Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۳٬۹۱۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''بِدْعَت''' | '''بِدْعَت''' افزودن چیزی به دین یا کاستن چیزی از آن است. بدعت در مقابل [[سنت|سُنّت]] قرار دارد که به آموزههایی میگویند که در [[قرآن]] و [[روایات]] پیامبر و معصومان بیان شده است. همه فقیهان [[شیعه]] و [[سنی]]، بدعت را [[حرام]] میدانند. در روایات بدعت از مصادیق [[کفر]] و [[شرک]] معرفی شده است. | ||
در زمینه مصادیق بدعت میان مذاهب اسلامی اختلافنظر وجود دارد و هر مذهب، مذاهب دیگر را به بدعت متهم میکند. گفتهاند: از میان علمای مسلمان بیش از همه [[ابنتیمیه]] دیگران را به بدعت متهم کرده است. | در زمینه مصادیق بدعت میان مذاهب اسلامی اختلافنظر وجود دارد و هر مذهب، مذاهب دیگر را به بدعت متهم میکند. گفتهاند: از میان علمای مسلمان بیش از همه [[ابنتیمیه]] دیگران را به بدعت متهم کرده است. | ||
خط ۷: | خط ۷: | ||
عالمان مسلمان درباره بدعت آثاری نوشتهاند؛ کتاب الاِعتصام اثر ابواسحاق ابراهیم شاطبی و البدعه نوشته [[آیتالله سبحانی]] از این موارد است. | عالمان مسلمان درباره بدعت آثاری نوشتهاند؛ کتاب الاِعتصام اثر ابواسحاق ابراهیم شاطبی و البدعه نوشته [[آیتالله سبحانی]] از این موارد است. | ||
== | ==مفهومشناسی== | ||
تعاریف مختلفی از بدعت ارائه شده است.<ref>سبحانی، البدعه، ۱۴۱۶ق، ص۲۵.</ref> در کتاب البِدعَه، ۲۲ تعریف از علمای [[شیعه]] و [[سنی]] نقل شده است.<ref>سبحانی، البدعه، ۱۴۱۶ق، ص۲۵تا۳۰.</ref> برای مثال ابنحَجَر عَسقلانی بدعت را چیزی دانسته است که در مقابل سنت باشد.<ref>سبحانی، البدعه، ۱۴۱۶ق، ص۲۵.</ref> همچنین [[سید مرتضی|سَیِّدِ مرتَضی]]، بدعت را افزودن چیزی به دین یا کاستن چیزی از آن، تعریف کرده است.<ref>سبحانی، البدعه، ۱۴۱۶ق، ص۲۸.</ref> | |||
[[فقیهان]] بدعت را آن میدانند که آنچه را در دین نیست، در آن وارد کنیم؛<ref> برای نمونه نگاه کنید به طباطبایی، ریاضالمسائل، ۱۴۱۸ق، ج۸، ص۱۷۵؛ خویی، صراطالنجاة، ۱۴۱۶ق، ج۳، ص۴۲۸.</ref> مانند آنکه [[عبادت|عبادتی]] را که در دین نیامده است، جزء مناسک توصیهشده در دین بدانیم.<ref>خویی، صراطالنجاة، ۱۴۱۶ق، ج۳، ص۴۲۸.</ref> به [[فتوا|فتوای]] فقیهان، حتی اگر عملی را که جزء اعمال دینی نیست، [[مستحب|مُستَحَب]] بدانیم، بدعت است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به خویی، موسوعةالامام خویی، ۱۴۱۸ق، ج۶، ص۳۵۵.</ref> | [[فقیهان]] بدعت را آن میدانند که آنچه را در دین نیست، در آن وارد کنیم؛<ref> برای نمونه نگاه کنید به طباطبایی، ریاضالمسائل، ۱۴۱۸ق، ج۸، ص۱۷۵؛ خویی، صراطالنجاة، ۱۴۱۶ق، ج۳، ص۴۲۸.</ref> مانند آنکه [[عبادت|عبادتی]] را که در دین نیامده است، جزء مناسک توصیهشده در دین بدانیم.<ref>خویی، صراطالنجاة، ۱۴۱۶ق، ج۳، ص۴۲۸.</ref> به [[فتوا|فتوای]] فقیهان، حتی اگر عملی را که جزء اعمال دینی نیست، [[مستحب|مُستَحَب]] بدانیم، بدعت است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به خویی، موسوعةالامام خویی، ۱۴۱۸ق، ج۶، ص۳۵۵.</ref> |