کشف الغمة فی معرفة الائمة (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

این کتاب درباره زندگانی [[پیامبر(ص)]]، [[فاطمه زهرا]](س) و [[امامان شیعه|ائمه اثنی‌عشر]](ع) و مناقب و معجزات آنان نوشته شده است. مصنف همچنین اشارهای هم به [[خدیجه کبری|حضرت خدیجه]](س) دارد.

*جزءِ دوم هم دربرگیرنده زندگانی حضرت فاطمه، [[حضرت خدیجه]] و امامان  است و تاریخ اتمام آن [[رمضان]] ۶۸۷ ذکر شده است.<ref>اربلی، کشف الغمه، ۱۴۰۵ق، ج۳، ص۳۴۳</ref> وی در مقدمه کتاب<ref>اربلی، کشف الغمه، ۱۴۰۵ق، ج۱، ص۳</ref> صراحتاً [[شیعه|تشیع]] خود را اعلام داشته و [[اهل بیت]] را ثانی [[ثقلین]] دانسته، دوستی و دشمنی با آنان را دوستی و دشمنی با خدا عنوان کرده است. او چند مناظره با دانشمندان [[اهل سنت]] داشته<ref>اربلی، کشف الغمه، ۱۴۰۵ق، ج۱، ص۸۵، ۳۴۰</ref> و تعبیراتی همچون اصحابنا الشیعه<ref>اربلی، کشف الغمه، ۱۴۰۵ق، ج۲، ص۸۶</ref> و انّا معاشر الشیعه<ref>اربلی، کشف الغمه، ۱۴۰۵ق، ج۲، ص۵۲</ref> دارد.  

اربلی در پایان هر باب کتاب کشف الغمه قصیده‌ای نیز در مدح یا مرثیه اهل بیت سروده است. این کتاب از منابع [[وسائل الشیعه]] و [[بحارالانوار]] بهره برده است.<ref> بهاءالدین اربلی، ترجمه فارسی، ج۱، مقدمه شعرانی، ص۱۶</ref>