آوه (شهر): تفاوت میان نسخه‌ها

# مناقب خوانی: از جمله مراسم شیعی که در مراکز شیعیان  حضوری قوی داشته است.<ref>النقض، ص77.</ref>

# مراسم عاشورا:  مراسم [[عاشورا]] که مختص شیعیان بوده در این شهر برگزار می‌شده است.<ref>النقض، صص 199-200.</ref>

# عید [[غدیر]]: مراسم عید غدیر نیز از سنت‌های بسیار قدیمی مردم آوه بوده است که در دیگر جاها کمتر دیده می‌شده است.<ref>النقض، ص199-200.</ref>

# [[نماز جمعه]]: اگر چه نماز جمعه از شعائر اسلام است و مختص شیعه نیست ولی برگزاری نماز جمعه در این شهر نشان از نماز جمعه مختص شیعیان دارد.<ref>النقض، ص199-200 و ص395.</ref>

# شعار به رنگ سفید: شیعیان آوه برای خود پرچم سفیدی ترتیب داده بودند که یادآور پرچم سفید[[امام علی]] (ع) بود. آنان، در انگشت دست راست انگشتری می‌کردند که سنت بود و به این ترتیب خود را از سایر گروهها متمایز می‌کردند، شیعیان این منطقه پس از يک دوران طولانی اختفا و اختناق، زمینه مساعدی برای تبلیغ و گسترش افکار و آرمان‌های اعتقادی و اجتماعی خود، یافته بودند.

# [[فاضل آبی]]، شیخ عزالدین ابومحمدحسن بن ابوطالب از فقهای برجسته شیعه در قرن هفتم.<ref>اعیان الشیعه، ج2، ص85؛ الذریعه، ج18، ص35؛ طبقات اعلام الشیعه، قرن سابع، ص38.</ref>

# [[جریربن عبدالحمیدآبی]] [[محدث]] نامدار قرن دوم.<ref>طبقات کبری، ج7، ص381؛ تاریخ بغداد، ج7، ص253.</ref>

# [[رضی الدین آبی|امام رضی الدین محمدآبی]] علوی از علما، فقها و محدثین و مشایخ اجازات و شیوخ روایات در قرن هفتم بوده است، وی را دوست [[سید بن طاووس]] دانسته‌اند<ref>آوه دومین کانون تشیع در جهان، ص153.</ref> نسب ایشان به [[امام سجاد|امام زین العابدین]] می‌رسد.<ref>ریاض العلما، ج5، ص157؛ ریحانه الادب، ج1، ص65؛ اعیان الشیعه، ج9، ص405.</ref>

# [[حمد بن حسین آبی]] از فقها و محدیثین قرن چهارم، وی را از اساتید [[شیخ صدوق]] دانسته‌اند.<ref>اعیان الشیعه، ج2، ص567.</ref>

# علامه [[تاج الدین آوی]]، از علما و فقهای مشهور شیعه در قرن هفتم و هشتم، وزیر [[الجایتو]]، همان که در شیعه شدن الجایتو نقش ممهمی داشت.<ref>دایره المعارف تشیع، ج1، ص6؛  فصول الفخریه، ص188.</ref>

# [[ابوعبدالله محمد بن محمودآوی]]، از علمای شیعی.<ref> مرآت البلدان، ج ص11.</ref>

# [[علاءالدین آوی]] از علمای شیعی معاصر [[ابن بطوطه]].<ref>سفرنامه ابن بطوطه، ج2، ص214و215.</ref>

# [[ابوطالب مناقبی]]، از فقهای نامدارآوه.<ref>النقض، صص109-110.</ref>

# [[ابومحمدافطسی]] آوی فقیه و نقیب سادات، در عصر ایلخانان، از شاگردان [[خواجه نصیر طوسی]].<ref>دین و دولت در ایران عهد مغول، ج2، ص121.</ref>

# [[حسن بن محمد افطسی ]]از علمای شیعه [[قرن هشتم]] .<ref>طبقات الشیعه، قرن ثامن، ص49-.50</ref>

# طاهر بن موسی آوی علمای شیعه در [[قرن پنجم]]، استاد [[علامه کراچکی]].<ref>طبقات اعلام الشیعه،  قرن خامس، ص96.</ref>

# داعی بن زید حسینی، از فقهای مشهور سادات در قرن پنجم، از شاگردان [[سید مرتضی]] و [[شیخ طوسی]].<ref>طبقات الاعلام الشیعه، قرن خامس، ص75.</ref>

# رضی الدین محمد افطسی، از فقهای جلیل القدر [[قرن ششم]].<ref>طبقات الشیعه، قرن سادس، ص264.</ref>

# رضی الدین مرعشی، از فقهای صالح و پرهیزکار.<ref> ریاض العلماء، ج3، ص144.</ref>

# محمد بن حسین دیناری ادیب ،فقیه ، اصولی  در قرن ششم، صاحب کتاب  ندبه الوالد علی المولود.<ref>طبقات الشیعه، قرن سادس، ص260.</ref>

# محمد بن هلال آوی از علمای شیعی در قرن هشتم هجری از شاگردان [[فخرالمحققین]].<ref> طبقات الشیعه، قرن ثامن، ص208.</ref>

# ابن یوسف آوی، از علمای مشهور به کرامت در [[قرن هفتم]]، چندین کتاب در علوم و معارف شیعی به نام وی منسوب است.<ref> طبقات الشیعه، قرن هفتم، ص37.</ref>

# سید ابوالفضل حسینی آوی، متکلم و حاکم وفقیه نامدار.<ref>النقض، ص211.</ref>

# تقی الدین اوحدی از علمای شیعی در [[قرن یازدهم]].<ref>طبقات الشیعه، قرن حادی عشر، ص50.</ref>

# شیخ نظام الدین احمد بن محد بن عدالغنی فقیه آوی از دانشوران بنام شیعه.<ref>ریاض العلما، ص184.</ref>

# [[قاضی تاج الدین]] آوی از فقهای مشهور در قرن ششم.<ref>طبقات الشیعه، قرن سادس، ص188، ریاض العلماء ج4، ص98.</ref>

# [[مولاناعضدالدین آوی]] از علمای شیعی در زمان ایلخانان، یکی از همراهان [[علامه حلی]]. <ref>ذیل جامع التواریخ رشیدی، ص104.</ref>

# [[خواجه رشید الدین آوی]] از علما و فقهای مشهور شیعی قرن هشتم، شاگرد [[علامه حلی]]، علامه حلی وی را ستوده است.<ref>ریاض الدین، ج4، ص204-205.</ref>

# ابوعبدالله آوی از فقهای شیعی قرن هفتم  که [[علامه حلی]] وی را ستوده است.<ref>طبقات الشیعه، قرن السابع، ص26.</ref>

# [[نظام الدین حسین آوی]]، از علمای بزرگ شیعه در قرن هشتم که نقیب الاشراف نجف (بالاترین مقام مذهبی شیعیان عراق) بوده است.<ref>سفرنامه ابن بطوطه، ج1، ص221-222</ref>

# [[کمال الدین حسینی آوی]]، فقیه قرن هشتم از بحار وی را رضی نامیده‌اند ولی در روضات لقب مرتضی را از آن وی دانسته‌اند.<ref>طبقات الشیعه، قرن ثامن، ص80.</ref>

# شیخ بن بلکو آوی از فقها و علمای و مجتهدان معروف شیعه در قرن هشتم وی از شاگردان [[علامه حلی]] بوده و علامه وی را ستوده است.<ref>طبقات الشیعه، قرن ثامن، ص5.</ref>

# [[صدرالدین محمد آوی]] از علمای شیعه در قرن هشتم.<ref>طبقات الشیعه، قرن هشتم، ص203.</ref>

# [[سید فخر الدین بابا]] از اجله فقها در قرن ششم.<ref>ریاض العلماء، ص130.</ref>

# [[شیخ موفق الدین حسن]]، خواجه آبی از علمای قرن ششم.<ref>ری باستان، ص298.</ref>

# [[منصور بن حسین آبی|ابوسعد آبی]] فقیه، شاعر، تاریخ نگار و دولتمرد امامی مذهب در قرن پنجم.<ref>ریاض العلماء، ج5، ص219.</ref> وی شاگر [[شیخ صدوق]] بوده است.<ref>آوه دومین کانون تشیع در ایران، ص146.</ref>

# [[صاعد بریدی آوی]]، فاضل و ادیب مشهور شیعی و از معاصران شیخ منتجب الدین بوده است.<ref>اعیان الشیعه، ج7، ص368.</ref>

# ابوالحسین علی ادیب و شاعر شیعی آوی.<ref>ستارگان فروزان، صص176-179.</ref>

# علی نقی آوی از هنرمندان و خوشنویسان.<ref>سیری کوتاه در تاریخ تفرش وآشتیان، ص312.</ref>

# شمس الدین محمد آوی از نزدیکان سلطان علی موید پادشاه خراسان که [[شهید اول]]، [[اللمعة الدمشقیة]] را به درخواست وی نوشت.<ref>طبقات الشعیه قرن ثامن، ص175.</ref>

# نصیر الدین سعد الملک آوری از وزرای [[سلجوقیان]].<ref>النقض، ج2، ص159.</ref>

# ابوصلت آبی که نامه‌ای به [[امام زمان]] (ع) نوشت و حضرت جواب دادند.<ref>رجال کشی، ص466.</ref>

# خواجه سعد الدین محمد آوی، از وزرایی که [[علامه حلی]] [[رساله سعدیه]] خود را برای وی تصنیف کرد.<ref>گنچینه آثار قم، ج1، ص365.</ref>

# ابوالهیجاء آوی امرای عصر [[ایلخانان]]. <ref>النقض ، ص222.</ref>

# دهخدا عبدالصمد بزرگ، از دولتمردان بزرگ شیعی.<ref>النقض، ص220.</ref>

# ابوعبید یوسفی آوی از دولتمردان بزرگ شیعی، که مسجد جامع بزرگ آوه به دست وی ساخته شده بود.<ref>النقض، ص220.</ref>

# مجدالدین صاعد آوی، فقیه از امرای ال بویه.<ref>منتجب الدین، ص100.</ref>

# ابومنصور آوی از وزرای مجدالدوله دیلمی.<ref>دایره المعارف تشیع، ج1، ص6.</ref>

{{ستون-شروع|3}}