پرش به محتوا

آل: تفاوت میان نسخه‌ها

۱ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۶ ژوئن ۲۰۱۹
جز
تمییز کاری
جز (تمییز کاری)
خط ۱: خط ۱:
'''آل'''، خانواده، عائله، خاندان، تیره، اهل، عشیره، پیروان، وابستگان، همه به یک معنا هستند. مقصود از «‌آل محمد‌» [[اهل بیت]] معصوم آن حضرتند همانطور که مقصود از «‌آل ابراهیم‌» در آیه ۱۲۴ [[سوره بقره]] ذریۀ معصوم حضرت ابراهیم است.
'''آل'''، خانواده، عائله، خاندان، تیره، اهل، عشیره، پیروان، وابستگان، همه به یک معنا هستند. مقصود از «‌آل محمد‌» [[اهل بیت]] معصوم آن حضرتند همانطور که مقصود از «‌آل ابراهیم‌» در آیه ۱۲۴ [[سوره بقره]] ذریۀ معصوم [[حضرت ابراهیم]] است.


==استعمال در عصر جاهلی==
==استعمال در عصر جاهلی==
این کلمه ظاهراً در بیشتر معانی لغوی گفته شده از [[جاهلیت|عصر جاهلی]] معروف بوده است. [[قریش|قریشیان]]، از آنجا که حفاظت خانۀ [[کعبه]] و متعلقات آن را به عهده داشتند، خویشتن را «‌آل‎الله‌» می‎خواندند و دیگران در مقام دادخواهی به آنان می‎گفتند: «‌یالَ‎الله»، یعنی ‎ای قریشیان.<ref> ترکیب «‌آلَ‎الله‌» در یک بیت منسوب به عبدالمطلب در اربلی، ج۱، ص۴۰؛ دایره‎المعارف اسلام (اول)، ذیل آل </ref>
این کلمه ظاهراً در بیشتر معانی لغوی گفته شده از [[جاهلیت|عصر جاهلی]] معروف بوده است. [[قریش|قریشیان]]، از آنجا که حفاظت خانۀ [[کعبه]] و متعلقات آن را به عهده داشتند، خویشتن را «‌آل‎الله‌» می‎خواندند و دیگران در مقام دادخواهی به آنان می‎گفتند: «‌یالَ‎الله»، یعنی ‎ای قریشیان.<ref> ترکیب «‌آلَ‎الله‌» در یک بیت منسوب به عبدالمطلب در اربلی، ج۱، ص۴۰؛ دایره‎المعارف اسلام (اول)، ذیل آل </ref>
==ریشه کلمه==
==ریشه کلمه==
ریشه کلمه چندان روشن نیست و شکل مشابهی از آن را در زبان‌های سامی نیافتیم. اگر مفهوم «‌انتساب به یک شخص یا محل »، «‌جمعیت و قدرت‌» را در نظر بگیریم، آنگاه کلمه، با لفظ «‌اوّل‌» هم خانواده می‎گردد و سپس به مفهوم قدرت منتهی می‎شود. از سوی دیگر ریشۀ یائی کلمه را می‎توان اصل دانست که به معنای «‌هم پیمان‌» است. علاوه براین، توجیهِ لغت شناسان مسلمان که آن را مشتق از «‌اهل‌» دانسته‎اند نیز بی‎اساس نیست (هرچند که استناد ایشان به مصغر کلمه را نمی‎توان معتبر شمرد)، زیرا لفظ 'ahl (عبری کنعانی 'ahel؛ آرامی 'ahl?؛ نبطی، 'hlt') در اوگاریتیک به معنی چادر، و در آکادی به معنی شهر آمده است. شاعر زمان [[جاهلیت]] ابوذؤیب آن را به معنی چوبهای خیمه به کار برده است.<ref>بیت در لسان، ذیل «‌اول‌» </ref>
ریشه کلمه چندان روشن نیست و شکل مشابهی از آن را در زبان‌های سامی نیافتیم. اگر مفهوم «‌انتساب به یک شخص یا محل »، «‌جمعیت و قدرت‌» را در نظر بگیریم، آنگاه کلمه، با لفظ «‌اوّل‌» هم خانواده می‎گردد و سپس به مفهوم قدرت منتهی می‎شود. از سوی دیگر ریشۀ یائی کلمه را می‎توان اصل دانست که به معنای «‌هم پیمان‌» است. علاوه براین، توجیهِ لغت شناسان مسلمان که آن را مشتق از «‌اهل‌» دانسته‎اند نیز بی‎اساس نیست (هرچند که استناد ایشان به مصغر کلمه را نمی‎توان معتبر شمرد)، زیرا لفظ 'ahl (عبری کنعانی 'ahel؛ آرامی 'ahl?؛ نبطی، 'hlt') در اوگاریتیک به معنی چادر، و در آکادی به معنی شهر آمده است. شاعر زمان [[جاهلیت]] ابوذؤیب آن را به معنی چوبهای خیمه به کار برده است.<ref>بیت در لسان، ذیل «‌اول‌» </ref>


==تطور کلمه==
==تطور کلمه==
شاید تطور کلمه از جزئی به کلی بوده است: خانواده (ساکن یک چادر)، خاندان، خاندان بزرگ و عشیره، قبیله، پیروان (سیاسی یا دینی). در [[قرآن|قرآن کریم]] آل را به معنای پیروان دینی ـ سیاسی ـ جغرافیایی (آل ابراهیم، آل عمران، آل فرعون، آل [[لوط]])<ref> اربلی، ج۱، ص۴۰</ref> می‎توان یافت.
شاید تطور کلمه از جزئی به کلی بوده است: خانواده (ساکن یک چادر)، خاندان، خاندان بزرگ و عشیره، قبیله، پیروان (سیاسی یا دینی). در [[قرآن|قرآن کریم]] آل را به معنای پیروان دینی ـ سیاسی ـ جغرافیایی (آل ابراهیم، آل عمران، آل فرعون، آل [[لوط]])<ref> اربلی، ج۱، ص۴۰</ref> می‎توان یافت.


در بیان معنی «‌آل [[محمد]]، آل نبی‌» علمای [[اهل سنت]] عموماً مفهوم عام «‌بنی هاشم‌» را در نظر داشته‎اند و‌ گاه آن را به «‌امت [[محمد]]‌» تفسیر کرده‎اند (برخی نیز مفهوم آن ترکیب را همسران پیامبر (ص) پنداشته‎اند). [[راغب اصفهانی]] در [[مفردات]] آل نبی را خاصان و پیروان آن حضرت( ص) از حیث علم می‎داند و در این باب به حدیثی از [[امام صادق]] (ع) نیز اشاره می‎کند.<ref> مفردات، ص۳۰-۳۱</ref>
در بیان معنی «‌آل [[محمد]]، آل نبی‌» علمای [[اهل سنت]] عموماً مفهوم عام «‌بنی هاشم‌» را در نظر داشته‎اند و‌ گاه آن را به «‌امت [[محمد]]‌» تفسیر کرده‎اند (برخی نیز مفهوم آن ترکیب را همسران پیامبر (ص) پنداشته‎اند). [[راغب اصفهانی]] در [[مفردات]] آل نبی را خاصان و پیروان آن حضرت( ص) از حیث علم می‎داند و در این باب به حدیثی از [[امام صادق]] (ع) نیز اشاره می‎کند.<ref> مفردات، ص۳۰-۳۱</ref>


گرایش کلی [[شیعه]] آن است که آل محمد و آل نبی را با «‌[[عترت]]»، یعنی اولاد [[امام علی]] (ع) و [[حضرت فاطمه]] (ع) یکی بدانند. مبنای این برداشت علاوه بر لغت، {{متن قرآن|إِنَّ اللَّـهَ اصْطَفَیٰ آدَمَ وَنُوحًا وَآلَ إِبْرَاهِیمَ وَآلَ عِمْرَانَ عَلَی الْعَالَمِینَ ﴿۳۳﴾|سوره=آل عمران|آیه=۳۳}} می‌باشد که مطابق آن «‌آل ابراهیم‌» و «‌آل عمران‌» که مورد اصطفاء و گزینش الهی قرار گرفتند همه خاندان آن دو پیامبر نبوده و به حکم آیه ۱۲۴ بقره {{متن قرآن|وَإِذِ ابْتَلَیٰ إِبْرَاهِیمَ رَبُّهُ بِکلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ ۖ قَالَ إِنِّی جَاعِلُک لِلنَّاسِ إِمَامًا ۖ قَالَ وَمِن ذُرِّیتِی ۖ قَالَ لَا ینَالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ ﴿۱۲۴﴾|سوره=بقره|آیه=۱۲۴}} تنها شایستگان معصوم از خاندان و ذریه آنها این لیاقت را داشتند.
گرایش کلی [[شیعه]] آن است که آل محمد و آل نبی را با «‌[[عترت]]»، یعنی اولاد [[امام علی(ع) ]] و [[حضرت فاطمه(س)]] یکی بدانند. مبنای این برداشت علاوه بر لغت، {{متن قرآن|إِنَّ اللَّـهَ اصْطَفَیٰ آدَمَ وَنُوحًا وَآلَ إِبْرَاهِیمَ وَآلَ عِمْرَانَ عَلَی الْعَالَمِینَ ﴿۳۳﴾|سوره=آل عمران|آیه=۳۳}} می‌باشد که مطابق آن «‌آل ابراهیم‌» و «‌آل عمران‌» که مورد اصطفاء و گزینش الهی قرار گرفتند همه خاندان آن دو پیامبر نبوده و به حکم آیه ۱۲۴ بقره {{متن قرآن|وَإِذِ ابْتَلَیٰ إِبْرَاهِیمَ رَبُّهُ بِکلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ ۖ قَالَ إِنِّی جَاعِلُک لِلنَّاسِ إِمَامًا ۖ قَالَ وَمِن ذُرِّیتِی ۖ قَالَ لَا ینَالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ ﴿۱۲۴﴾|سوره=بقره|آیه=۱۲۴}} تنها شایستگان معصوم از خاندان و ذریه آنها این لیاقت را داشتند.


[[علی بن عیسی اربلی|اربلی]] مفهوم آل و اهل و عترت را مجزا می‌کند<ref> اربلی، ج۱، ص۴۲</ref> و رَیان‎بن‎الصَّلْت قمی کتابی نوشته و در آن سخنان [[امام رضا]] (ع) را در «‌الفرق بین‎الآل والامه‌» گرد آورده است.<ref> طوسی، ص۱۴۰</ref>
[[علی بن عیسی اربلی|اربلی]] مفهوم آل و اهل و عترت را مجزا می‌کند<ref> اربلی، ج۱، ص۴۲</ref> و رَیان‎بن‎الصَّلْت قمی کتابی نوشته و در آن سخنان [[امام رضا(ع)]] را در «‌الفرق بین‎الآل والامه‌» گرد آورده است.<ref> طوسی، ص۱۴۰</ref>


==استعمالات آل و اهل==
==استعمالات آل و اهل==
confirmed، templateeditor
۱۲٬۳۱۵

ویرایش