تکلیف مالایطاق: تفاوت میان نسخه‌ها

#خداوند در [[قرآن]] بیان کرده که [[کفر|کافران]] نمی‌توانند [[ایمان]] بیاورند؛<ref>بقره(:۶</ref>

به عقیدۀ این متکلمان، قدرت، تمایل، اختیار و هر آنچه لازمه [[تکلیف]] است، برای [[کفر|کافر]] و [[ایمان|مؤمن]] پیش از انجام فعل به طور یکسان وجود دارد.<ref>مانکدیم، ص۴۱۹؛ طوسی، ص۱۲۱-۱۲۳</ref>

در نتیجه، از آنجا که چنین دستوری با حکمت خداوند سازگار نیست، پس خدا چنین دستوری نمی‌دهد.<ref>مانکدیم، ص۳۰۱</ref><ref>عضدالدین، ص۳۳۱</ref><ref> تفتازانی، شرح العقائد النسفیه، ۲۰۰۵، ص۱۴۹</ref><ref>ابن میثم، قواعد المرام فی علم الکلام، ۱۳۹۸، ص۱۱۵</ref><ref> حمصی، ج۱، ص۲۰۳</ref><ref> علامۀ حلی، ص۱۵۲</ref><ref>طوسی، ص۱۰۵</ref>

در نتیجه، اگر ایمان آوردن کافر، ممکن نباشد و خداوند به او دستور بدهد که ایمان بیاورد، خداوند کار بیهوده‌ای انجام داده است و چون انجام کار بیهوده در مورد خداوند غیر ممکن است پس خدا چنین کاری را انجام نمی‌دهد.<ref>مانکدیم، ص۵۱۰ </ref><ref>علامۀ حلی، ص۱۵۰</ref>

این افراد برخلاف [[اشاعره]] معتقدند که ایمان آوردن کافران ممکن است و آنها می‌توانند [[ایمان]] بیاورند. اما اینکه ایمان نمی‌آوردند به این دلیل است که خودشان چنین خواسته‌اند، نه اینکه [[خدا|خداوند]] جلوی ایمان آوردن آنان را گرفته باشد.<ref>مانکدیم، ص۴۱۹</ref><ref> طوسی، ص۱۲۱-۱۲۳</ref>

پس هیچ گاه علم خدا به جهل مبدّل نمی‌شود، بلکه خدا از [[ازل]] می‌داند که هر شخص به اختیار خودش ایمان می‌آورد یا ایمان نمی‌آورد.<ref>مانکدیم، ص۵۱۳-۵۱۴</ref>

*همو، شرح المقاصد، به کوشش عبدالرحمان عمیره، بیروت، ۱۴۰۹ق/ ۱۹۸۹م

*حمصی،محمود، المنقذ من التقلید، قم، ۱۴۱۲ق

*مانکدیم، احمد، ]تعلیق[ شرح الاصول الخمسه، به کوشش عبدالکریم عثمان، قاهره، ۱۳۸۴ق/ ۱۹۶۵م