مشکاة الانوار فی غرر الاخبار (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

باب اول درباره ایمان و اسلام  اموری مرتبط با آنهاست و دارای ۱۵ فصل است. طبرسی نخستین فصل کتابش را که درباره [[توحید]] است به روایتی از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] درباره تفسیر آیه ۴۲ [[سوره نجم]] وَأَنَّ إِلَىٰ رَبِّكَ الْمُنْتَهَىٰ اختصاص داده است.امام صادق(ع) در تفسیر آیه فرمود: هر گاه سخن به خدا منتهی شد  از ادامه دادن سخن خودداری کنید.<ref>طبرسی، مشکاة الانوار، نشر دارالحدیث، ص۳۷.</ref>{{یادداشت|زیرا توان فکری انسان ظرفیت سخن گفتن درباره ذات الهی را ندارد و سرگردان و متحیر می‌شود و ممکن است ادامه سخن نه تنها منتهی به توحید نشود که زمینه ساز [[کفر]] و بی ایمانی شود.}} روایت دوم نیز ار رسول خداست که فرمود: پاداش کسی که از نعمت توحید بهره‌مند گردد جز بهشت چیزی نیست.<ref>طبرسی، مشکاة الانوار، نشر دارالحدیث، ص۳۷.</ref> {{یادداشت|ما جزاء من أنعم الله عز وجل عليه بالتوحيد إلا الجنة.}}

آخرین مطلب کتاب روایتی از رسول خدا(ص) درباره وصیت و ارتباطش با عقل وجوانمردی است که فرمود: هر کسی هنگام مرگ وصیتی نیکو انجام ندهد هم از جوانمردی و هم از عقلش کاسته شود.<ref>طبرسی، مشکاة الانوار، نشر دارالحدیث، ص۵۸۶.

</ref>{{یادداشت| ترک وصیت و یا وصیتِ نیکو انجام ندادن هنگام مرگ، نشانه کم مروتی و کم عقلی است. وصیت نیکو وصیتی است که بر اساس حکم شرع و عدالت و انصاف و رعایت حقوق همه افرادی باشد که به نحوی باید مخاطب وصیت انسان واقع شوند و رعایت نکردن این امور می‌تواند نشانه کم خردی و دوری از اصول جوانمدری ومروّت باشد.}}