پرش به محتوا

سید عبدالله شبر: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۷: خط ۳۷:


شش فرزند به نام‌های حسین، حسن (م ۱۲۴۶ق)، محمد (م ۱۲۵۲ق)، جعفر، موسی (م ۱۲۴۶ق) و محمدجواد (م ۱۲۴۶ق) از سید عبدالله بر جای مانده است.
شش فرزند به نام‌های حسین، حسن (م ۱۲۴۶ق)، محمد (م ۱۲۵۲ق)، جعفر، موسی (م ۱۲۴۶ق) و محمدجواد (م ۱۲۴۶ق) از سید عبدالله بر جای مانده است.
 
=== وفات و مدفن =
سید در سن ۵۴ سالگی، شب [[پنج‌شنبه]] [[رجب]] سال ۱۲۴۲ق در [[کاظمین]] وفات یافت و سید حسن فرزندش بر جنازه‌ پدر نماز گزارد. پیکرش را در [[حرم کاظمین]] کنار مزار پدرش [[دفن]] کردند.<ref>امین عاملی، اعیان الشیعه، ۱۴۲۱ق، ج ۲، ص۸۲.</ref> سید محمد معصوم می‌نویسد: هنگامی که خبر رحلت سید به گوش اهالی کاظمین و [[بغداد]] رسید، همچون موج، گریان و نالان به سوی خانه ایشان سرازیر شدند... تمام شهرهای عراق و [[ایران]] در عزا و ماتم فرو رفت و [[صاحب جواهر]] در [[نجف]] برای او مجلس ترحیم گرفت.<ref>[http://www.ensani.ir/storage/Files/20101113160707-24.pdf میرزا علیزاده، آشنایی با تفسیر شبر، ۱۳۷۵ش.]</ref>
== صفات اخلاقی و کرامات ==
== صفات اخلاقی و کرامات ==
او بسیار عابد، زاهد و باتقوا بود. [[اخلاق]] و اوصاف حمیده و پسندیده‌ای داشت. در انجام عبادات دینی مانند زیارت [[ائمه]]، [[نمازهای نافله|نوافل]]، زیارت برادران دینی و برآوردن حوائج مسلمین بسیار تلاش می‌کرد. پدرش به او سفارش کرد: اگر از اموالی که به تو می‌دهم برای تعلیم و تعلم استفاده نکنی، هر چند یک روز باشد، بر تو [[حلال]] نمی‌کنم. او روزی قلم‌دان خویش را برای تهیه غذا فروخت و دوستانش علت کار را جویا شدند. سید پاسخ داد: امروز کسالتی داشتم که در پی آن از مطالعه مستمر ناتوان بودم، لذا دلیلی نیافتم تا در آن روز به خود اجازه دهم که از اموال پدرم چیزی بخورم.<ref>[http://www.ensani.ir/storage/Files/20110118183355-699.pdf منیره زریو، علامه شبر و روش تفسیری او، ۱۳۸۴ ش.]</ref><ref>امین عاملی، اعیان الشیعه، ج ۸، ص۸۲.</ref>
او بسیار عابد، زاهد و باتقوا بود. [[اخلاق]] و اوصاف حمیده و پسندیده‌ای داشت. در انجام عبادات دینی مانند زیارت [[ائمه]]، [[نمازهای نافله|نوافل]]، زیارت برادران دینی و برآوردن حوائج مسلمین بسیار تلاش می‌کرد. پدرش به او سفارش کرد: اگر از اموالی که به تو می‌دهم برای تعلیم و تعلم استفاده نکنی، هر چند یک روز باشد، بر تو [[حلال]] نمی‌کنم. او روزی قلم‌دان خویش را برای تهیه غذا فروخت و دوستانش علت کار را جویا شدند. سید پاسخ داد: امروز کسالتی داشتم که در پی آن از مطالعه مستمر ناتوان بودم، لذا دلیلی نیافتم تا در آن روز به خود اجازه دهم که از اموال پدرم چیزی بخورم.<ref>[http://www.ensani.ir/storage/Files/20110118183355-699.pdf منیره زریو، علامه شبر و روش تفسیری او، ۱۳۸۴ ش.]</ref><ref>امین عاملی، اعیان الشیعه، ج ۸، ص۸۲.</ref>
خط ۹۷: خط ۹۸:


[[سید محسن امین]] می‌گوید: ''خاندان شبر از خانواده‌های دانشمند و معروف [[عراق]] هستند و سید عبدالله شبر، محدث و نویسنده‌ای پر تالیف است''.<ref>[http://www.ensani.ir/storage/Files/20101113160707-24.pdf میرزا علیزاده، آشنایی با تفسیر شبر، ۱۳۷۵ش.]</ref>
[[سید محسن امین]] می‌گوید: ''خاندان شبر از خانواده‌های دانشمند و معروف [[عراق]] هستند و سید عبدالله شبر، محدث و نویسنده‌ای پر تالیف است''.<ref>[http://www.ensani.ir/storage/Files/20101113160707-24.pdf میرزا علیزاده، آشنایی با تفسیر شبر، ۱۳۷۵ش.]</ref>
== وفات و مدفن ==
سید در سن ۵۴ سالگی، شب [[پنج‌شنبه]] [[رجب]] سال ۱۲۴۲ ه‍.ق در [[کاظمین]] وفات یافت و سید حسن فرزند سید عبدالله بر جنازه‌ پدر نماز گزارد. پیکرش را در [[حرم کاظمین]] کنار مزار پدرش [[دفن]] کردند.<ref>امین عاملی، اعیان الشیعه، ۱۴۲۱ق، ج ۲، ص۸۲.</ref> سید محمد معصوم می‌نویسد: هنگامی که خبر رحلت سید به گوش اهالی کاظمین و [[بغداد]] رسید، همچون موج، گریان و نالان به سوی خانه ایشان سرازیر شدند... تمام شهرهای عراق و [[ایران]] در عزا و ماتم فرو رفت و [[صاحب جواهر]] در [[نجف]] برای او مجلس ترحیم گرفت.<ref>[http://www.ensani.ir/storage/Files/20101113160707-24.pdf میرزا علیزاده، آشنایی با تفسیر شبر، ۱۳۷۵ش.]</ref>
== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس۲}}
{{پانویس۲}}
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۲۱۵

ویرایش