پرش به محتوا

توحید ذاتی: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۰۰۸ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۵ فوریهٔ ۲۰۱۹
جز
نوشتن نشاسه
imported>Hasaninasab
جز (اصلاح درجه بندی)
جز (نوشتن نشاسه)
خط ۲: خط ۲:
{{الگو:کتاب‌شناسی ناقص}}
{{الگو:کتاب‌شناسی ناقص}}
{{اعتقادات شیعه}}
{{اعتقادات شیعه}}
'''توحید ذاتی'''، یگانگی [[خدا]] و شریک‌نداشتن او. توحید ذاتی از دیدگاه [[کلام اسلامی|متکلمان]] به این معنا است که خداوند مانندی ندارد و دومی برای او موجود نیست. تفسیرهای دیگری هم از توحید ذاتی مطرح شده است؛ ازجمله اینکه ذات خداوند مرکب نیست؛ یعنی جزء ندارد.
برای اثبات توحید ذاتی خدا دلایلی مطرح شده است. از آن میان گفته‌اند موجودی که از بالاترین مرتبه وجود برخوردار است، امکان ندارد که متعدد باشد؛ زیرا دراین صورت لازم می‌آید که موجود دوم، کمالاتی داشته باشد که خدا ندارد؛ حال‌آنکه خدا به‌جهت آنکه کامل‌ترین موجود است، امکان ندارد از کمالی بی‌بهره باشد.
== معانی توحید ==
== معانی توحید ==
{{اصلی|توحید}}
{{اصلی|توحید}}
خط ۲۸: خط ۳۵:
# وجود دارای مرتبه‌ای است که کامل‌تر از آن امکان ندارد، یعنی دارای کمال بی‌نهایت است؛
# وجود دارای مرتبه‌ای است که کامل‌تر از آن امکان ندارد، یعنی دارای کمال بی‌نهایت است؛
# چنین موجودی قابل تعدّد نیست، و به اصطلاح، دارای «وحدت حقۀ حقیقیه» است؛
# چنین موجودی قابل تعدّد نیست، و به اصطلاح، دارای «وحدت حقۀ حقیقیه» است؛
# نتیجه آن که وجود خدای متعال، قابل تعدد میست.
# نتیجه آن که وجود خدای متعال، تعدد‌پذیر نیست.


مقدمه اول این برهان، در واقع همان نتیجۀ برهان صدیقین است. زیرا از برهان مزبور این نتیجه به دست می‌آید که سلسلۀ مراتب وجود باید منتهی به مرتبه‌ای شود که عالی‌ترین و کامل‌ترین است و هیچ ضعف و نقصی در آن راه ندارد، یعنی دارای کمال نامتناهی است.
مقدمه اول این برهان، در واقع همان نتیجۀ برهان صدیقین است. زیرا از برهان مزبور این نتیجه به دست می‌آید که سلسلۀ مراتب وجود باید منتهی به مرتبه‌ای شود که عالی‌ترین و کامل‌ترین است و هیچ ضعف و نقصی در آن راه ندارد، یعنی دارای کمال نامتناهی است.
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۰۹۵

ویرایش