Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۱٬۲۰۴
ویرایش
ابوحنیفه: تفاوت میان نسخه‌ها
←ایمان و ارجاء
(←نسب) |
|||
| خط ۸۶: | خط ۸۶: | ||
البته گروه‌هایی از مرجئه بر این باور بودند که با وجود ایمان، هیچ معصیتی زیانبار نخواهد بود و شخص [[مومن]] با ارتکاب هیچ [[معصیت|معصیتی]] مستحق [[دوزخ]] نخواهد گشت. به اعتقاد آنان حسنات (کارهای نیک) مؤمنان، پذیرفته و سیئات (گناهان) آنان، [[آمرزش|آمرزیده]] خواهد شد. همچنین در نیمه نخست سده ۲ق میان مرجئه و اصحاب حدیث، گروه دیگری بودند که گاه در کتاب‌های ملل و نحل به آنان '''مرجئة الستة''' گفته شده است.<ref>نک: شهرستانی، ج۱، ص۱۲۷ و ۱۳۰</ref> اینان در مورد ''زیادت و نقصان‌ناپذیری ایمان'' و ''جدایی عمل از ایمان'' با مرجئه هم عقیده بودند، ولی با نظرات آنان درباره ارزش عمل توافق نداشتند. | البته گروه‌هایی از مرجئه بر این باور بودند که با وجود ایمان، هیچ معصیتی زیانبار نخواهد بود و شخص [[مومن]] با ارتکاب هیچ [[معصیت|معصیتی]] مستحق [[دوزخ]] نخواهد گشت. به اعتقاد آنان حسنات (کارهای نیک) مؤمنان، پذیرفته و سیئات (گناهان) آنان، [[آمرزش|آمرزیده]] خواهد شد. همچنین در نیمه نخست سده ۲ق میان مرجئه و اصحاب حدیث، گروه دیگری بودند که گاه در کتاب‌های ملل و نحل به آنان '''مرجئة الستة''' گفته شده است.<ref>نک: شهرستانی، ج۱، ص۱۲۷ و ۱۳۰</ref> اینان در مورد ''زیادت و نقصان‌ناپذیری ایمان'' و ''جدایی عمل از ایمان'' با مرجئه هم عقیده بودند، ولی با نظرات آنان درباره ارزش عمل توافق نداشتند. | ||
گفته شده تأکید ابوحنیفه بر زیادت و نقصان‌ناپذیری ایمان، باعث شده مخالفانش او را مرجئی بخوانند. | گفته شده تأکید ابوحنیفه بر زیادت و نقصان‌ناپذیری ایمان، باعث شده مخالفانش او را مرجئی بخوانند.<ref>پاکتچی، ابوحنیفه، در دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج ۵، ص ۲۱۳۰.</ref> ابوحنیفه در کتاب [[العالم و المتعلم]] ضمن تکیه بر ارزش عمل، تصریح کرده است که به عقیده او همه مؤمنان لزوماً به [[بهشت]] نخواهند رفت و گناهکاران بدون [[توبه]]، به خواست خداوند، [[عذاب]] گشته یا بخشیده خواهند شد. در العالم و المتعلم مردم از نظر [[درجات اخروی|مراتب اخروی]] به سه گروه تقسیم شده‌اند: اهل بهشت، اهل آتش و موحدانی که باید درباره آنان توقف کرد.<ref> العالم و المتعلم، ص۹۷</ref> | ||
===امامت=== | ===امامت=== | ||