Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۳٬۹۳۰
ویرایش
جز (←جنگ و سرنوشت آن) |
|||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
مسلمانان قلعهها و خانههای بنیقریظه را محاصره کردند. مدت محاصره بین ۱۵ تا ۲۵ روز گزارش شده است. بنیقریظه خود پیشنهاد دادند که با همان شرایط [[غزوه بنی نضیر|بنی نضیر]] تسلیم شوند. بنی نضیر از اموال و دارایی خود چشم پوشیده و [[مدینه]] را ترک کرده بودند. ولی [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول خدا(ص)]] جز این که به حکم او گردن نهند، هر پیشنهادی را رد کرد.<ref> واقدی، المعازی، ج۲، ص۵۰۱.</ref> | مسلمانان قلعهها و خانههای بنیقریظه را محاصره کردند. مدت محاصره بین ۱۵ تا ۲۵ روز گزارش شده است. بنیقریظه خود پیشنهاد دادند که با همان شرایط [[غزوه بنی نضیر|بنی نضیر]] تسلیم شوند. بنی نضیر از اموال و دارایی خود چشم پوشیده و [[مدینه]] را ترک کرده بودند. ولی [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول خدا(ص)]] جز این که به حکم او گردن نهند، هر پیشنهادی را رد کرد.<ref> واقدی، المعازی، ج۲، ص۵۰۱.</ref> | ||
به پیشنهاد خود بنیقریظه، رسول اکرم(ص) حکمیت را به [[سعد بن معاذ]]، رئیس قبیله [[بنی عبد اشهل]] از اشراف [[اوس و خزرج|اوس]] که قبل از اسلام متحد آنها بود، واگذار نمود.<ref>عاملی، سید جعفرمرتضی، الصحیح من سیره النبی الاعظم، ج۱۲، ص۹۰</ref> سعد با استناد به احکام [[تورات]] و پیمانی که بنیقریظه قبل از جنگ با پیامبر(ص) بسته بودند، حکم کرد که هر کسی علیه پیامبر(ص) تجمع کرده کشته شود<ref>عاملی، سید جعفرمرتضی، الصحیح من سیره النبی الاعظم، ج۱۲، ص۸۸</ref> و زنان و کودکان اسیر شوند. رسول اکرم این حکم را مطابق خواست پروردگار دانست. آیات ۵۶ تا ۵۸ سوره [[انفال]] و ۲۶ و ۲۷ [[سوره احزاب]] راجع به جنگ بنیقریظه است.<ref>طبری، تاریخ الرسل و الملوک، سلسلة اول، ص۱۴۹۳؛ ابن هشام، السیرة النبویة، ج۳، ص۲۶۵-۲۶۶؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۷۵. </ref> | به پیشنهاد خود بنیقریظه، رسول اکرم(ص) حکمیت را به [[سعد بن معاذ]]، رئیس قبیله [[بنی عبد اشهل]] از اشراف [[اوس و خزرج|اوس]] که قبل از اسلام متحد آنها بود، واگذار نمود.<ref>عاملی، سید جعفرمرتضی، الصحیح من سیره النبی الاعظم، ج۱۲، ص۹۰</ref> سعد با استناد به احکام [[تورات]] و پیمانی که بنیقریظه قبل از جنگ با پیامبر(ص) بسته بودند، حکم کرد که هر کسی علیه پیامبر(ص) تجمع کرده کشته شود<ref>عاملی، سید جعفرمرتضی، الصحیح من سیره النبی الاعظم، ج۱۲، ص۸۸</ref> و زنان و کودکان [[اسیر]] شوند. رسول اکرم این حکم را مطابق خواست پروردگار دانست. آیات ۵۶ تا ۵۸ سوره [[انفال]] و ۲۶ و ۲۷ [[سوره احزاب]] راجع به جنگ بنیقریظه است.<ref>طبری، تاریخ الرسل و الملوک، سلسلة اول، ص۱۴۹۳؛ ابن هشام، السیرة النبویة، ج۳، ص۲۶۵-۲۶۶؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۷۵. </ref> | ||
اظهار نظر در مورد کشتهها متفاوت است، بعضی گفتهاند: مردان بنیقریظه و پسران بالغشان، که تعداد آنان بین ۶۰۰ تا ۸۰۰ نفر گزارش شده است، کشته شدند. یک زن قریظی نیز، که یک [[اسلام|مسلمان]] را کشته بود، به قتل رسید. یکی از مردان قبیله به نام رفاعة بن سِموال به وساطت سَلمی دختر قیس، از خالههای [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول خدا(ص)]] بخشیده شد.<ref>طبری، تاریخ الرسل و الملوک، سلسلة اول، ص۱۴۹۷، ۱۵۰۰؛ ابن هشام، السیرة النبویة، ج۳، ص۲۶۳-۲۶۴.</ref> ولی گزارشها بیان میکنند که فقط مردان جنگجوی قبیله که علیه [[پیامبر(ص)]] اقداماتی انجام داده بودند کشته شدند.<ref>عاملی، سید جعفرمرتضی، الصحیح من سیره النبی الاعظم، ج۱۲ص ۸۸</ref> | اظهار نظر در مورد کشتهها متفاوت است، بعضی گفتهاند: مردان بنیقریظه و پسران بالغشان، که تعداد آنان بین ۶۰۰ تا ۸۰۰ نفر گزارش شده است، کشته شدند. یک زن قریظی نیز، که یک [[اسلام|مسلمان]] را کشته بود، به قتل رسید. یکی از مردان قبیله به نام رفاعة بن سِموال به وساطت سَلمی دختر قیس، از خالههای [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول خدا(ص)]] بخشیده شد.<ref>طبری، تاریخ الرسل و الملوک، سلسلة اول، ص۱۴۹۷، ۱۵۰۰؛ ابن هشام، السیرة النبویة، ج۳، ص۲۶۳-۲۶۴.</ref> ولی گزارشها بیان میکنند که فقط مردان جنگجوی قبیله که علیه [[پیامبر(ص)]] اقداماتی انجام داده بودند کشته شدند.<ref>عاملی، سید جعفرمرتضی، الصحیح من سیره النبی الاعظم، ج۱۲ص ۸۸</ref> |