آوه (شهر): تفاوت میان نسخه‌ها

[[حمدالله مستوفی]] می‌گوید: مردم‌ آنجا سفيد چهره‌ و [[دوازده امامی|شيعه اثنا عشري‌]]‌اند و در آن‌ مذهب‌ به‌ غايت‌ متعصب‌اند، و با هم‌ اتفاق‌ نيكو دارند.<ref> نزهه القلوب، ص60.</ref> تعصب آنان در تشیع زبانزد خاص و عام بوده است.<ref>دانشنامه ایران واسلام،ج1، ص257.</ref>

شاید در قرون اولیه اسلامی کمترین شهری را پیدا می‌کنیم که نسبت به [[تعظیم شعائر]] شیعی اقدام کرده باشند، ولی آوه از دیرباز به این مطلب همت می‌گماشته‌اند، بعضی از این مراسم عبارتند از:

آوه به دلیل امن بودن برای شیعیان به مهد پرورش علما، فقها و شخصیت‌های بزرگ شیعی تبدیل شده بود. که به بعضی از آنها اشاره می‌شود.

{{ستون-شروع}}

1.[[فاضل آبی]]، شیخ عزالدین ابومحمدحسن بن ابوطالب از فقهای برجسته شیعه در قرن هفتم.<ref>اعیان الشیعه، ج2، ص85؛ الذریعه، ج18، ص35؛ طبقات اعلام الشیعه، قرن سابع، ص38.</ref>

{{پایان}}

1.[[منصور بن حسین آبی|ابوسعد آبی]] فقیه، شاعر، تاریخ نگار و دولتمرد امامی مذهب در قرن پنجم.<ref>ریاض العلماء، ج5، ص219.</ref> وی شاگر [[شیخ صدوق]] بوده است.<ref>آوه دومین کانون تشیع در ایران، ص146.</ref>

5.علی نقی آوی از هنرمندان و خوشنویسان.<ref>سیری کوتاه در تاریخ تفرش وآشتیان، ص312.</ref>

1.شمس الدین محمد آوی از نزدیکان سلطان علی موید پادشاه خراسان که [[شهید اول]]، [[اللمعة الدمشقیة]] را به درخواست وی نوشت.<ref>طبقات الشعیه قرن ثامن، ص175.</ref>