رسالة الحقوق: تفاوت میان نسخه‌ها

'''رِسالَةُ الحُقوق''' [[حدیث]]ی از [[امام سجاد علیه‌السلام|امام سجاد(ع)]] درباره پنجاه حق که بر عهده انسان است؛ همچون حق [[خدا]]، پیشوایان، اعضای بدن، خویشاوندان و اعمالی مانند [[نماز]]، [[روزه]]، [[حج]]، [[قربانی]] و [[صدقه]]. قدیمی‌ترین منابع این حدیث، [[تحف العقول (کتاب)|تُحَف‌ُ العقول]]، تألیف [[ابن شعبه حرانی|ابن‌شُعبه حَرّانی]] (درگذشت ۳۸۱ق) و سه کتاب [[شیخ صدوق]] (درگذشت ۳۸۱ق)، [[من لایحضره الفقیه (کتاب)|مَن لا یَحضُرُهُ الفَقیه]] (از [[کتب اربعه|کتب اربعه امامیه]]) [[الخصال (کتاب)|الخصال]] و [[الامالی (شیخ صدوق)|اَلاَمالی]] است.

حدیث‌پژوهان این حدیث را به‌جهت اعتبار راویان و منابع حدیثی‌اش معتبر می‌دانند. این رساله به زبان‌های متعددی همچون انگلیسی، فرانسوی، اردو و هندی ترجمه شده و شرح‌های بسیاری نیز بر آن نوشته‌ شده است.

رسالة الحقوق، [[حدیث]]ی است از [[امام سجاد علیه‌السلام|امام سجاد(ع)]] که در آن حقوقی که برعهده انسان است، همچون حق خدا، حق پیشوایان، حق خویشاوندان و حق اعضای بدن بیان شده است.<ref>نگاه کنید به ابن‌شعبه حرانی، تحف‌العقول، ۱۳۶۳ش، ص۵۵-۲۷۲؛ صدوق، الخصال، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۵۶۴-۵۷۰؛ صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۶۱۸-۶۲۵؛ صدوق، الامالی، ۱۳۷۶ش، ص۳۶۸-۳۷۵.</ref>

طبق نقل [[شیخ صدوق]] در [[الخصال (کتاب)|الخصال]]، امام سجاد(ع) این حدیث را به صورت نامه برای یکی از [[فهرست اصحاب امام سجاد(ع)|اصحابش]] نوشته است.<ref>صدوق، الخصال، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۵۶۴.</ref>