Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۰۷۱
ویرایش
کمال الدین و تمام النعمة (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←انگیزه نگارش کتاب و جایگاه آن
جز (←منابع کتاب) |
|||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
[[شیخ صدوق]] انگیزهٔ خود را از نگارش این کتاب، دفاع از مسأله [[غیبت امام زمان|غیبت]] بیان می‌کند. او می‌نویسد: | [[شیخ صدوق]] انگیزهٔ خود را از نگارش این کتاب، دفاع از مسأله [[غیبت امام زمان|غیبت]] بیان می‌کند. او می‌نویسد: | ||
::''بعد از سفر به [[مشهد]] و [[زیارت]] [[امام رضا(ع)|علی بن موسی الرضا]](ع) به [[نیشابور]] رفتم. در آنجا شیعیانی که به دیدن من می‌آمدند و شبهاتی را درباره امام زمان(ع)مطرح کردند که من هم سعی فراوانی در حل آن شبهات نمودم, تا آنکه به [[قم]] آمدم. در آنجا نیز شیخ نجم الدین ابو سعید محمد بن حسن بن محمد بن احمد بن علی بن صلت قمی به دیدارم آمد. او نیز از من درخواست نگارش کتابی در این باره داشت و من هم به ایشان وعده اجابت دادم, تا آنکه شبی [[امام زمان]](ع) را درخواب دیدم. آن حضرت به من فرمود: «چرا کتابی درباره غیبت نمی‌نویسی تا خداوند به وسیله آن حوائجت را برآورده سازد؟». عرض کردم: «ای فرزند رسول خدا! من در این باره چند کتاب نوشتهام». آن حضرت فرمود: «اینک کتابی بنویس و در آن به غیبت‌های پیامبران الهی اشاره کن!». پس از آن از خواب بیدار شدم و بر آن شدم تا این کتاب را به نگارش درآورم.''<ref>صدوق، مقدمه کتاب.</ref> | ::''بعد از سفر به [[مشهد]] و [[زیارت]] [[امام رضا(ع)|علی بن موسی الرضا]](ع) به [[نیشابور]] رفتم. در آنجا شیعیانی که به دیدن من می‌آمدند و شبهاتی را درباره امام زمان(ع)مطرح کردند که من هم سعی فراوانی در حل آن شبهات نمودم, تا آنکه به [[قم]] آمدم. در آنجا نیز شیخ نجم الدین ابو سعید محمد بن حسن بن محمد بن احمد بن علی بن صلت قمی به دیدارم آمد. او نیز از من درخواست نگارش کتابی در این باره داشت و من هم به ایشان وعده اجابت دادم, تا آنکه شبی [[امام زمان]](ع) را درخواب دیدم. آن حضرت به من فرمود: «چرا کتابی درباره غیبت نمی‌نویسی تا خداوند به وسیله آن حوائجت را برآورده سازد؟». عرض کردم: «ای فرزند رسول خدا! من در این باره چند کتاب نوشتهام». آن حضرت فرمود: «اینک کتابی بنویس و در آن به غیبت‌های پیامبران الهی اشاره کن!». پس از آن از خواب بیدار شدم و بر آن شدم تا این کتاب را به نگارش درآورم.''<ref>صدوق، کمال الدین، ۱۴۰۵ ق، مقدمه کتاب.</ref> | ||
اهمیت ویژه این کتاب در نقل اقوال عالم بزرگ شیعی دوره [[غیبت صغری|غیبت صغری]]؛ یعنی ابو جعفر محمد بن عبد الرحمن [[ابن قبه رازی]] (متوفای قبل از ۳۱۹ق) است. دانسته‌های ما درباره این عالم شیعی محدود به نکاتی است که [[ابن ندیم|ابن ندیم]] و [[احمد بن علی نجاشی|نجاشی]] آوردهاند. دیگر عالمان رجالی نکته چندانی به نکات ایشان نیفزودهاند. به گفته نجاشی ابن قبه نخست از [[معتزله (اصول مذهب)|معتزلیان]] بوده و سپس به [[تشیع]] گرویده است. | اهمیت ویژه این کتاب در نقل اقوال عالم بزرگ شیعی دوره [[غیبت صغری|غیبت صغری]]؛ یعنی ابو جعفر محمد بن عبد الرحمن [[ابن قبه رازی]] (متوفای قبل از ۳۱۹ق) است. دانسته‌های ما درباره این عالم شیعی محدود به نکاتی است که [[ابن ندیم|ابن ندیم]] و [[احمد بن علی نجاشی|نجاشی]] آوردهاند. دیگر عالمان رجالی نکته چندانی به نکات ایشان نیفزودهاند. به گفته نجاشی ابن قبه نخست از [[معتزله (اصول مذهب)|معتزلیان]] بوده و سپس به [[تشیع]] گرویده است. | ||