آیه ولایت: تفاوت میان نسخه‌ها

بنابر آنچه در روایات نقل شده است، روزی فقیری وارد [[مسجد پیامبر(ص)]] شد و تقاضای کمک کرد، ولی کسی چیزی به او نداد. او دست خود را به آسمان بلند کرد و گفت: «خدایا! شاهد باش که من در مسجد رسول تو تقاضای کمک کردم، ولی کسی به من چیزی نداد». در همین حال، [[حضرت علی(ع)]] که در حال [[رکوع]] بود، به انگشتری که در دست راستش بود اشاره نمود. فقیر نزدیک آمد و انگشتر{{یادداشت|در حدیثی آمده است، امام «حُلّه: جامه، لباس» خویش را به او بخشید (کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۸۸ـ۲۸۹)؛ اما علامه مجلسی این حدیث را ضعیف می‌داند و می‌گوید شاید بتوان این دو روایت را چنین جمع کرد که امام هر دو را بخشیده یا در نمازی انگشتر و در نمازی دیگر لباس به فقیر داده است (مجلسی، مرآت العقول، ۱۳۶۳ش، ج۳، ص۲۵۰).}} را از دست ایشان بیرون آورد و این آیه نازل شد.<ref>شوشتری، احقاق الحق، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۴۰۰؛ حاکم حسکانی، شواهد التنزیل، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۲۰۹-۲۳۹. این واقعه با اندکی تفاوت در این منابع نیز آمده است: قمی، تفسیر القمی، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۱۷۰؛ عیاشی، تفسیر العیاشی، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۳۲۷، ح۱۳۷.</ref> [[شیخ مفید]] تاریخ این ماجرا و نزول آیه ولایت را [[۲۴ ذی‌الحجه]] دانسته است.<ref>شیخ مفید، مسار الشیعه، ۱۴۱۴ق، ص۴۱.</ref><br>