تحدی: تفاوت میان نسخه‌ها

در قرآن برای اثبات معجزه‌بودن قرآن و نبوت پیامبر(ص)، منکران به‌مبارزه دعوت شده‌اند و از آنها خواسته شده است که اگر قرآن را از جانب خدا نمی‌دانند، همانندی برای آن بیاورند<ref>خرمشاهی، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۱، ص۴۸۱.</ref> که به آن تحدی به قرآن گفته می‌شود.<ref>سبزواری، اسرار الحکم، ۱۳۸۳ش، ص۴۷۲. </ref> تحدی قرآن شامل [[جنیان]] و انسان‌ها است؛ زیرا [[پیامبر اسلام]] (ص) خاتم [[انبیا|پیامبران]] و دعوت وی جهانی و جاودانی است و همه انسان‌ها و جنیان از عصر نزول تا پایان جهان مخاطب [[قرآن]] هستند.<ref>التمهید، ج۴، ص۲۳-۲۴؛ من وحی القرآن، ج۱۴، ص۲۲۷؛ اعجاز القرآن، ص۹۰-۹۲.</ref>  به گفته شیخ طوسی هنگامی که قرآن بحث تحدی را مطرح کرد، اگر برای فصیحان عرب امکان داشت که هماوردی مانند [[قرآن]] بیاورند به جنگ‌های خونین و مشکلات دیگر تن نمی‌دادند.<ref>طوسی، ص۱۶۹.</ref>  

برخی از مفسران تحدی و [[اعجاز قرآن]] را عام و در محتوا و الفاظ می‌دانند<ref> ملکی میانجی، مناهج البیان، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۵۸-۶۲.</ref> چراکه اگر تحدی مختص به الفاظ قرآن بود خداوند آن را به عرب منحصر می‌کرد و مطلق نمی‌آورد.<ref> طباطبایی، المیزان، ج۱۰، ص۱۶۳.</ref> از این رو برای تحدی به قرآن، وجوهی همچون فصاحت، بلاغت، نظم، خالی بودن از باطل و دروغ و معانی آن ذکر شده است.<ref>اعجاز القرآن، ۱۴-۲۴.</ref> با این حال آیت الله معرفت از محققان علوم قرآنی با آنکه اعجاز قرآن را شامل الفاظ و محتوا دانسته اما تحدی را فقط ناظر به الفاظ و جنبه بیانی قرآن دانسته است.<ref>معرفت، التمهید، ۱۳۸۸ش، ج۶، ص۳۰-۳۱.</ref>