confirmed، templateeditor
۱۲٬۳۱۵
ویرایش
جز (تمیز کاری) |
جز (تمیز کاری) |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
| جنگ = غزوه بنینضیر | | جنگ = غزوه بنینضیر | ||
| قسمتیاز = | | قسمتیاز = | ||
| تصویر = [[پرونده:قلعه های بنی نضیر.jpg|بندانگشتی|250px|بقایایی از قلعه های بنی نضیر در مدینه]] | | تصویر = [[پرونده:قلعه های بنی نضیر.jpg|بندانگشتی|250px|بقایایی از قلعه های [[بنی نضیر]] در [[مدینه]]]] | ||
| زیرنویس = | | زیرنویس = | ||
| زمان = [[ربیعالاول]] سال چهارم هجری | | زمان = [[ربیعالاول]] [[سال چهارم هجری]] | ||
| مکان = [[مدینه]] | | مکان = [[مدینه]] | ||
| مختصات = | | مختصات = | ||
| علت = بنی نضیر از هم پیمانان [[پیامبر(ص)]] به شمار میرفتند که پیمانشکنی کرده و نقشه و توطئه به قتل پیامبر(ص) چیدند. | | علت = [[بنی نضیر]] از هم پیمانان [[پیامبر(ص)]] به شمار میرفتند که پیمانشکنی کرده و نقشه و توطئه به قتل پیامبر(ص) چیدند. | ||
| قلمرو = | | قلمرو = | ||
| نتیجه = این جنگ به پیروزی مسلمین و بیرون راندن بنی نضیر از مدینه انجامید. | | نتیجه = این جنگ به پیروزی مسلمین و بیرون راندن بنی نضیر از مدینه انجامید. | ||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
| خسارات۲ = یهودیان تسلیم شدند و پذیرفتند که تنها با یک بار شتر از اموالشان، بجز اسلحه و نقره و طلا، از مدینه خارج شوند. | | خسارات۲ = یهودیان تسلیم شدند و پذیرفتند که تنها با یک بار شتر از اموالشان، بجز اسلحه و نقره و طلا، از مدینه خارج شوند. | ||
| خسارات۳ = | | خسارات۳ = | ||
| یادداشت = [[سوره حشر]] (آیات ۱ـ۱۷) درباره غزوة بنینضیر و اخراج این قبیله است. | | یادداشت = [[سوره حشر]] (آیات ۱ـ۱۷) درباره غزوة [[بنینضیر]] و اخراج این قبیله است. | ||
}} | }} | ||
'''غزوه بنینضیر'''، نام یکی از غزوات [[پیامبر اکرم]] با یهودیان [[مدینه]] است. این غزوه، دومین جنگ پیامبر(ص) با یهودیان مدینه است که در [[ربیع الاول]] سال چهارم | '''غزوه بنینضیر'''، نام یکی از غزوات [[پیامبر اکرم]] با یهودیان [[مدینه]] است. این غزوه، دومین جنگ پیامبر(ص) با یهودیان مدینه است که در [[ربیع الاول]] [[سال چهارم هجری]] اتفاق افتاد.<ref>واقدی، محمد بن عمر؛ کتاب المغازی، ج۱، ص۳۶۳</ref> بنی نضیر به همراه بنی قینقاع و [[بنی قریظه]]، قبایل یهودی ساکن [[مدینه]] از هم پیمانان [[پیامبر(ص)]] به شمار میرفتند که هر سه پیمان شکن شدند. این جنگ به پیروزی مسلمین و بیرون راندن بنی نضیر از مدینه انجامید. | ||
[[پرونده:غزوة بني النضير1.JPG|بندانگشتی|250px|موقعیت غزوه بنی نضیر]] | [[پرونده:غزوة بني النضير1.JPG|بندانگشتی|250px|موقعیت غزوه بنی نضیر]] | ||
==تاریخچه حضور بنینضیر در مدینه== | ==تاریخچه حضور بنینضیر در مدینه== | ||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
==پیمان شکنی بنینضیر== | ==پیمان شکنی بنینضیر== | ||
نزدیک به ظهور اسلام و پیش از [[جنگ احد | نزدیک به ظهور اسلام و پیش از [[جنگ احد]] قبیله بنی نضیر ظاهراً با [[ابوسفیان]] ارتباط داشتند.<ref>د. اسلام، چاپ دوم، ذیل «نضیر، بنو »</ref> پس از هجرت پیامبر به [[مدینه]]، بنی نضیر در شمار دیگر یهودیان با مسلمانان، پیمان مصالحه بستند و عهد کردند که در صورت حمله دشمنان به [[مدینه]] در کنار مسلمانان به دفاع بپردازند و از تأمین مالی و جانی کفار [[قریش]] و برقراری روابط تجاری با آنان خودداری کنند.<ref>ابن هشام، ج۲، ص۱۴۸ـ۱۵۰</ref> اما از آنجا که بنی نضیر پیمان خود را زیر پا گذاشتند، در ربیع الاول چهارم هجری، غزوه بنی نضیر به وقوع پیوست.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۹۶۸م، ج۲، ص۵۷.</ref> | ||
در این سال، [[عمرو بن امیه]] که از [[سریه بئر معونه|سریه بئر مَعونَه]] باز میگشت دو تن از افراد قبیله بنی عامر را، که از پیامبر امان داشتند، کشت. [[عامر بن طفیل|عامر بن طُفَیل]] از پیامبر [[دیه]] طلب کرد<ref>ابن هشام، ج۳، ص۱۹۹؛ حلبی، ج۲، ص۲۶۳</ref> و پیامبر(ص) برای پرداخت دیه از بنی نضیر که هم پیمان بنی عامر بودند کمک خواست.<ref>طبری، ج۲، ص۵۵۱؛ واقدی، ج۱، ص۳۶۴</ref> بنی نضیر کمک به پیامبر را پذیرفتند، اما در توطئهای برای قتل ایشان، عمرو بن جِحاش را مأمور کردند که آن حضرت را در پای دیوار قلعه با سنگی از پای درآورد.<ref>ابن هشام، ج۳، ص۱۹۹ـ۲۰۰</ref> [[پیامبر اکرم]] از طریق [[وحی]] از نیرنگ آنان آگاه شد و به ایشان ده روز مهلت داد تا با اموال منقول خود، جز اسلحه، از مدینه خارج شوند و سالانه برای برداشت محصول خرما بازگردند.<ref>واقدی، ج۱، ص۳۶۹</ref> | در این سال، [[عمرو بن امیه]] که از [[سریه بئر معونه|سریه بئر مَعونَه]] باز میگشت دو تن از افراد قبیله بنی عامر را، که از پیامبر امان داشتند، کشت. [[عامر بن طفیل|عامر بن طُفَیل]] از پیامبر [[دیه]] طلب کرد<ref>ابن هشام، ج۳، ص۱۹۹؛ حلبی، ج۲، ص۲۶۳</ref> و پیامبر(ص) برای پرداخت دیه از بنی نضیر که هم پیمان بنی عامر بودند کمک خواست.<ref>طبری، ج۲، ص۵۵۱؛ واقدی، ج۱، ص۳۶۴</ref> بنی نضیر کمک به پیامبر را پذیرفتند، اما در توطئهای برای قتل ایشان، عمرو بن جِحاش را مأمور کردند که آن حضرت را در پای دیوار قلعه با سنگی از پای درآورد.<ref>ابن هشام، ج۳، ص۱۹۹ـ۲۰۰</ref> [[پیامبر اکرم]] از طریق [[وحی]] از نیرنگ آنان آگاه شد و به ایشان ده روز مهلت داد تا با اموال منقول خود، جز اسلحه، از مدینه خارج شوند و سالانه برای برداشت محصول خرما بازگردند.<ref>واقدی، ج۱، ص۳۶۹</ref> | ||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
==شروع جنگ== | ==شروع جنگ== | ||
پیامبر، [[ابن اممکتوم|عبداللّه بن ام مَکتوم]] را در مدینه جانشین خود قرار داد و با لشکری به فرماندهی [[علی(ع)]] <ref>واقدی، ج۱، ص۳۷۱؛ ابن هشام، همانجا</ref> پانزده روز{{مدرک}} یا شش شب<ref>ابن هشام، ج۳، ص۲۰۰</ref> بنی نضیر را در محاصره گرفت. در دوره محاصره، عَزْوَک یهودی به پیامبر سوءقصد کرد که به دست علی(ع) کشته شد.<ref>واقدی، ج۱، ص۳۷۱</ref> سپس پیامبر فرمان داد تا درختان خرمای بنی نضیر در بُوَیرَه را قطع کنند.<ref>یاقوت حموی، همانجا؛ ابن کثیر، ج۴، ص۷۷؛ بکری، ج۱، ص۲۸۵</ref> | پیامبر، [[ابن اممکتوم|عبداللّه بن ام مَکتوم]] را در مدینه جانشین خود قرار داد و با لشکری به فرماندهی [[علی(ع)]] <ref>واقدی، ج۱، ص۳۷۱؛ ابن هشام، همانجا</ref> پانزده روز{{مدرک}} یا شش شب<ref>ابن هشام، ج۳، ص۲۰۰</ref> بنی نضیر را در محاصره گرفت. در دوره محاصره، عَزْوَک یهودی به پیامبر سوءقصد کرد که به دست علی(ع) کشته شد.<ref>واقدی، ج۱، ص۳۷۱</ref> سپس پیامبر فرمان داد تا درختان خرمای [[بنی نضیر]] در بُوَیرَه را قطع کنند.<ref>یاقوت حموی، همانجا؛ ابن کثیر، ج۴، ص۷۷؛ بکری، ج۱، ص۲۸۵</ref> | ||
==سرنوشت جنگ== | ==سرنوشت جنگ== | ||
سرانجام یهودیان تسلیم شدند و پذیرفتند که تنها با یک بار شتر از اموالشان، بجز اسلحه و نقره و طلا، از مدینه خارج شوند.<ref>یعقوبی، تاریخ یعقوبی، دار صادر، ج۲، ص۴۹؛ حلبی، ج۲، ۲۶۶؛ واقدی، ج۱، ص۳۷۲</ref> بعضی از آنان از جمله حُیی بن اَخطب که دخترش [[صفیه دختر حیی بن اخطب|صفیه]] پس از فتح [[خیبر]] در سال هفتم هجری به همسری [[پیامبر(ص)]] درآمد و ابی الحقیق (همسر اول صفیه)، به خیبر رفتند و برخی به [[شام]] مهاجرت کردند.<ref>حلبی، ج۲، ص۸۴، ۲۰۷؛ ابن کثیر، ج۴، ص۷۵ـ۷۶، ۱۹۶ـ ۱۹۸؛ ابن اثیر، ج۲، ص۱۲۲</ref> | سرانجام یهودیان تسلیم شدند و پذیرفتند که تنها با یک بار شتر از اموالشان، بجز اسلحه و نقره و طلا، از مدینه خارج شوند.<ref>یعقوبی، تاریخ یعقوبی، دار صادر، ج۲، ص۴۹؛ حلبی، ج۲، ۲۶۶؛ واقدی، ج۱، ص۳۷۲</ref> بعضی از آنان از جمله حُیی بن اَخطب که دخترش [[صفیه دختر حیی بن اخطب|صفیه]] پس از فتح [[خیبر]] در [[سال هفتم هجری قمری]] به همسری [[پیامبر(ص)]] درآمد و ابی الحقیق (همسر اول صفیه)، به خیبر رفتند و برخی به [[شام]] مهاجرت کردند.<ref>حلبی، ج۲، ص۸۴، ۲۰۷؛ ابن کثیر، ج۴، ص۷۵ـ۷۶، ۱۹۶ـ ۱۹۸؛ ابن اثیر، ج۲، ص۱۲۲</ref> | ||
==تقسیم غنائم== | ==تقسیم غنائم== |