت دجله و فرات این است که در نهایت به دریا بریزند و آرامش یابند. سرنوشت بشریت و پایان تاریخ بشر نیز اشتراکیت و سوسیالیسم است و تنها در آن وقت است که بشر از بلای مالکیت و نظام طبقاتی نجات مییابد. | ||
* امام حسین مورد نظر کتاب، نقشی در تاریخ ندارد | * امام حسین مورد نظر کتاب، نقشی در تاریخ ندارد | ||
امام | امام حسینِ این کتاب، همان امام حسین مظلوم و محکوم روضهخوانهاست که هیچ نقشی در تاریخ ندارد؛ با این تفاوت که امام حسین روضهخوانها لااقل سفره گریهای برای توشه [[معاد]]، یکی از [[اصول دین]]، پهن کرده و امام حسینِ این جزوه، به وسیله روضهها و گریهها ابزاری است در دست جناح حاکم برای بهرهکشی طبقه محکوم. | ||
* معبد، قصر و روحانی | * معبد، قصر و روحانی | ||
در این کتاب، معبد همیشه در کنار قصر و دکان، و روحانی همواره در کنار حاکم و سرمایهدار است و البته آنچه در کنار است معبد است نه خصوص کلیسا و یا دیر و صومعه و یا بتخانه که شامل [[مسجد]] هم میشود. طبعا تکلیف [[روحانی]] هم روشن است.<ref>مطهری جلد ۱۷، ص ۶۷۱-۶۷۳</ref> | در این کتاب، معبد همیشه در کنار قصر و دکان، و روحانی همواره در کنار حاکم و سرمایهدار است و البته آنچه در کنار است معبد است نه خصوص کلیسا و یا دیر و صومعه و یا بتخانه که شامل [[مسجد]] هم میشود. طبعا تکلیف [[روحانی]] هم روشن است.<ref>مطهری جلد ۱۷، ص ۶۷۱-۶۷۳</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} |