سید عبدالله شبر: تفاوت میان نسخه‌ها

شش فرزند به نام‌های حسین، حسن (م ۱۲۴۶ق)، محمد (م ۱۲۵۲ق)، جعفر، موسی (م ۱۲۴۶ق) و محمدجواد (م ۱۲۴۶ق) از سید عبدالله بر جای مانده است.

سید در سن ۵۴ سالگی، شب [[پنج‌شنبه]] [[رجب]] سال ۱۲۴۲ق در [[کاظمین]] وفات یافت و سید حسن فرزندش بر جنازه‌ پدر نماز گزارد. پیکرش را در [[حرم کاظمین]] کنار مزار پدرش [[دفن]] کردند.<ref>امین عاملی، اعیان الشیعه، ۱۴۲۱ق، ج ۲، ص۸۲.</ref> سید محمد معصوم می‌نویسد: هنگامی که خبر رحلت سید به گوش اهالی کاظمین و [[بغداد]] رسید، همچون موج، گریان و نالان به سوی خانه ایشان سرازیر شدند... تمام شهرهای عراق و [[ایران]] در عزا و ماتم فرو رفت و [[صاحب جواهر]] در [[نجف]] برای او مجلس ترحیم گرفت.<ref>[http://www.ensani.ir/storage/Files/20101113160707-24.pdf میرزا علیزاده، آشنایی با تفسیر شبر، ۱۳۷۵ش.]</ref>

== صفات اخلاقی و کرامات ==