غیبت: تفاوت میان نسخه‌ها

'''غیبت''' به معنای بدگویی پشت سر دیگران، از [[گناهان کبیره]]‌ای که دین [[اسلام]] به‌شدت از آن نهی کرده است. [[قرآن]] این [[گناه]] را همچون خوردن گوشت انسان مرده توصیف کرده و در [[روایات]] گناه آن شدیدتر از [[زنا]] معرفی شده است. علاوه بر ارتکاب غیبت، گوش دادن به غیبت نیز [[حرام]] است. این گناه پایمال کردن [[حق الناس]] به شمار می‌آید؛ از این رو، بنابر برخی روایات، [[توبه]] از آن مشروط به گذشت کردن غیبت‌شونده است. در روایات، برای غیبت آثار و عذاب‌هایی ذکر شده است؛ مانند این که پاداش اعمال صالح غیبت‌کننده به غیبت‌شونده منتقل می‌شود و گناهانِ غیبت‌شونده به غیبت‌کننده.

در اصطلاح علم اخلاق، غیبت آن است که در غیاب برادر دینی، به بیان آن چه نقلش مایه ناخشنودی او می‌شود بپردازند،<ref> فیض کاشانی، ملا محسن؛ المحجة البیضاء، ج۵، ص۲۵۵. </ref> خواه آن نقص در بدن او باشد یا در نسب یا در صفات و افعال و اقوال او یا در چیزی که متعلق به او باشد مثل خانه، لباس و...<ref> نراقی، ملا احمد؛ معراج السعاده، ص۴۴۴. </ref>

اگر پشت سر دیگری مطلب دروغی بیان شود، گناهی مضاعف بوده که [[تهمت]] نام دارد: ترکیبی از [[دروغ]] و غیبت. بیان خوبی و کمال دیگران غیبت نیست و این جمله که این حرف را در حضور خود او هم خواهم گفت ماهیت غیبت را تغییر نمی‌دهد.