کاربر ناشناس
انفال: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←در فقه اهل سنت
imported>Hrezaei |
imported>Hrezaei جز (←در فقه اهل سنت) |
||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
== در فقه اهل سنت== | == در فقه اهل سنت== | ||
مشهور میان اهل سنت این است که این آیه در باره تقسیم غنائم جنگ بدر نازل شده است. این مطلب را افرادی چون | مشهور میان اهل سنت این است که این آیه در باره تقسیم غنائم [[جنگ بدر]] نازل شده است. این مطلب را افرادی چون [[ابن عباس]]، [[عباده بن صامت]]، [[ابوایوب انصاری]] و برخی دیگر از صحابه نقل کرده اند. و در [[مجامع روایى]] اهل سنت، از كتب [[صحاح سته|صحاح]] تا [[مسند|مسانید]] و [[تفسیر|تفاسیر]] و کتاب های[[سیره]] بازتاب یافته است. <ref>نگاه كنید: ابوداوود، ج3، ص77؛ احمد بن حنبل، ج5، ص322؛ ابن هشام، ج2، ص322؛ واحدی، ص138؛ سیوطى، ج9، ص4- 8</ref> | ||
بر اساس این روایات، انفال اموالى بوده كه پیامبر(ص) به عنوان جایزه برای برخى از یاران خود نهاده بود و با نزول آیه شریفه، نه اینكه اموال به مالكیت خدا و رسول درآمده باشد، بلكه حكم این اموال در دست پیامبر(ص) قرار گرفت؛ | بر اساس این روایات، انفال اموالى بوده كه پیامبر(ص) به عنوان جایزه برای برخى از یاران خود نهاده بود و با نزول آیه شریفه، نه اینكه اموال به مالكیت خدا و رسول درآمده باشد، بلكه حكم و اختیار مصرف این اموال در دست پیامبر(ص) قرار گرفت؛ و ایشان با این اختیار جدید، پس از بدر نیز همواره درباره لغو اعطای انفال اختیار داشت. | ||
برخی دیگر معتقدند، انفال همان است که در آیه 7 سوره حشر با تعبیر فیء بیان کرده و آنرا مختص خدا و رسول، و نیز ذی‌القُربى، یتیمان، مسكینان و در راه ماندگان دانسته است. این تفسیر از عطاء بن ابى رباح و سُدّی از شاگردان ابن عباس نقل شده | برخی دیگر معتقدند، انفال همان است که در آیه 7 سوره حشر با تعبیر [[فیء]] بیان کرده و آنرا مختص خدا و رسول، و نیز ذی‌القُربى، یتیمان، مسكینان و در راه ماندگان دانسته است. این تفسیر از [[عطاء بن ابى رباح]] و [[سُدّی]] از شاگردان ابن عباس نقل شده است.<ref>همو، ج9، ص9</ref> [[ابوبكر ابن عربى]]، در كتاب [[احكام القرآن(ابن عربی)|احكام القرآن]] این دیدگاه را مورد تأیید قرار داده، و آن را تفسیر مقبول نزد فقیهان [[مالكی|مالكى]] معرفی کرده است. <ref>نگاه كنید: ج2، ص375</ref> | ||
در نظری دیگر در میان تفسیرهای منقول از دیگر | در نظری دیگر در میان تفسیرهای منقول از دیگر [[تابعان]] بیان شده که انفال معادل غنائم است که با آیه [[خمس|خمس]] [[نسخ]] شده است. بر اساس این دیدگاه، در ابتدا تمام غنایم جنگى در اختیار رسول اكرم(ص) بوده است و با نزول آیه خمس، تنها یک پنجم آن به مصارف پیشین که بیان شده، اختصاص یافته است و مابقی برای جنگجویان است. <ref>نگاه كنید: سیوطى، ج9، ص8 -10؛ ماوردی، ص 176-177</ref> | ||
خلاصه اینکه، معنای انفال در آیه شریفه، حتى در عصر نخستین اسلامى برای مفسران تابعین در پس هاله‌ای از ابهام قرار داشته، و همین امر سبب بروز اختلاف دیدگاهها گشته است. به هر جهت، انفال به عنوان یك اصطلاح مستقل از غنایم و خمس در فقه اهل سنت توسعه نیافته، و جایگاه مستقلى به خود اختصاص نداده است. | خلاصه اینکه، معنای انفال در آیه شریفه، حتى در عصر نخستین اسلامى برای مفسران تابعین در پس هاله‌ای از ابهام قرار داشته، و همین امر سبب بروز اختلاف دیدگاهها گشته است. به هر جهت، انفال به عنوان یك اصطلاح مستقل از غنایم و خمس در فقه اهل سنت توسعه نیافته، و جایگاه مستقلى به خود اختصاص نداده است. | ||