کاربر ناشناس
مرو: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Fouladi جزبدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Fouladi جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
یعقوبی می نویسد: و از [[سرخس]] بر جادۀ اعظم تا مرو شش منزل راه است كه اول آنها «اشتر مغاك» است و سپس «تلستانه» و سپس «دندانقان» و سپس «كنوكرد» املاك خاندان [[على بن هشام بن فرّ خسرو]]، و اين منازل در ميان دشت و بيابان واقع است و هر منزلى از آنها داراى دژى است كه اهل آن منزل از تعرض تركان در آن متحصن مى‌شوند، چه بسا كه تركان بر بعضى از اين منازل شبيخون زنند. و سپس مرو كه مهمترين استانهاى خراسان است و [[حاتم بن نعمان باهلى]] از طرف [[عبد اللّه بن عامر]] در خلافت [[عثمان]] آن را فتح كرد و گفته مى‌شود كه [[احنف بن قيس]] در فتح آن كه در سال 31 روى داد حضور داشت و مردم مرو اشرافى از دهقانان عجم‌اند و نيز قومى از عرب از (قبائل) [[ازد]] و [[تميم]] و [[جزانيان]] در آن سكونت دارند و واليان خراسان در اينجا منزل مى‌كردند و نخستين كسى كه در آن فرود آمد [[مأمون]] بود و سپس كسانى كه بعدها حكومت خراسان يافتند، تا آنكه [[عبداللّه بن طاهر]] در [[نيشابور]] منزل گزيد. | یعقوبی می نویسد: و از [[سرخس]] بر جادۀ اعظم تا مرو شش منزل راه است كه اول آنها «اشتر مغاك» است و سپس «تلستانه» و سپس «دندانقان» و سپس «كنوكرد» املاك خاندان [[على بن هشام بن فرّ خسرو]]، و اين منازل در ميان دشت و بيابان واقع است و هر منزلى از آنها داراى دژى است كه اهل آن منزل از تعرض تركان در آن متحصن مى‌شوند، چه بسا كه تركان بر بعضى از اين منازل شبيخون زنند. و سپس مرو كه مهمترين استانهاى خراسان است و [[حاتم بن نعمان باهلى]] از طرف [[عبد اللّه بن عامر]] در خلافت [[عثمان]] آن را فتح كرد و گفته مى‌شود كه [[احنف بن قيس]] در فتح آن كه در سال 31 روى داد حضور داشت و مردم مرو اشرافى از دهقانان عجم‌اند و نيز قومى از عرب از (قبائل) [[ازد]] و [[تميم]] و [[جزانيان]] در آن سكونت دارند و واليان خراسان در اينجا منزل مى‌كردند و نخستين كسى كه در آن فرود آمد [[مأمون]] بود و سپس كسانى كه بعدها حكومت خراسان يافتند، تا آنكه [[عبداللّه بن طاهر]] در [[نيشابور]] منزل گزيد. | ||
آب آشاميدنى اهالى مرو از چشمه‌هايى است كه جريان دارد و از رودخانه‌هايى، و [[خراج]] آن داخل در خراج [[خراسان]] است.<ref>یعقوبی، 1356، ص 55.</ref> | آب آشاميدنى اهالى مرو از چشمه‌هايى است كه جريان دارد و از رودخانه‌هايى، و [[خراج]] آن داخل در خراج [[خراسان]] است.<ref>یعقوبی، 1356، ص 55.</ref> | ||
شهر مرو به واسطه نزدیکی به [[خوارزم]] و [[ماوراء النهر]] از یک طرف و اتصال آن به [[سرخس]] و [[نیشابور]] از طرف دیگر از نظر نظامی و تجاری مومقعیتی خاص داشته است به همین جهت در زمان [[ساسانیان]] و در دوره تسلط اعراب تا زمان [[مأمون]] همیشه این شهر دارالملک خراسان بوده است. [[طاهریان]] مرکز خراسان را به نیشابور انتقال دادند. [[سامانیان|سامانیها]] دارالملک را به [[بلخ]] و [[بخارا]] منتقل کردند ولی در موقع فرمانروائی [[سلجوقیان|سلجوقیها]] شهر مرو که در مجاورت یورت آنها بوده مرکز امپراطوری بزرگ سلجوقیها گردید پس از آن سلاطین تیموری شهر [[هرات]] را پایگاه فرمانروائی خود ساختند.<ref>دهخدا، ج13، 1377، ص 20712؛ مدخل مرو.</ref> | |||
دولت [[ایران]] در دوره [[ناصرالدین شاه]] با تسلیم شدن به قرارداد آخال ، که در 22 محرّم 1299/ 12 دسامبر 1881 منعقد شد، عملاً الحاق بخشهایی از خاک ایران را به [[روسیه]] پذیرفت.<ref>سارلی ، ج 1، ص 312؛ گلی ، ص 161ـ162؛ به نقل [http://www.encyclopaediaislamica.com/madkhal2.php?sid=3477]</ref> در 1300/ 1883، روسها جلگة تجن در شمال خراسان را تصاحب کردند و در اوایل 1301/ 1884 مرو و سپس [[سرخس]] را به متصرفات خود افزودند.<ref>[http://www.encyclopaediaislamica.com/madkhal2.php?sid=3477]</ref> | دولت [[ایران]] در دوره [[ناصرالدین شاه]] با تسلیم شدن به قرارداد آخال ، که در 22 محرّم 1299/ 12 دسامبر 1881 منعقد شد، عملاً الحاق بخشهایی از خاک ایران را به [[روسیه]] پذیرفت.<ref>سارلی ، ج 1، ص 312؛ گلی ، ص 161ـ162؛ به نقل [http://www.encyclopaediaislamica.com/madkhal2.php?sid=3477]</ref> در 1300/ 1883، روسها جلگة تجن در شمال خراسان را تصاحب کردند و در اوایل 1301/ 1884 مرو و سپس [[سرخس]] را به متصرفات خود افزودند.<ref>[http://www.encyclopaediaislamica.com/madkhal2.php?sid=3477]</ref> | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۵: | ||
*دانشنامه جهان اسلام[http://www.encyclopaediaislamica.com/] | *دانشنامه جهان اسلام[http://www.encyclopaediaislamica.com/] | ||
*دهخدا، علی اکبر، لغتنامه دهخدا، ج 7، تهران: دانشگاه تهران، 1377. | *دهخدا، علی اکبر، لغتنامه دهخدا، ج 7، تهران: دانشگاه تهران، 1377. | ||
*دهخدا، علی اکبر، لغتنامه دهخدا، ج 13، تهران: دانشگاه تهران، 1377. | |||
*اليعقوبي، احمد بن اسحاق، البلدان، مترجم:آیتی، محمد ابراهیم، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ١٣۵۶. | *اليعقوبي، احمد بن اسحاق، البلدان، مترجم:آیتی، محمد ابراهیم، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ١٣۵۶. | ||