پرش به محتوا

مسجد امام (اصفهان): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۱: خط ۳۱:
| پانویس          =
| پانویس          =
}}
}}
'''مسجدِ اِمام‌'''، در [[اصفهان]]، یکی‌ از مهم‌ترین‌ بناهای عصر [[صفویه]] است که‌ پیش‌تر به‌ نام‌های مسجدِ شاه‌، مسجدِ سلطانی‌ جدید و جامع‌ِ عباسی‌ شهرت‌ داشت‌. این بنا از شاهکارهای معماری، کاشی‌کاری و نجاری در قرن یازدهم [[هجری قمری|هجری]] است. مسجد امام، نمایانگر اوج هزار سال مسجدسازی در [[ایران]] به شمار می‌رود. سنت‌های شکل‌دهی، آرمان‌ها، شعایر و مفاهیم دینی، نقشه که از انواع قدیمی‌تر و ساده‌تر به‌آرامی کمال یافته، عناصر بزرگ ساختمانی و تزیینات همه در این مسجد، با عظمت و شکوهی که آن را در شمار بزرگ‌ترین بناهای جهان قرار داده، تحقق و یگانگی یافته است.
'''مسجدِ اِمام‌ اصفهان''' یکی‌ از مهم‌ترین‌ بناهای عصر [[صفویه]] است که‌ پیش‌تر به‌ نام‌های مسجدِ شاه‌، مسجدِ سلطانی‌ جدید و جامع‌ِ عباسی‌ شهرت‌ داشت‌. این بنا از شاهکارهای معماری، کاشی‌کاری و نجاری در [[قرن یازدهم هجری قمری]] محسوب می‌شود. سنت‌های شکل‌دهی، آرمان‌ها، شعایر و مفاهیم دینی، نقشه، عناصر بزرگ ساختمانی و تزیینات، این مسجد را در شمار بزرگ‌ترین بناهای جهان قرار داده است.


این‌ مسجد در ضلع‌ جنوبی‌ میدان امام خمینی ([[میدان‌ نقش‌ جهان‌]]) واقع‌ شده‌ و چنانکه‌ از منابع تاریخی به دست می‌آید، بنای آن‌ در سومین‌ مرحله‌ از اجرای طرح‌ میدان‌ نقش‌جهان‌ به‌ فرمان‌ [[شاه‌ عباس‌]] بزرگ‌ (در سال ۹۹۶- ۱۰۳۸ق‌/ ۱۵۸۸-۱۶۲۹م‌)آغاز گردیده‌، و در دوره شاه‌صفی‌ (در سال ۱۰۳۸-۱۰۵۲ق‌/ ۱۶۲۹-۱۶۴۲م‌) به‌ پایان‌ رسیده‌ است‌.
این‌ [[مسجد]] در ضلع‌ جنوبی‌ [[میدان‌ نقش‌ جهان‌]] واقع‌ شده‌ و چنانکه‌ از منابع تاریخی به دست می‌آید، بنای آن‌ در سومین‌ مرحله‌ از اجرای طرح‌ میدان‌ نقش‌جهان‌ در ۱۵ صفر ۱۰۲۰ق‌/۱۹ آوریل‌ ۱۶۱۱م‌ به‌ فرمان‌ [[شاه‌ عباس‌]] آغاز شد و در دوره شاه‌صفی‌ (در سال ۱۰۳۸-۱۰۵۲ق‌/ ۱۶۲۹-۱۶۴۲م‌) به‌ پایان‌ رسید.
ی
ساختمان‌ مسجد در ۱۵ صفر ۱۰۲۰ق‌/۱۹ آوریل‌ ۱۶۱۱م‌ آغاز گردیده است. به‌ استناد کتیبه کاشی‌ معرق‌ سر در که‌ به‌ خط ثلث‌ [[علیرضا عباسی‌]] است‌، نخستین‌ بخش‌ بنا، یعنی‌ ورودی‌ اصلی‌، در تاریخ‌ ۱۰۲۵ق‌/۱۶۱۶م‌ احداث‌ شد، اما بنابر کتیبه ایوان‌ غربی‌ که‌ به‌ خط محمدرضا امامی‌ است‌، تکمیل‌ بنای‌ داخلی‌ مسجد تا ۱۰۴۰ق‌/۱۶۳۰م‌، ادامه‌ یافت‌ و با نصب‌ ازاره‌های‌ مرمرین‌ آن‌ در حدود سال‌ ۱۰۴۷ق‌/۱۶۳۷م‌، در زمان‌ [[شاه‌ صفی‌]] خاتمه‌ پذیرفت‌.<ref>هنرفر، ۴۲۷، ۴۲۹؛ گدار، II(1)/109-112</ref>


کتیبه سر در مسجد به خط ثلث علیرضا عباسی و مورخ به سال ۱۰۲۵ حاکی از آن است که [[شاه عباس]] این مسجد را از مال خالص خود بنا کرده و ثواب آن را به روح جد اعظم خود [[شاه طهماسب]] اهدا نموده است. در ذیل این کتیبه به خط ثلث محمد رضا امامی، کتیبه دیگری نصب شده که به موجب آن مقام معماری و مهندسی معمار مسجد شاه، استاد علی اکبر اصفهانی و ناظر ساختمان محب علی بیک‌ الله تجلیل شده است.
به‌ استناد کتیبه کاشی‌ معرق‌ سر در که‌ به‌ خط ثلث‌ [[علیرضا عباسی‌]] است‌، نخستین‌ بخش‌ بنا، یعنی‌ ورودی‌ اصلی‌، در تاریخ‌ ۱۰۲۵ق‌/۱۶۱۶م‌ احداث‌ شد، اما بنابر کتیبه ایوان‌ غربی‌ که‌ به‌ خط محمدرضا امامی‌ است‌، تکمیل‌ بنای‌ داخلی‌ مسجد تا ۱۰۴۰ق‌/۱۶۳۰م‌ ادامه‌ یافت‌ و با نصب‌ ازاره‌های‌ مرمرین‌ آن‌ در حدود سال‌ ۱۰۴۷ق‌/۱۶۳۷م‌، در زمان‌ [[شاه‌ صفی‌]] خاتمه‌ پذیرفت‌.<ref>هنرفر، ۴۲۷، ۴۲۹؛ گدار، II(1)/109-112</ref>
 
کتیبه سر در مسجد به خط ثلث علیرضا عباسی و مورخ به سال ۱۰۲۵ حاکی از آن است که [[شاه عباس]] این مسجد را از مال خالص خود بنا کرده و ثواب آن را به روح جد اعظم خود [[شاه طهماسب]] اهدا نموده است. در ذیل این کتیبه به خط ثلث محمدرضا امامی، کتیبه دیگری نصب شده که به موجب آن مقام معماری و مهندسی معمار مسجد شاه، استاد علی اکبر اصفهانی و ناظر ساختمان محب علی بیک‌ الله تجلیل شده است.


روی در ورودی مسجد، جای سه گلوله است که گفته می‌شود در زمان جنگ با اشرف افغان یا جنگ با روس‌ها ایجاد شده است.
روی در ورودی مسجد، جای سه گلوله است که گفته می‌شود در زمان جنگ با اشرف افغان یا جنگ با روس‌ها ایجاد شده است.
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۲۸۱

ویرایش