حوا: تفاوت میان نسخه‌ها

همچنین در حدیثی با قید نام حوّا آمده: «اگر حوّا نبود، جنس زن به شوهرش خیانت نمی‌کرد»<ref>بخاری، صحیح البخاری، ج۴، ص۱۲۶؛ مسلم بن حجاج، صحیح مسلم، ج۴، ص۱۷۹.</ref> که مراد از خیانت، نقش حوّا در نخستین گناه آدم دانسته شده است.<ref>نووی، صحیح مسلم بشرح النووی، ج۱۰، ص۵۹؛ ابن حجر عسقلانی، فتحالباری: شرح صحیح البخاری، ج۶، ص۲۶۱.</ref> همچنین روایتی بر وسوسه شدن حوّا پس از اخراج از بهشت دلالت دارد. بنابراین روایت، حوّا باردار می‌شد ولی بچه‌اش زنده نمی‌ماند. شیطان (که حارث نامیده می‌شد) نزد وی آمد و او را وسوسه کرد که بچه را عبدالحارث بنامد تا زنده بماند. آنان نیز چنین کردند در حالی که این وسوسه‌ای شیطانی بود.<ref>ابن حنبل، مسند الامام احمد بن حنبل، ج۵، ص۱۱؛ ترمذی، سنن الترمذی، ج۴، ص۳۳۲؛ طبری، تاریخ (بیروت)، ج۱، ص۱۴۸-۱۵۰؛ قمی، تفسیرالقمی، ذیل اعراف: ۱۹۰.</ref> بنابراین روایت، حوّا دوباره موجب فریب آدم شد. (عالمان شیعه و سنّی نقد‌ها یا تأویلاتی در این زمینه دارند.)<ref>علم الهدی، تنزیةالانبیاء، ج۱، ص۲۹۳۴؛ ذیل اعراف: ۱۹۰، طبرسی، تفسیر مجمع البیان.</ref> علامه مجلسی صدور این روایات از امامان شیعه را از روی تقیه دانسته است؛ علامه طباطبائی [۸۷] این روایت و نظایر آن را جعلی یا از اسرائیلیات دانسته است.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ج۱۱، ص۲۴۹۲۵۶.</ref>